Για κάποιους επιζήσαντες από εγκεφαλικό επεισόδιο η ανάκτηση της δυνατότητας κίνησης σε χέρια και πόδια είναι δύσκολο έργο. Ομως, μια ερευνητική ομάδα δίνει και σ’ αυτούς νέες ελπίδες.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μία διασύνδεση εγκεφάλου – υπολογιστή που παρέχει εικονικής πραγματικότητας χέρια που ελέγχονται από τις σκέψεις των επιζησάντων του εγκεφαλικού επεισοδίου και μπορεί μ’ αυτόν τον τρόπο να τους βοηθήσουν να ανακτήσουν την κινητικότητα.
Η ομάδα θα παρουσιάσει τα ευρήματά της στις Επιστημονικές Συνεδρίες της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Αlexander Doud, έναν μεταπτυχιακό φοιτητή στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα κατά το χρόνο της μελέτης και τώρα επικεφαλής τεχνολογίας σε εταιρεία βιοϊατρικής μηχανικής και σχεδιασμού, υποστηρίζουν πως η τεχνολογία μπορεί να αποκαλύψει κατά πόσον οι ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο ενεργοποιούν ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με ταχύτερη ανάκαμψη.
«Κατά τη διάρκεια της αποκατάστασης, συνήθως ένας θεραπευτής θα κινήσει το χέρι ή το μπράτσο του ασθενούς προς την επιθυμητή κατεύθυνση, ενώ καλεί τον εν λόγω ασθενή να φανταστεί πως κάνει την κίνηση. Σ’ αυτό το στάδιο οι ασθενείς μπορούν να ελέγχουν φωτορεαλιστικά χέρια, σκεπτόμενοι πως χρησιμοποιούν τα δικά τους χέρια, χωρίς στην πραγματικότητα να κινούνται καθόλου».
Ο Doud και η ομάδα του δοκίμασαν τη μέθοδό τους σε έξι επιζήσαντες από εγκεφαλικό επεισόδιο που εμφάνισαν ζημιές στο βραχίονα και την κίνηση του χεριού. Οι συμμετέχοντες φορούσαν τρισδιάστατα γυαλιά για να έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπροστά τους κινούνταν τα δικά τους χέρια.
Συνολικά οι ασθενείς έδειξαν 81% ακρίβεια με τα εικονικά χέρια όταν ήθελαν να φτάσουν ένα ποτήρι νερό ή τσάι. Οι ερευνητές λένε πως αυτές οι δεξιότητες βελτιώθηκαν σε τρεις δίωρες συνεδρίες.
Η ίδια ερευνητική ομάδα δημιούργησε μια παρόμοια διασύνδεση εγκεφάλου – υπολογιστή, στην οποία ένα ιπτάμενο ρομπότ ελέγχθηκε από το μυαλό.
Στο παρακάτω βίντεο φαίνεται πώς λειτουργεί η επαφή:
http://www.youtube.com/watch?v=6LWz4qa2XQA
Οσον αφορά την εικονική διασύνδεση με το χέρι, ο Doud ανέφερε ότι «δημιουργείται με τρόπο που θα μπορούσε να επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί στην πράξη μια μεγάλη ποικιλία από επιθυμητές δραστηριότητες, όπως να πιάσει κάποιος μια οδοντόβουρτσα ή να ανοίξει ένα βάζο, με πολύ λίγη πρόσθετη εργασία για να θέσει σε λειτουργία το σύστημα».
Προσθέτει ότι αυτό θα μπορούσε να προσαρμοστεί σε κάθε ασθενή και «του δημιουργεί κίνητρο».
Παρά το γεγονός ότι τα ευρήματα της ομάδας είναι πολλά υποσχόμενα, ο Doud λέει ότι το μικρό μέγεθος του δείγματος της μελέτης τους απαιτεί αντιγραφή σε ένα μεγαλύτερο πληθυσμό ασθενών, επισημαίνει ωστόσο πως η μελέτη έχει δείξει ότι αυτή η νέα προσέγγιση είναι πρακτική,
«Είναι ένα ελκυστικό σύστημα που ενθαρρύνει τους ασθενείς να εξασκηθούν, χρησιμοποιώντας τις περιοχές του εγκεφάλου τους, που μπορεί να έχουν καταστραφεί ή εξασθενήσει από εγκεφαλικό επεισόδιο και η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μαζί με την κοινή θεραπεία αποκατάστασης για το εγκεφαλικό επεισόδιο».