Bρέθηκε ένζυμο που προστατεύει από τοξικές επιδράσεις της ζάχαρης
Η μείωση κατανάλωσης των σακχαρούχων τροφίμων και ποτών είναι η μόνιμη συμβουλή των γιατρών στους ασθενείς τους σε μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η μάστιγα της παχυσαρκίας.
Πώς θα σας φαινόταν όμως να μπορούσατε να απολαύσετε τα σακχαρούχα τρόφιμα και ποτά χωρίς να ανησυχείτε για τις επιπτώσεις τους στην υγεία σας; Μπορεί να ακούγεται πολύ καλό για να είναι αληθινό, ωστόσο, μια νέα μελέτη υποστηρίζει πως υπάρχει η δυνατότητα να είναι εφικτό.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα ένζυμο που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, θα μπορούσε να προστατεύσει από τις τοξικές επιδράσεις της υπερβολικής ζάχαρης.
Πρόκειται για ένα ένζυμο που ονομάζεται τριφωσφορική γλυκερόλη φωσφατάση (G3PP) και μπορεί να καθαρίσει την υπερβολική ζάχαρη από τα κύτταρα, μειώνοντας την πιθανότητα της τοξικότητας από υψηλά επίπεδα γλυκόζης.
Οι επικεφαλής της μελέτης δρ Marc Prentki και Murthy Madiraju, από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ στον Καναδά, και οι συνεργάτες τους, λένε πως η ανακάλυψή τους ανοίγει το δρόμο για νέες θεραπείες για την παχυσαρκία και τον διαβήτη τύπου 2.
Η γλυκόζη και τα λιπαρά οξέα αποτελούν βασικά θρεπτικά συστατικά στον οργανισμό και τα κύτταρά μας τα χρησιμοποιούν για μια σειρά φυσιολογικών διεργασιών, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής γλυκόζης στο ήπαρ, της έκκρισης ινσουλίνης στο πάγκρεας, της αποθήκευσης λίπους στο λιπώδη ιστό και της κατανομής των θρεπτικών συστατικών για την παραγωγή ενέργειας.
Ωστόσο, η περίσσεια γλυκόζης και λιπαρών οξέων μπορεί να αποδειχθεί επιβλαβής. Μπορεί για παράδειγμα να επηρεάσει τη λειτουργία των β-κυττάρων που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας. Επειδή η ινσουλίνη είναι ένας βασικός παράγοντας στη ρύθμιση της γλυκόζης και τη χρησιμοποίηση του λίπους, τυχόν ανωμαλίες στην παραγωγή της μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης του διαβήτη και της παχυσαρκίας.
Το G3PP διασπά την περίσσεια της τρισφωσφορικής γλυκερόλης
Ο δρ Prentki εξηγεί ότι όταν το σώμα υποβάλλεται σε μια ασυνήθιστα υψηλή πρόσληψη της γλυκόζης -μέσω της υψηλής κατανάλωσης των ζαχαρούχων τροφίμων, για παράδειγμα- τα επίπεδα της τριφωσφορικής γλυκερόλης φτάνουν σε υπερβολικά επίπεδα που μπορούν να βλάψουν διάφορα κύτταρα και ιστούς συμπεριλαμβανομένων και των β-κυττάρων.
Στη μελέτη τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το ένζυμο G3PP έχει την ικανότητα να διασπά μία ποσότητα από την περίσσεια της τριφωσφορικής γλυκερόλης και να την κατευθύνει μακριά από τα κύτταρα, προστατεύοντας τα β-κύτταρα και ορισμένα όργανα από τις τοξικές επιδράσεις των υψηλών επιπέδων γλυκόζης.
«Με την εκτροπή της γλυκόζης το G3PP αποτρέπει τον υπερβολικό σχηματισμό και αποθήκευση λίπους και μειώνει την υπερβολική παραγωγή γλυκόζης στο ήπαρ, ένα σημαντικό πρόβλημα στον διαβήτη», προσθέτει ο δρ Madiraju.
Η επιστημονική ομάδα λέει ότι η ανακάλυψη των ενζύμων που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό των θρεπτικών συστατικών σε όλους τους ιστούς των θηλαστικών είναι πολύ σπάνια, αλλά είναι ακριβώς αυτό που έχουν ανακαλύψει με αυτή την τελευταία έρευνα.
«Εντοπίσαμε το ένζυμο, ενώ αναζητούσαμε για μηχανισμούς που επιτρέπουν στα β-κύτταρα να απαλλαγούν από την περίσσεια γλυκόζης, όπως η γλυκερόλη», σημειώνει ο δρ Madiraju.
«Βρήκαμε πως ο μηχανισμός αυτός είναι λειτουργικός επίσης και σε κύτταρα του ήπατος και αυτό το ένζυμο είναι παρόν σε όλους τους ιστούς του σώματος».
Οι ερευνητές ελπίζουν πως τα ευρήματά τους ανοίγουν την πόρτα σε νέες θεραπευτικές στρατηγικές για την παχυσαρκία, τον διαβήτη τύπου 2 και το μεταβολικό σύνδρομο και βρίσκονται ήδη στη διαδικασία της αποκάλυψης μικρομοριακών ενεργοποιητών του G3PP.
Βεβαίως, οι ερευνητές επισημαίνουν πως η πολλά υποσχόμενη αυτή ανακάλυψη θα πρέπει να περάσει πρώτα από μια σειρά δοκιμές στα ζώα, προτού μπορέσει να αναπτυχθεί για χρήση στους ανθρώπους.