Επιτεύχθηκε για πρώτη φορά «βιονική ανακατασκευή» χεριού

Τρεις Αυστριακοί έγιναν οι πρώτοι που υποβλήθηκαν σε μια νέα τεχνική, την «βιονική ανακατασκευή» που επιτρέπει τη χρησιμοποίηση προσθετικού ρομποτικού χεριού που ελέγχεται από το μυαλό.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο περιοδικό Lancet και οι τρεις άνδρες οδηγήθηκαν στην απόφαση να γίνουν οι πρωτοπόροι στη νέα μέθοδο, καθώς υπέφεραν για πολλά χρόνια με τραυματισμούς του βραχιονίου πλέγματος, που είναι υπεύθυνο για την αισθητική και κινητική νεύρωση ολόκληρου του άνω άκρου.

Το πρόβλημά τους είχε προέλθει από ατυχήματα με μηχανοκίνητα οχήματα και από αναρρίχηση.

Η νέα τεχνική αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Oskar Aszmann, Διευθυντή του Εργαστηρίου Doppler για την Αποκατάσταση Λειτουργίας των Άκρων του Πανεπιστημίου της Βιέννης σε συνεργασία με το Τμήμα Μηχανικής Νευροαποκατάστασης του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Γκέτινγκεν.

Συνδυάζει την επιλεκτική μεταφορά νεύρων και μυών, εκλεκτικό ακρωτηριασμό και αντικατάσταση με ένα προηγμένο ρομποτικό προσθετικό χέρι με τη χρήση αισθητήρων που ανταποκρίνονται στα ηλεκτρικά ερεθίσματα στους μύες.

Μετά την ολοκληρωμένη αποκατάσταση, ακολούθησε η τεχνική αποκατάσταση σε ένα υψηλό επίπεδο λειτουργίας και στους τρεις Αυστριακούς παραλήπτες, προκειμένου να τους βοηθήσει στις δραστηριότητες της καθημερινής τους ζωής.

«Στην πραγματικότητα οι τραυματισμοί του βραχιόνιου πλέγματος αντιπροσωπεύουν έναν εσωτερικό ακρωτηριασμό που χωρίζει αμετάκλητα το χέρι από τον νευρικό έλεγχο. Οι υπάρχουσες χειρουργικές τεχνικές για τέτοιους τραυματισμούς είναι αργές και αναποτελεσματικές και οδηγούν σε κακή λειτουργία των χεριών. Στην περίπτωσή μας, ήμασταν σε θέση να δημιουργήσουμε και να εξάγουμε νέα νευρικά σήματα μέσω των μεταβιβάσεων των νεύρων ενισχυμένων με τη μεταμόσχευση μυών. Τα σήματα αυτά στη συνέχεια αποκωδικοποιούνται και μεταφράζονται σε μια στέρεη λειτουργία ενός μηχανοτρονικού χεριού», λέει ο καθηγητής Aszmann.

Πριν από τον ακρωτηριασμό οι τρεις ασθενείς υποβλήθηκαν κατά μέσο όρο σε εννιάμηνη γνωστική κατάρτιση, αρχικά για να ενεργοποιήσουν τους μύες και ακολούθως για να χρησιμοποιήσουν τα ηλεκτρικά σήματα για τον έλεγχο ενός εικονικού χεριού. Μόλις κατακτήθηκε το εικονικό περιβάλλον, εξασκήθηκαν στη χρήση ενός υβριδικού χεριού, ενός προσθετικού χεριού δηλαδή που συνδέεται με νάρθηκα, το οποίο εφαρμόστηκε στο μη-λειτουργικό χέρι τους.

Τρεις μήνες μετά τον ακρωτηριασμό, τα ρομποτικά προσθετικά χέρια έδωσαν στους παραλήπτες τους σημαντικά καλύτερη λειτουργική κίνηση στα χέρια τους και βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, καθώς και λιγότερο πόνο. Για πρώτη φορά μετά από τα ατυχήματά τους οι τρεις άνδρες ήταν σε θέση να ολοκληρώσουν διάφορες καθημερινές εργασίες, όπως να πιάσουν μια μπάλα, να ρίξουν νερό σε ένα ποτήρι, να χρησιμοποιήσουν ένα κλειδί, να κόψουν φαγητό με ένα μαχαίρι ή να χρησιμοποιήσουν και τα δυο τους χέρια για να κουμπώσουν κουμπιά.

Οι τραυματισμοί στο βραχιόνιο πλέγμα συμβαίνουν όταν καταστραφούν τα νεύρα του πλέγματος, που είναι το δίκτυο των νεύρων που προέρχονται από την περιοχή του λαιμού και διακλαδίζονται για να σχηματίσουν τα νεύρα που ελέγχουν την κίνηση και την αίσθηση των άνω άκρων συμπεριλαμβανομένου του ώμου, του βραχίονα, του αντιβραχίου και του χεριού. Συχνότατα είναι αποτέλεσμα τραύματος από συγκρούσεις υψηλής ταχύτητας, όπως σε ατυχήματα μοτοσικλετών, ή σε σύγκρουση ομαδικών αθλημάτων όπως το ράγκμπι και το αμερικανικό ποδόσφαιρο.

Σύμφωνα με τον καθηγητή Aszmann, προς το παρόν τέτοιου είδους βιονική ανασυγκρότηση έχει γίνει μόνο στο δικό του κέντρο στη Βιέννη, ωστόσο δεν υπάρχουν τεχνικοί ή χειρουργικοί περιορισμοί που θα εμπόδιζαν αυτή τη διαδικασία να γίνει οπουδήποτε υπάρχουν παρόμοια κέντρα με ανάλογη εμπειρία και πόρους.