Ανθρωποι και σκύλοι έχουν «αφιερώσει» περιοχές του εγκεφάλου για τις φωνές και αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο κατά την επεξεργασία των συναισθημάτων, σύμφωνα με μελέτη που συνέκρινε τα εγκεφαλογραφήματά τους.
Η συγκεκριμένη ήταν η πρώτη μελέτη που έκανε σύγκριση εγκεφαλογραφημάτων μεταξύ μη πρωτευόντων θηλαστικών και ανθρώπων και τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Current Biology.
«Παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να αποκλειστεί παράλληλη εξέλιξη, η μελέτη υποστηρίζει πως οι τομείς του εγκεφάλου που έχουν εξειδικευτεί στις φωνές άρχισαν να αναπτύσσονται πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια, όταν άνθρωποι και σκυλιά μοιράστηκαν για τελευταία φορά κοινούς προγόνους. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν επίσης νέα στοιχεία σχετικά με τους μηχανισμούς του εγκεφάλου και της συμπεριφοράς που μπορούν να εξηγήσουν τη μοναδική σχέση που υπήρχε μεταξύ ανθρώπων και σκύλων για δεκάδες χιλιάδες χρόνια», αναφέρει ο δρ Attila Andics, από την Ερευνητική ομάδα Συγκριτικής Ηθολογίας στη Βουδαπέστη.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, το κοινωνικό περιβάλλον ανθρώπων και σκύλων είναι παρόμοιο και τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως μπορούν να χρησιμοποιούν παρόμοιους μηχανισμούς εγκεφάλου για την επεξεργασία κοινωνικών πληροφοριών, γεγονός που μπορεί να εξηγήσει γιατί τα δύο αυτά είδη μπορούν να γίνουν πολύ επιτυχημένη συντροφιά.
Για τη διεξαγωγή του μοναδικού πειράματος απαιτήθηκε η λήψη της ίδιας λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRΙ) από τους εγκεφάλους ανθρώπων και σκύλων και μάλιστα για το σκοπό αυτό χρειάστηκε να εκπαιδευτούν 11 σκυλιά που έπρεπε να μάθουν να στέκονται ακίνητα στον σαρωτή.
Ο δρ Andics είπε πως αυτό που πρωτίστως ενδιέφερε τους ερευνητές ήταν να μάθουν πώς οι σκύλοι επεξεργάζονται τους ήχους που κάνουν τα σκυλιά και αν η διαδικασία είναι παρόμοια με αυτή με την οποία οι άνθρωποι επεξεργάζονται τους ήχους που κάνουν οι άνθρωποι.
Οσο βρίσκονταν στον σαρωτή, οι σκύλοι και οι άνθρωποι άκουσαν σχεδόν 200 διαφορετικούς φωνητικούς ήχους από ανθρώπους και σκύλους, πολλούς απ’ αυτούς με συναισθηματική χροιά, όπως κλαψούρισμα, κλάμα, γέλιο και παιχνιδιάρικο γάβγισμα.
Οι εικόνες από την μαγνητική τομογραφία έδειξαν πως οι ίδιες περιοχές στους εγκεφάλους τόσο των ανθρώπων όσο και των σκύλων ανταποκρίθηκαν στους φωνητικούς ήχους. Και βέβαια δεν προκάλεσε καμία έκπληξη στους ερευνητές ότι οι αντιδράσεις ήταν ισχυρότερες όταν οι συμμετέχοντες άκουσαν τους ήχους του δικού τους είδους.
Επιπρόσθετα, όταν έπαιξαν φωνητικούς ήχους φορτωμένους με συναισθήματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν εντυπωσιακές ομοιότητες στις αντιδράσεις των εγκεφάλων τόσο των ανθρώπων όσο και των σκύλων.
Για παράδειγμα, όταν τόσο οι άνθρωποι όσο και οι σκύλοι άκουσαν ευχάριστους ήχους, το ίδιο τμήμα του εγκεφάλου τους ενεργοποιήθηκε περισσότερο απ’ ό,τι όταν άκουσαν δυσάρεστους ήχους.
Ο εγκέφαλος ανθρώπων και σκύλων αντιδρά διαφορετικά σε μη φωνητικούς ήχους
Πέρα, όμως, από τις ομοιότητες, υπήρχαν και διαφορές.
Για παράδειγμα, η αντίδραση σε μη φωνητικούς ήχους διέφερε σε μεγάλο βαθμό ανάμεσα σε ανθρώπους και σκύλους.
Στους σκύλους, το 48% των ευαίσθητων στους ήχους περιοχών του εγκεφάλου τους ανταποκρίθηκε πιο έντονα σε μη φωνητικούς ήχους, ενώ αυτό συνέβη μόλις στο 3% των ευαίσθητων στους ήχους περιοχών του ανθρώπινου εγκεφάλου.
Οι ερευνητές λένε ότι η μελέτη αποτελεί ένα πρώτο βήμα που θα βοηθήσει να κατανοήσουμε πώς γίνεται οι τετράποδοι φίλοι μας να είναι τόσο καλοί στο να ανιχνεύουν τα συναισθήματά μας.
Ο δρ Andics λέει η μέθοδός τους προσφέρει μια εντελώς νέα προσέγγιση για την εξέταση των εγκεφάλων των σκύλων και τη λειτουργία τους, ώστε οι άνθρωποι να αρχίσουν να κατανοούν πώς ο καλύτερος φίλος μας βλέπει τους ανθρώπους και πλοηγείται στο κοινωνικό μας περιβάλλον.
Τον Αύγουστο του 2013 μια μελέτη που είχε γίνει στην Ιαπωνία, είχε διαπιστώσει ότι τα χασμουρητά των ιδιοκτητών ήταν μεταδοτικά στους σκύλους τους και είχε καταλήξει πως η αντίδραση αυτή είναι περισσότερο ενσυναίσθηση παρά αποτέλεσμα του στρες.