Από όλους τους τύπους καρκίνου, ο καρκίνος του πνεύμονα είναι ο μεγαλύτερος δολοφόνος, τόσο για άνδρες όσο και για γυναίκες, κυρίως επειδή δεν μπορεί να ανιχνευθεί εγκαίρως, όταν ακόμα είναι στα αρχικά στάδια.
Στατιστικά, προκαλεί περισσότερους θανάτους από όσους ο καρκίνος του παχέος εντέρου, του μαστού και του καρκίνου του προστάτη μαζί.
Η διάγνωση της ασθένειας μπορεί να περιλαμβάνει έναν αριθμό από εξετάσεις, αλλά οι επιστήμονες ανακάλυψαν πρόσφατα ότι συγκεκριμένες ενώσεις στον αέρα κατά τη διάρκεια της εκπνοής μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διάγνωση της νόσου στα αρχικά της στάδια.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Λούισβιλ, παρουσίασαν τη μελέτη τους στην 50ή Ετήσια Συνάντηση Χειρουργών Θώρακος στο Ορλάντο, στη Φλόριντα.
Ο δρ Michael Bousamra και οι συνεργάτες του έκαναν αυτή την ανακάλυψη όταν εξέταζαν ασθενείς με «ύποπτες» βλάβες των πνευμόνων. Λένε ότι χρησιμοποίησαν έναν μικροεπεξεργαστή σιλικόνης και ένα φασματόμετρο μάζας για να ελέγξουν την εκπνοή των ασθενών με υποψία για καρκίνο του πνεύμονα με ειδικές πτητικές οργανικές ενώσεις γνωστές ως καρβονύλια.
Αυτές περιελάμβαναν αλδεΰδες και κετόνες -οργανικές ενώσεις με άνθρακα διπλά δεσμευμένο σε οξυγόνο- που βρίσκονται σε πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις και παράγονται από το ανθρώπινο σώμα.
Μετά από μια αντιστοιχία των ευρημάτων τους με παθολογικά και κλινικά αποτελέσματα, διαπίστωσαν ότι το 95% των ασθενών με αναπνευστική μάζα παρουσίαζαν ανεβασμένα επίπεδα των ενώσεων καρβονυλίου που απαντώνται στον καρκίνο.
«Τα δεδομένα είναι προκαταρκτικά, αλλά η μάζα ήταν καλοήθης στο 80% των ασθενών, από τους οποίους απουσίαζαν τα ανεβασμένα επίπεδα ενώσεων καρβονυλίου και αντίστοιχα κακοήθεις σε εκείνους που τα επίπεδα ήταν αυξημένα», είπε ο δρ Bousamra.
Οταν η ομάδα αφαίρεσε την κακοήθη μάζα σε ορισμένους ασθενείς οι αυξημένες συγκεντρώσεις καρβονυλίου επανήλθαν στο φυσιολογικό.
Ο Δρ Bousamra μιλά για τη δυνατότητα χρήσης αυτής της τεχνικής ως πρότυπο δοκιμής: «Αντί να στέλνουμε τους ασθενείς για επεμβατικές διαδικασίες βιοψίας όταν εντοπίζουμε μια ύποπτη μάζα πνευμόνων, η μελέτη μας δείχνει ότι ο αέρας της εκπνοής του ασθενή θα μπορούσε να προσδιορίσει ποιοι ασθενείς μπορούν να απευθυνθούν για άμεση διεγχειρητική βιοψία και εκτομή».