Νέα μελέτη φέρνει στο φως στοιχεία για το πώς το φθόριο στο πόσιμο νερό, τις οδοντόκρεμες, τα στοματικά διαλύματα και άλλα προϊόντα για την περιποίηση του στόματος, αποτρέπει τη φθορά των δοντιών.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «ACS Langumir» και ουσιαστικά προσφέρει πρόοδο στην επίλυση ενός μυστηρίου που κρατούσε περίπου 50 χρόνια.
Ο Karin Jacobs και οι συνεργάτες του εξηγούν ότι παρά τον μισό αιώνα της επιστημονικής έρευνας, η διαμάχη εξακολουθεί να υφίσταται για το πώς ακριβώς οι φθοριούχες ενώσεις μειώνουν τον κίνδυνο της φθοράς των δοντιών. Η έρευνα έχει δείξει εδώ και πολύ καιρό ότι το φθόριο βοηθά στο να σκληραίνει η επίστρωση του σμάλτου, που προστατεύει τα δόντια από το οξύ που παράγεται από τη διάσπαση που προκαλούν τα βακτηρίδια. Νεότερες μελέτες έχουν ήδη βρει ότι εισχωρεί και σκληραίνει πολύ λεπτότερο στρώμα του σμάλτου από ό, τι πιστεύεται, προσδίδοντας αξιοπιστία και σε άλλες θεωρίες για το πώς λειτουργεί το φθόριο.
Η μελέτη περιγράφει τις νέες ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες το φθόριο λειτουργεί επίσης επηρεάζοντας τη δύναμη της προσκόλλησης των βακτηρίων που κολλάνε στα δόντια και παράγουν το οξύ που προκαλεί τερηδόνα. Τα πειράματα – που εκτελούνται σε τεχνητά δόντια για να επιτρέπουν υψηλής ακρίβειας τεχνικές ανάλυσης – αποκάλυψαν ότι το φθόριο μειώνει την ικανότητα της φθοράς που προκαλούν τα βακτηρίδια με το να κολλούν στα δόντια. Ετσι τα δόντια είναι πιο εύκολο να διώχνουν με το βούρτσισμα τα βακτήρια από σάλιο ή από οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα.