Γιατί τρώμε ακόμα κι όταν δεν είμαστε πεινασμένοι;

Σας έχει τύχει ποτέ μετά από ένα… γαργαντουικό γεύμα που συνεχίζατε να τρώτε, ενώ είχατε προ πολλού χορτάσει, να αναρωτηθείτε για ποιο λόγο φάγατε όλη αυτή την ποσότητα φαγητού;

Τι είναι αυτό που μας κάνει να τρώμε τόσο πολύ, τόσο συχνά, ακόμα κι όταν δεν πεινάμε; Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς. Το δύσκολο είναι να συγκρατήσει τον εαυτό του και να αλλάξει μια και καλή τις κακές συνήθειες χρόνων.

Τι ώρα είναι;

Μπορεί να μη το συνειδητοποιούμε, μπορεί να ακούμε και να λέμε κι εμείς οι ίδιοι πως η ρουτίνα είναι κακό πράγμα, ωστόσο στο σώμα μας γενικά αρέσουν οι ρουτίνες και στο μυαλό μας αρέσουν οι σταθερές δομές. Ενας λόγος που είμαστε πεινασμένοι το μεσημέρι, είναι επειδή έχουμε «διδάξει» το σώμα μας να περιμένει το πρωινό, το μεσημεριανό και το βραδινό γεύμα την ίδια ώρα και μάλιστα να περιμένει πως το μεσημέρι θα φάει μεγαλύτερη ποσότητα απ’ ό,τι στα άλλα δύο κύρια γεύματα. Ετσι, τρώμε  το μεσημέρι πολύ, είτε πεινάμε είτε όχι.

Το είδες, το έφαγες!

Το σώμα μας περιμένει πότε και πόση τροφή θα έρθει. Οπως ακριβώς περιμένει τα Χριστούγεννα τα μελομακάρονα και τη γαλοπούλα, ή το Πάσχα τα τσουρέκια και το αρνί, έτσι ακριβώς περιμένει και το μεσημέρι το φαγητό. Είναι δυνατόν να μη φάει κανείς τα Χριστούγεννα και το Πάσχα τα αγαπημένα εορταστικά φαγητά; Ετσι λοιπόν δεν είναι δυνατόν να μην φάει και το μεσημέρι το γεύμα του. Από τη στιγμή που το βλέπει, το τρώει κιόλας.

Η ποικιλία είναι το αλατοπίπερο της ζωής

Μπορεί να έχουμε μόλις… καταβροχθίσει ένα μεγάλο γεύμα, αλλά όσο μεγάλο κι αν είναι, πάντα υπάρχει χώρος για επιδόρπιο. Γιατί; Επειδή μάλλον η επιθυμία μας για κάτι γλυκό δεν έχει ικανοποιηθεί. Η μονοτονία οδηγεί σε αναζήτηση κάτι διαφορετικού. Ακόμα κι αν ήσασταν σε δίαιτα, θα μπορούσατε να τρώτε συνέχεια το ίδιο πράγμα; Και τι γίνεται όταν δεν μπορείτε να αντέξετε άλλο να τρώτε τα ίδια και τα ίδια; Τη συνέχεια την ξέρετε…

Τι γίνεται όταν κάτι μοσχομυρίζει;

Η όραση και η όσφρηση μπορούν να στείλουν σήματα όρεξης. Η μυρωδιά ενός φαγητού που φαίνεται πως θα είναι πολύ νόστιμο, είναι ένας τρόπος για το σώμα να προετοιμαστεί. Αυτά τα σήματα μπορούν να προκαλέσουν την έκκριση ινσουλίνης που μας κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε πεινασμένοι, ακόμα κι αν δεν είμαστε.

Πίνω και μεθώ

Η μπύρα και το κρασί μπορεί να επηρεάσουν την κρίση μας και να μας κάνουν να φάμε περισσότερο από το κανονικό. Είναι, εξάλλου, δύσκολο να δούμε τι τρώμε αν έχουμε πιει πολύ…

Κάνει κρύο έξω, κάνει κρύο και στο εστιατόριο

Σας έχει τύχει να πάτε σε κάποιο εστιατόριο και να αισθάνεστε πως έχετε βγει έξω στο κρύο; Υπάρχουν εστιατόρια που διατηρούν σκοπίμως το θερμοστάτη χαμηλά, επειδή όσο πιο χαμηλή είναι η θερμοκρασία τόσο περισσότερο έχουμε την τάση να τρώμε. Η θερμότητα μπορεί να λειτουργήσει ως ένα σημάδι κορεσμού. Ο μεταβολισμός μας τείνει να πέφτει όταν έρθει η ώρα να φάμε και το φαγητό μάς ζεσταίνει.

Υδατάνθρακες  και σάκχαρα

Ζυμαρικά, δημητριακά, γλυκά, ψωμί, μπισκότα. Οταν τρώμε ένα γεύμα γεμάτο με απλούς υδατάνθρακες σε λίγες μόλις ώρες το σώμα μας ποθεί και πάλι τροφή. Οι απλοί υδατάνθρακες πέπτονται γρήγορα, προκαλώντας την ταχύτατη αύξηση του σακχάρου και την αντίστοιχα γρήγορη πτώση του. Ετσι το σώμα μας στέλνει εκ νέου μηνύματα πείνας. Αν λάβει τροφή παρόμοιων συστατικών θα αυξηθεί πάλι το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα και ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί…

Συνήθειες και ρουτίνες

Αν κάνουμε το ίδιο πράγμα κάθε ημέρα, είτε πρόκειται για την ίδια διαδρομή προς το σπίτι, είτε για το δρόμο προς την αγαπημένη μας καφετέρια, είτε προχωράμε προς την κουζίνα της μαμάς και… πέφτουμε στο βάζο με τα γλυκά, όλα αυτά είναι συνήθειες και ρουτίνες. Αν στο δρόμο προς το σπίτι είναι το αγαπημένο μας αρτοποιείο ή ζαχαροπλαστείο, πολύ εύκολα θα μπούμε στον πειρασμό να ψωνίσουμε ένα παχυντικό τρόφιμο. Αν αλλάξουμε δρόμο καθ’ οδόν προς το σπίτι, ο πειρασμός θα απομακρυνθεί.

Διακοπές παραδόσεις και γιορτές

Mε κάποιον τρόπο οι ειδικές εκδηλώσεις, είτε είναι ένα πάρτι, είτε ένας γάμος φίλου, ένα πανηγύρι, μια γιορτή, ή μια εκδρομή, σα να φωνάζουν στον καθένα να αφήσει στην άκρη τις όποιες αναστολές και κανόνες έχει βάλει στη ζωή του. Σκεφτείτε την τελευταία φορά που βρεθήκατε σε μια τέτοια εκδήλωση ή σε ένα οικογενειακό τραπέζι. Μπορέσατε να συγκρατηθείτε; Μήπως φάγατε και ήπιατε παραπάνω από όσο συνηθίζετε ή απ’ όσο θα θέλατε ή απ’ όσο θα έπρεπε; Γιατί συνέβη αυτό; Επειδή για πολλούς από εμάς μια ειδική περίπτωση σηματοδοτεί τον εγκέφαλό μας να πίνει και να τρώει χωρίς περιορισμούς.

Χαρά, λύπη, απόρριψη, συγκίνηση και το μεσοδιάστημά τους

Συναισθήματα. Η συναισθηματική διατροφή είναι συχνά ένας τρόπος για να καταστείλουν οι άνθρωποι το άγχος, το θυμό, το φόβο, τη λύπη, τη θλίψη, την πλήξη, τη μοναξιά και όλο το φάσμα των αρνητικών συναισθημάτων. Αυτά τα πράγματα που προκαλούνται από σημαντικά γεγονότα της ζωής μας ή της καθημερινότητάς μας, έχουν σχεδόν πάντα το ίδιο αποτέλεσμα: Να καταφεύγουμε σε τροφές υψηλής θερμιδικής αξίας, σε γλυκά και σε λιπαρά τρόφιμα, συνηθέστατα σε μεγάλες ποσότητες.

Συμπέρασμα

Οι περισσότεροι από εμάς πολλές φορές τρώμε ακόμα κι όταν δεν είμαστε πεινασμένοι. Μερικές φορές αυτό συμβαίνει μία συγκεκριμένη φορά όπως τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα. Αν συμβαίνει συνεχώς τότε πρέπει να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε και να εξισορροπήσουμε την υψηλή θερμιδική πρόσληψη με την αύξηση των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας. Γιατί αν το συναισθηματικό φαγητό πνίγει το άγχος και τη στενοχώρια μας, ή αν η υπερβολική κατανάλωση είναι μια μορφή ανακούφισης από την πλήξη, θα καταλήξουμε να συσσωρεύουμε έξτρα βάρος και αυτό τελικά μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για την υγεία μας.