Ασχετη η παιδική λευχαιμία με τις γραμμές μεταφοράς ενέργειας

Τα παιδιά που ζουν κοντά σε εναέριες γραμμές μεταφοράς ενέργειας δεν διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν λευχαιμία, όπως προκύπτει από ανάλυση δεδομένων που έγινε στη Βρετανία.

Τα δεδομένα αφορούσαν 16.500 παιδιά που ανέπτυξαν λευχαιμία στη Βρετανία από το 1962 μέχρι το 2008 και δεν βρέθηκε κανένας αυξημένος κίνδυνος από το 1980 και μετά, παρόλο που υπήρχε αυξημένος κίνδυνος τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.

Οι ερευνητές δήλωσαν πως τα ευρήματα ήταν «καθησυχαστικά», όμως, η μελέτη έχει έτσι κι αλλιώς σημασία για την κατανόηση των ιστορικών προτύπων.

Η λευχαιμία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο όλων των καρκίνων που διαγιγνώσκονται σε παιδιά.

Η Ομάδα Ερευνας για τον Καρκίνο στην Παιδική Ηλικία του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, χρησιμοποίησε πληροφορίες για τον καρκίνο που προέρχονταν από το Εθνικό Μητρώο Παιδικών Ογκων.

Τα στοιχεία από τα 16.500 παιδιά που μελετήθηκαν, συγκρίθηκαν με τα στοιχεία περίπου 20.000 παιδιών που γεννήθηκαν στις ίδιες περιοχές και δεν ανέπτυξαν καρκίνο. Οταν αναλύθηκαν συνολικά τα δεδομένα δεν έδειξαν αυξημένο κίνδυνο για τα παιδιά που ζούσαν κοντά σε γραμμές μεταφοράς ενέργειας. Ωστόσο, όταν η ανάλυση κατανεμήθηκε σε δεκαετίες, παρατηρήθηκε αυξημένος κίνδυνος για εκείνα τα παιδιά που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1960 και του 1970 και ζούσαν σε απόσταση μέχρι και 600 μέτρων από κάποιο ηλεκτροφόρο καλώδιο. Οσα παιδιά, αντίθετα, γεννήθηκαν από το 1980 και μετά δεν διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο.

Οι ερευνητές αναφέρουν πως αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει άμεση βιολογική επίδραση των γραμμών ηλεκτρικής ενέργειας στον κίνδυνο ανάπτυξης λευχαιμίας.

«Είναι πολύ ενθαρρυντικό να βλέπουμε ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες δεν υπήρξε αυξημένος κίνδυνος λευχαιμίας στα παιδιά που γεννήθηκαν κοντά σε εναέριες γραμμές μεταφοράς ενέργειας. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να καθορίσει ακριβώς το λόγο που τα προηγούμενα στοιχεία έδειχναν κίνδυνο πριν το 1980, αλλά οι γονείς μπορούν να είναι ήσυχοι από τα ευρήματα της μελέτης, καθώς οι εναέριες γραμμές μεταφοράς ενέργειας, δεν αυξάνουν τον κίνδυνο του παιδιού τους να εκδηλώσει λευχαιμία», είπε η Κathryn Bunch, που ηγήθηκε της μελέτης.

Οι ερευνητές αναφέρουν πως δεν γνωρίζουν με βεβαιότητα γιατί υπήρξε ιστορικό αυξημένου κινδύνου πριν το 1980 και πρέπει να ερευνήσουν αν υπάρχει αλλαγή στους ρύπους που εκπέμπονται ή στα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που ζουν κοντά στις γραμμές μεταφοράς ενέργειες, καθώς ο αυξημένος κίνδυνος λευχαιμίας έχει συνδεθεί με υψηλότερο οικονομικό στάτους.