Γυναίκες, σεξ και διαβήτης: Μιλήστε ανοιχτά για το πρόβλημα
Οι άνδρες δεν είναι οι μόνοι που αντιμετωπίζουν σεξουαλικά προβλήματα ως αποτέλεσμα του διαβήτη. Το ίδιο συμβαίνει και με τις γυναίκες. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι γυναίκες συνήθως δεν μιλάνε γι’ αυτά…
Οταν κάποιος ακούει τις λέξεις «διαβήτης και σεξουαλική δυσλειτουργία» αυτομάτως σκέφτεται πως αφορούν τους άνδρες. Ομως, δεν είναι έτσι. Οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη μπορεί επίσης να αντιμετωπίζουν σεξουαλικά προβλήματα που σχετίζονται με τα επίπεδα σακχάρου. Μόνο που συνήθως είναι απρόθυμες να μιλήσουν γι’ αυτά ακόμα και στον γιατρό τους.
«Δεν είναι ο διαβήτης από μόνος του που βλάπτει την προσωπική ζωή. Είναι οι επιπλοκές από τα ανεξέλεγκτα επίπεδα σακχάρου στο αίμα που προκαλούν προβλήματα, τόσο στους άνδρες, όσο και στις γυναίκες. Η διαφορά είναι πως πολλές γυναίκες δεν είναι εξίσου ενήμερες αυτής της επιπλοκής όπως οι άνδρες», λέει η Ann Albright, πρόεδρος της αγωγής υγείας στην Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία.
Η Albright που είναι και η ίδια διαβητική εδώ και 41 χρόνια, υποστηρίζει πως όταν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα δεν βρίσκονται υπό έλεγχο, τότε είναι η σεξουαλική ζωή μιας γυναίκας που θα πληρώσει το τίμημα.
«Οι γυναίκες τα καταφέρνουν καλύτερα σε θέματα οικειότητας και διαπροσωπικών σχέσεων απ’ ό,τι οι άνδρες, αλλά όταν πρόκειται για το διαβήτη και την σεξουαλική τους ζωή, οι περισσότερες εξακολουθούν να είναι απρόθυμες να μιλήσουν με το γιατρό τους», επισημαίνει.
«Οι γυναίκες δεν μιλάνε με τους γιατρούς τους γι’ αυτό το θέμα και καθώς ούτε οι γιατροί μιλάνε στις γυναίκες γι’ αυτό, εξακολουθεί να παραμένει ένα σιωπηλό πρόβλημα, χωρίς διάγνωση και επομένως χωρίς θεραπεία», συμφωνεί η ενδοκρινολόγος Loren Wissner Greene, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Ιατρικό Κέντρο Langone στη Νέα Υόρκη.
Oταν γλυκόζη και οικειότητα «συγκρούονται»
Και μπορεί οι γυναίκες με διαβήτη να μην παραδέχονται εύκολα πως υπάρχει πρόβλημα στις σεξουαλικές τους σχέσεις, αλλά και η ιατρική κοινότητα δεν έδειξε με τη σειρά της αντανακλαστικά, με αποτέλεσμα η πρώτη μελέτη που καταγράφηκε σχετικά με το θέμα να δοθεί στη δημοσιότητα μόλις το 1971 στο περιοδικό Diabetes.
Στη μελέτη αυτή επισημαίνεται πως το 35% των γυναικών με διαβήτη ανέφεραν ότι δεν ήταν σε θέση να έρθουν σε οργασμό κατά τη συνουσία σε σύγκριση με μόλις 6% των γυναικών χωρίς διαβήτη που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα.
Σύμφωνα με την Αlbright ένας σημαντικός λόγος που οι γυναίκες με διαβήτη μπορεί να έχουν πρόβλημα στην επίτευξη οργασμού είναι το γεγονός ότι το υψηλό σάκχαρο στο αίμα μπορεί να επηρεάσει την κολπική λίπανση.
«Τα θέματα λίπανσης, δεν επηρεάζουν απλώς την αίσθηση, μπορούν να κάνουν το σεξ ιδιαίτερα άβολο, ακόμα και επώδυνο», λέει.
Σε μια μελέτη του 1986 που σήμερα θεωρείται ο ακρογωνιαίος λίθος της έρευνας σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα, περίπου οι μισές γυναίκες που πήραν μέρος, είχαν ένα σεξουαλικό πρόβλημα. Απ’ αυτές το 32% δήλωσαν ότι είχαν πρόβλημα με τη λίπανση του κόλπου. Επίσης, 89% των γυναικών τόνισε πως τα προβλήματα άρχισαν αφού διαγνώστηκαν με διαβήτη.
Τα οφέλη της υγείας από το σωστό έλεγχο του σακχάρου στο αίμα είναι πολλά, αλλά οι γυναίκες δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως η καλύτερη λίπανση του κόλπου και τελικά η καλύτερη σεξουαλική ζωή, μπορεί να είναι ένα απ’ αυτά.
Τα επίπεδα σακχάρου και η σεξουαλική επιθυμία
Η λίπανση του κόλπου μπορεί να είναι ένα τεράστιο θέμα αλλά δεν είναι το μόνο που έχουν οι γυναίκες που πάσχουν από διαβήτη. Υπάρχουν σημαντικές συνδέσεις ανάμεσα στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και τη διέγερση των γεννητικών οργάνων, ένας παράγοντας που επηρεάζει όχι μόνο το πόσο ευχάριστο αισθάνεται μια γυναίκα το σεξ, αλλά κυρίως κατά πόσο έχει επιθυμία γι’ αυτό.
«Ολα έχουν να κάνουν με την μικροκυκλοφορία (τμήμα του κυκλοφορικού συστήματος που αποτελείται από μικρά αγγεία που φτάνουν στα άκρα, τον εγκέφαλο, τα μάτια και το δέρμα). Οταν η γλυκόζη στο αίμα είναι ανεξέλεγκτη, αυτό το γεγονός επηρεάζει τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τα νεύρα μας και επιτρέπουν σε μια γυναίκα να βιώσει το πλήρες φάσμα μιας οικείας αίσθησης», λέει ο Σπύρος Μεζίτης, ενδοκρινολόγος στο Νοσοκομείο Lenox Hill στη Νέα Υόρκη.
Οταν η μικροκυκλοφορία είναι μειωμένη στους άνδρες, έχουμε στυτική δυσλειτουργία, οπότε η επίδραση είναι προφανής και για τους δύο παρτενέρ. Στις γυναίκες, αυτή η επίδραση δεν είναι τόσο εμφανής. Σχετίζεται με την διέγερση και την αίσθηση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων, που η γυναίκα πρέπει να αναγνωρίσει στον εαυτό της.
Με την πάροδο του χρόνου, η αυξημένη γλυκόζη στο αίμα αρχίζει να καταστρέφει τη μυελίνη, μια πρωτεΐνη που καλύπτει τα νεύρα. Οταν συμβαίνει αυτό, οδηγεί σε νευροπάθεια, ένα είδος νευρικής βλάβης.
Η πιο συχνή της μορφή είναι η περιφερική νευροπάθεια. Οδηγεί συχνά σε προβλήματα των ποδιών, όπως μούδιασμα και φαγούρα. Ενας άλλος τύπος νευροπάθειας, η αυτόνομη νευροπάθεια, επηρεάζει τα νεύρα σε τομείς όπως το στομάχι και το ουροποιητικό σύστημα και μπορεί να επηρεάσει τα νεύρα στην πύελο που συνδέονται άμεσα με τη σεξουαλική διέγερση.
«Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μόνο τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, ο οποίος αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία, διατρέχουν τον κίνδυνο γι’ αυτά τα είδη προβλημάτων, αλλά στην πραγματικότητα πολλοί άνθρωποι με διαβήτη τύπου 2 τα αντιμετωπίζουν πολλά χρόνια πριν διαγνωστούν με διαβήτη και όταν γίνει η διάγνωση, τις περισσότερες φορές κάποια ζημιά έχει ήδη γίνει», λέει η Greene.
Τι ρόλο παίζουν οι λοιμώξεις
Οι γιατροί λένε πως οι γυναίκες με διαβήτη είναι επίσης επιρρεπείς σε δύο είδη ιατρικών προβλημάτων: τον ζυμομύκητα Candida (ονομάζεται έτσι γιατί μοιάζει με μαγιά) και λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
Ο κόλπος είναι ένας υγρός, ζεστός χώρος που ευνοεί την υπερανάπτυξη του ζυμομύκητα Candida – επομένως αν προσθέσετε επιπλέον ζάχαρη στο μίγμα έχετε το πρόσφορο έδαφος για τη ζύμη… – γι’ αυτό και οι γυναίκες με ανεξέλεγκτα επίπεδα σακχάρου στο αίμα συχνά αναπτύσσουν χρόνιους ζυμομύκητες.
Αυτό που πολλές γυναίκες δεν μπορούν να κατανοήσουν είναι ο αντίκτυπος που έχουν αυτές οι λοιμώξεις στον ευαίσθητο κολπικό ιστό και το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσουν, ακόμα και μετά την εξάλειψη της λοίμωξης, στην άνεση που πρέπει να αισθάνονται στο σεξ.
«Οι λοιμώξεις, ιδιαίτερα αν είναι χρόνιες, μπορούν να αφήσουν τον κόλπο ερεθισμένο, ενώ συνηθίζουν να επιστρέφουν από καιρού εις καιρόν. Ο ερεθισμός συνεχίζεται και σε συνδυασμό με την έλλειψη λίπανσης μπορεί να κάνει το σεξ εξαιρετικά άβολο, ακόμα και επώδυνο για τις γυναίκες. Το ίδιο αποτέλεσμα έχουν και οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Το κάψιμο και ο πόνος δημιουργούν χρόνιες ενοχλήσεις και το γεγονός αυτό μπορεί να κάνει μια γυναίκα να αποφεύγει το σεξ για μεγάλες χρονικές περιόδους. Μπαίνει έτσι σε έναν φαύλο κύκλο, καθώς αποφεύγοντας το σεξ κάνει το πρόβλημα ακόμα χειρότερο, αφού μετά την μακρόχρονη αποχή είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα να ξεκινήσει από την αρχή», λέει η Greene.
Οι ερευνητές θεωρούν πως ένας λόγος που υπάρχει τόσο μικρή έρευνα σχετικά με τις γυναίκες, το σεξ και το διαβήτη είναι το γεγονός ότι για τις γυναίκες η επίτευξη της σεξουαλικής ικανοποίησης είναι ένα πολύπλοκο θέμα. Αυτή η πολυπλοκότητα της σεξουαλικότητας της γυναίκας είναι ένας από τους κύριους λόγους που οι επιπτώσεις του διαβήτη μπορούν να είναι τόσο καταστροφικές.
«Μερικές φορές τα σεξουαλικά προβλήματα μπορεί να σχετίζονται με τη γλυκόζη, αλλά μερικές φορές είναι επίσης ο χώρος που καταλαμβάνει ο διαβήτης στη ζωή μιας γυναίκας και το πώς εκείνη αντιμετωπίζει την ασθένεια, που επηρεάζει την σεξουαλική της λειτουργία. Ο διαβήτης μπορεί να επηρεάσει κάποιον συναισθηματικά και το άγχος γι’ αυτόν είναι πιθανό να παίζει ρόλο και στην κρεβατοκάμαρα», λέει με τη σειρά της η Albright.
Για πολλές γυναίκες με διαβήτη ένας επιπλέον επιβαρυντικός παράγοντας είναι η κατάθλιψη. Από μόνη της η κατάθλιψη μπορεί να επηρεάσει την προσωπική ζωή των ανθρώπων, αλλά πολλές φορές είναι τα συνταγογραφούμενα φάρμακα για τον διαβήτη που μπορεί να δημιουργήσουν την κατάθλιψη.
Ζητήστε βοήθεια, μιλήστε ανοιχτά για το πρόβλημά σας
Παρά το γεγονός ότι μπορεί να μην υπάρχει ενιαία απάντηση για κάθε γυναίκα, της οποίας η σεξουαλική ζωή έχει επηρεαστεί από τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα της, οι ειδικοί είναι απόλυτοι ως προς την αντιμετώπιση του προβλήματος:
Φέρτε το πρόβλημά σας στο φως. Μιλώντας στο γιατρό για τα προβλήματα στη σεξουαλική σας ζωή δεν θα βοηθηθείτε μόνο σ’ αυτό τον τομέα, αλλά μπορεί αυτό να αποτελέσει ένδειξη πως τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σας δεν είναι υπό έλεγχο. Είναι σημαντικό να φέρετε αυτή την πτυχή της ζωής σας στην επιφάνεια. Μπορεί σε συνεργασία με το γιατρό να βρείτε την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και να πραγματοποιήσετε τις απαιτούμενες αλλαγές στη ζωή σας, ώστε να έχετε τον καλύτερο δυνατό έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα σας.
Μη διστάζετε να ρωτήσετε το γιατρό σας. Μην ντρέπεστε να τον ρωτήσετε για συγκεκριμένες θεραπείες που αφορούν προβλήματα του φύλου σας. Αν είναι για παράδειγμα θέμα λίπανσης του κόλπου, υπάρχουν τοπικές ορμονικές θεραπείες που μπορούν να σας βοηθήσουν.
Ομοίως και αν έχετε ζυμομύκητες μπορείτε να λάβετε την κατάλληλη θεραπεία. Αυτό είναι σημαντικό γιατί οι χρόνιοι ζυμομύκητες είναι ένα σημάδι ότι η γλυκόζη στο αίμα σας δεν ελέγχεται καλά σε ορισμένες περιόδους του μήνα. Οι μελέτες έχουν δείξει πως πολλές γυναίκες χρειάζονται περισσότερη ινσουλίνη όταν βρίσκονται στην προεμμηνορροϊκή περίοδο.
Αναφέροντας στον γιατρό σας τις χρόνιες λοιμώξεις ή οποιονδήποτε παρατεταμένο κολπικό πόνο που επηρεάζει τη σεξουαλική σας ζωή, μπορεί πραγματικά να ελέγξετε καλύτερα τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σας, ενώ θα λύσετε και προβλήματα που αφορούν τη σεξουαλική σας ζωή.
Εν κατακλείδι: Mην κρύβεστε πίσω από το πρόβλημα. Συζητήστε με τον ενδοκρινολόγο ή τον γυναικολόγο σας. Πολύ συχνά υπάρχουν θεραπείες και αλλαγές στη ζωή σας που μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά.