Aντιμέτωποι με τα 4.000 χημικά στις συσκευασίες τροφίμων
Η διατροφή σας μπορεί να είναι όσο το δυνατόν πιο υγιεινή και βιολογική, ωστόσο όσο καταναλώνετε οτιδήποτε προέρχεται από κουτί, μπουκάλι ή ακόμα και από το ψυγείο σας μπορεί να έχει μολυνθεί με ένα από τα 4.000 χημικά που υπάρχουν στις συσκευασίες τροφίμων.
Και το τι ακριβώς σημαίνει αυτό για την υγεία σας είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό, που πρέπει να απαντηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες της περιβαλλοντικής υγείας.
Σε μια δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό British Journal of Epidemiology and Community Health, η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δρ Jane Muncke, έγραψε πως τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τα τρόφιμα αποτελούν «μια σιωπηρή πρόκληση για τους ερευνητές που ασχολούνται με την ανθρώπινη υγεία, τη διατροφή και το περιβάλλον».
Περισσότερα από 4.000 υλικά επιτρέπονται για χρήση σε τρόφιμα που πωλούνται στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα συνθετικά υλικά είναι τα πλέον προβληματικά. Παρόλο που η δισφαινόλη Α (ΒPA), ένα πλαστικό πολυμερές που χρησιμοποιείται για τη συσκευασία κονσερβών αλουμινίου, τείνει να προσελκύει τον πιο προσεκτικό έλεγχο και την περισσότερη προσοχή, εντούτοις απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί το πιο επιβλαβές χημικό, στο οποίο εκτίθενται οι άνθρωποι, μέσω των συσκευασιών τροφίμων.
Για παράδειγμα, το τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο, αλλιώς γνωστό ως PET, που χρησιμοποιείται για το εμφιαλωμένο νερό, τα αναψυκτικά και άλλα ποτά, περιέχει χαμηλά επίπεδα φορμαλδεΰδης. Από την άλλη, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ επιτρέπει τη χρήση ενός τύπου αμιάντου ως υλικού πλήρωσης σε συσκευασίες από καουτσούκ. Εχει, επίσης, επιτρέψει τα parabens, χημικά συντηρητικά στα τρόφιμα, που συνδέονται με ορμονικές διαταραχές, ενώ είναι ύποπτα για την πρόκληση καρκίνου του μαστού.
Και αυτά είναι μόνο οι χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται εκ προθέσεως. Το άρθρο της δόκτορος Jane Muncke προειδοποιεί επίσης για τις «μη σκόπιμα προστιθέμενες ουσίες», οι οποίες είναι ακαθαρσίες και προϊόντα διάσπασης από συσκευασίες τροφίμων και από εξοπλισμό επεξεργασίας τροφίμων.
Για παράδειγμα, οι ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας, έχουν βρει υψηλά επίπεδα βιομηχανικών επιβραδυντικών φλόγας στο βούτυρο και η ύποπτη πηγή ήταν ο εξοπλισμός που χρησιμοποιείται για την εκτύπωση του χαρτιού περιτυλίγματος.
Οι ειδικοί λένε ότι ο προσδιορισμός των επιπτώσεων στην υγεία όλων αυτών των αόρατων, αλλά πανταχού παρόντων χημικών ουσιών, είναι σχεδόν αδύνατος, εν μέρει επειδή όλοι μας είμαστε εκτεθειμένοι σ’ αυτές. Ακόμη και αν ελαχιστοποιήσουμε την κατανάλωση επεξεργασμένης τροφής, μπορεί να εκτεθούμε σε χημικά, από τα πλαστικά που χρησιμοποιούνται για τα πάντα: Από το χαρτί στο οποίο θα τυλίξει το κρέας ο κρεοπώλης της γειτονιάς και τα σακουλάκια που περιέχουν φασόλια και σπόρους, μέχρι τα πλαστικά μέρη στο εσωτερικό του ψυγείου μας.
Το εάν τα επίπεδα αυτών των χημικών μπορούν να προκαλέσουν βλάβη είναι συζητήσιμο, καθώς ακόμα και τα υγιή τρόφιμα περιέχουν από τη φύση τους, αν και σε χαμηλά επίπεδα, επικίνδυνες ενώσεις, όπως η φορμαλδεΰδη.
Ολα, βεβαίως, είναι σχετικά: Ο ερευνητής Ian Musgrave, ένας μοριακός τοξικολόγος από την Αδελαΐδα της Αυστραλίας, δήλωσε στο περιοδικό Food Quality News ότι κάποιος θα έπρεπε να πιει λίγο περισσότερο από 20 λίτρα εμφιαλωμένου νερού αποθηκευμένου σε πλαστικά μπουκάλια, για να εκτεθεί στα ίδια επίπεδα φορμαλδεΰδης που εμπεριέχονται σε 100 γρ. μήλου.
Ωστόσο, οι χρόνιες ασθένειες είναι πλέον οι πιο θανατηφόρες στον πλανήτη, σκοτώνοντας περισσότερους ανθρώπους από ό,τι οι μολυσματικές ασθένειες. Και η περαιτέρω μελέτη της έκθεσης σε όλες αυτές τις συνδυαστικές χημικές ουσίες που υπάρχουν στις συσκευασίες τροφίμων, καθώς και της σχέσης που μπορεί να έχουν με ασθένειες όπως ο καρκίνος, ο διαβήτης, η παχυσαρκία και οι φλεγμονώδεις διαταραχές, θα μπορούσε να αποτελέσει πλεονέκτημα για τη δημόσια υγεία, αφού θα πρόσφερε στοιχεία που ίσως να οδηγήσουν στην εξουδετέρωση μιας σειράς χρόνιων ασθενειών.