Φλεγμονώδης νόσος ο διαβήτης τύπου 2, λέει νέα έρευνα
Σύμφωνα με μια νέα έρευνα από τη Δανία, ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια φλεγμονώδης νόσος που προέρχεται από μια σειρά διαδικασιών που καταστρέφουν τα κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα ανακάλυψε μετά από μελέτες που έγιναν σε ποντίκια στη διάρκεια των πρώιμων σταδίων του διαβήτη τύπου 2 πως κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ονομάζονται μακροφάγα, εισβάλλουν στον παγκρεατικό ιστό, απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες κυτοκινών, έναν τύπο προ-φλεγμονωδών πρωτεϊνών, που βοηθούν στην καταστροφή των β-κυττάρων, που παράγουν ινσουλίνη.
Περισσότεροι από 360 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Υφήλιο, έχουν διαβήτη τύπου 2, μια ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές καταστάσεις, όπως είναι οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η τύφλωση, η απώλεια των άκρων και η νεφρική ανεπάρκεια.
Σε ανθρώπους που είναι υγιείς και δεν πάσχουν από διαβήτη, τα β-κύτταρα του παγκρέατος, εκκρίνουν ινσουλίνη στην κυκλοφορία του αίματος και αυτό βοηθά στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα που αυξάνονται μετά το φαγητό.
«Η μελέτη μπορεί να δώσει νέες ιδέες, επιτρέποντας την ανάπτυξη αντιφλεγμονωδών θεραπειών, “κομμένων και ραμμένων” πάνω στον κάθε ασθενή με διαβήτη τύπου 2 ξεχωριστά, που θα μπορεί να μειώσει την επιβάρυνσή του», αναφέρει ο δρ Alexander Rosendahl, από το Βιολογικό Τμήμα Επιπλοκών Διαβήτη στο Novo Nordisk.
Αυτές οι νέες θεραπείες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να συμπληρώσουν τις υπάρχουσες θεραπείες, όπως για παράδειγμα εκείνες που χρησιμοποιούν ανάλογα ινσουλίνης.
Για τη μελέτη τους ο δρ Rosendahl και οι συνεργάτες του συνέκριναν παχύσαρκα ποντίκια που ανέπτυξαν αυθόρμητα διαβήτη με φυσιολογικά υγιή ποντίκια. Παρατήρησαν τα ποντίκια από την νεαρή ηλικία τους, όταν άρχισαν να παρουσιάζουν τα πρώτα στάδια της παχυσαρκίας, μέχρις ότου στην ενήλικη ζωή τους είχαν αρχίσει να επηρεάζονται διάφορα όργανα.
Διαπίστωσαν την παρουσία μακροφάγων γύρω από τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, καθώς επίσης και στη σπλήνα. Η προηγμένη τεχνολογία της κυτταρομετρίας που χρησιμοποίησαν, τους επέτρεψε να κάνουν μετρήσεις σε επίπεδο μεμονωμένων κυττάρων. Oι παρατηρήσεις τους έδειξαν κάποιες σημαντικές διαφορές στις νησίδες του παγκρέατος (οι συστάδες των β-κυττάρων που κάνουν και απελευθερώνουν την ινσουλίνη) και της σπλήνας, μεταξύ των διαβητικών ποντικών και των υγιών ποντικών, τόσο σε νεαρή ηλικία, όσο και σε μεγαλύτερη.
«Ηδη στις 8 εβδομάδες της νόσου, κατά μέσο όρο 12 μακροφάγα παρατηρήθηκαν στις διαβητικές νησίδες, ενώ μόνο δύο καταγράφηκαν σε μη διαβητικές», σημείωσαν οι ερευνητές που σημείωσαν πώς ακριβώς στους διαβητικούς ποντικούς μεγαλύτερης ηλικίας οι αλλαγές στο πάγκρεας και τη σπλήνα μετακινήθηκαν προς ένα προ-φλεγμονώδες μοτίβο.
Η μελέτη ρίχνει φως στο πώς ένα βασικό φλεγμονώδες κύτταρο συνδέεται με τη νόσο και τι θα μπορούσε να πάει στραβά αν κάποιος έχει διαβήτη τύπου 2. Η γνώση που αποκτάται από τέτοιες μελέτες προσφέρει την ελπίδα ότι θα μπορούσαν να αναπτυχθούν νέες θεραπείες που βασίζονται στο ανοσοποιητικό σύστημα και θα μπορούσαν να μειώσουν τη σοβαρότητα των εν λόγω ασθενειών.