Οι έγκυες γυναίκες που ακολουθούν μια «συνετή» διατροφή, πλούσια σε λαχανικά, φρούτα και δημητριακά ολικής αλέσεως και πίνουν νερό, έχουν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, σύμφωνα με μελέτη.
Μια παραδοσιακή διατροφή με βραστές πατάτες, ψάρια και μαγειρεμένα λαχανικά συνδέθηκε με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό British Medical Journal.
Αν και τα ευρήματα αυτά δεν μπορούν να αποδείξουν αιτιότητα, υποστηρίζουν πως οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ακολουθούν μια ισορροπημένη διατροφή με λαχανικά, φρούτα, δημητριακά ολικής αλέσεως, ψάρια και να πίνουν πολύ νερό.
Ο πρόωρος τοκετός (πριν από τις 37 εβδομάδες κύησης) σχετίζεται με σημαντικά βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας και αντιπροσωπεύει σχεδόν το 75% όλων των θανάτων των νεογέννητων.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι διατροφικές συνήθειες της μητέρας μπορούν να επηρεάσουν άμεσα το αγέννητο παιδί της κι έτσι οι ερευνητές βασιζόμενοι σε στοιχεία από τη Σουηδία, τη Νορβηγία και την Ισλανδία έθεσαν ως στόχο να εξετάσουν κατά πόσον υπάρχει σύνδεση μεταξύ της μητρικής διατροφής και του πρόωρου τοκετού.
Χρησιμοποιώντας στοιχεία από την Νορβηγία, ανέλυσαν τους πρόωρους τοκετούς 60.000 γυναικών από το 2002 μέχρι το 2008.
Οι γυναίκες που εξέτασαν δεν έπρεπε να έχουν διαβήτη και έπρεπε να έχουν φέρει στον κόσμο ένα υγιές μωρό. Συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο κατανάλωσης τροφίμων, όπου ανέφεραν τις διατροφικές τους συνήθειες κατά τους τέσσερις με πέντε πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης τους.
Ελήφθησαν επίσης υπόψιν παράγοντες που θα μπορούσαν να έχουν επηρεάσει τα αποτελέσματα, όπως η ηλικία της μητέρας, το ιστορικό πρόωρου τοκετού και η εκπαίδευση. Ως πρόωρος τοκετός ορίζεται ο τοκετός που λαμβάνει χώρα ανάμεσα στην 22η και την 37η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.
Οι ερευνητές εντόπισαν τρεις διαφορετικές διατροφικές συνήθειες, που ερμήνευσαν ως «συνετές» (λαχανικά, φρούτα, έλαια, νερό, δημητριακά ολικής αλέσεως, πουλερικά, ψωμί πλούσιο σε φυτικές ίνες), «δυτικές» (αλμυρά και γλυκά σνακ, λευκό ψωμί, γλυκά, μεταποιημένα προϊόντα με βάση το κρέας) και «παραδοσιακές» (πατάτες, ψάρια, σάλτσα, μαγειρεμένα λαχανικά, γάλα με χαμηλά λιπαρά).
Μεταξύ των 66.000 εγκύων γυναικών, 3.505 είχαν πρόωρο τοκετό.
Μετά από τις κατάλληλες προσαρμογές υπολογισμού παραγόντων που θα μπορούσαν να μπερδέψουν τη μελέτη, η ομάδα διαπίστωσε πως μια συνολική «συνετή» διατροφή συσχετίστηκε με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, ιδίως μεταξύ γυναικών που γέννησαν το πρώτο τους παιδί. Βρήκαν επίσης σημαντικά μειωμένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού και στο «παραδοσιακό» διατροφικό πρότυπο. Ωστόσο, ούτε η «δυτική» διατροφή, συσχετίστηκε ανεξάρτητα με πρόωρο τοκετό, αλλά σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες.
Αυτό δείχνει ότι η αύξηση της πρόσληψης τροφών που συνδέονται με μια συνετή διατροφή είναι πιο σημαντική απ’ ό,τι είναι το να εξαιρέσει κανείς συνολικά τα μεταποιημένα τρόφιμα, το fast food και τα σνακ, λένε οι συγγραφείς.
Τόνισαν, μάλιστα, ότι δεν μπορεί να γίνει άμεση (αιτιώδης) σύνδεση, αλλά ότι τα ευρήματα δείχνουν πως «η διατροφή παίζει ρόλο για τον κίνδυνο του πρόωρου τοκετού, γεγονός που μπορεί να καθησυχάσει τους γιατρούς ότι οι τρέχουσες διατροφικές συστάσεις που δίνουν στις έγκυες είναι υγιείς, αλλά και να τους εμπνεύσει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στις διατροφικές συμβουλές».
Τα ευρήματα αυτά είναι σημαντικά, καθώς η πρόληψη πρόωρου τοκετού είναι μείζονος σημασίας στη σύγχρονη μαιευτική. Υποδεικνύουν, επίσης, ότι ο πρόωρος τοκετός θα μπορούσε πράγματι να τροποποιηθεί από την διατροφή της μητέρας.