Μια γενικά ενεργή ζωή ακόμα και χωρίς τακτική άσκηση, είναι συνδεδεμένη με την καλύτερη υγεία της καρδιάς και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, όπως διαπίστωσε σουηδική μελέτη που αφορά ηλικιωμένους.
Οι ερευνητές άντλησαν στοιχεία από σχεδόν 3.900 άνδρες και γυναίκες άνω των 60 ετών στη Στοκχόλμη και συμπέραναν πως το να κάθεται κάποιος και να μην κάνει τίποτα είναι εξαιρετικά επιβλαβές για την υγεία του.
«Είναι γνωστό εδώ και 60 χρόνια, ότι η φυσική δραστηριότητα είναι άκρως σημαντική για την καρδιά. Αλλά μέχρι πρόσφατα η έρευνα είχε επικεντρωθεί στην άσκηση και είχε “ξεχάσει” να ασχοληθεί με τις δραστηριότητες της καθημερινότητάς μας», ανέφερε η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Elin Ekblom-Bak, του Εργαστηρίου Φυσιολογίας της εργασίας στη Σουηδική Σχολή Αθλητισμού και Επιστημών Υγείας Αstrand, στη Στοκχόλμη.
Η Elin Ekblom-Bak εκτός από επιστήμων είναι και παίκτρια ποδοσφαίρου, επομένως γνωρίζει καλά το αντικείμενο της μελέτης και σε προσωπικό επίπεδο.
Ακόμα κι αν κάποιος ασκείται (έντονα ή όχι) εξακολουθεί να παραμένει ένα μεγάλο τμήμα της ημέρας στην καθημερινότητά του. Αυτό το τμήμα μπορεί να το εκμεταλλευτεί με δραστηριότητες όπως νοικοκυριό, φροντίδα του κήπου, επισκευές στο σπίτι, συντήρηση αυτοκινήτου, ψώνια και διάφορα άλλα.
Για τους ηλικιωμένους ειδικά που έχουν την τάση μεγαλώνοντας να ασκούνται ολοένα και λιγότερο, τέτοιου είδους δραστηριότητες θα τούς επέτρεπαν να περιορίσουν τον χρόνο αδράνειας και καθισιού και επομένως να κάνουν καλό στην καρδιά τους, όπως αναφέρει η Εkblom-Bak και οι συνάδελφοί της στο British Journal of Sports Medicine.
Στη μελέτη που διεξήχθη μεταξύ του 1997-1999, άτομα άνω των 60 ετών κλήθηκαν να απαντήσουν σε ένα ερωτηματολόγιο σχετικό με το ιστορικό της υγείας τους, τον τρόπο ζωής και τις καθημερινές δραστηριότητές τους, ενώ υποβλήθηκαν σε ιατρικές εξετάσεις και μετρήσεις.
Στην αρχή της μελέτης, οι άνθρωποι που ήταν πιο δραστήριοι σε καθημερινή βάση, ανεξάρτητα από τα επίπεδα της άσκησής τους, έτειναν να έχουν μικρότερη περίμετρο μέσης και υγιή επίπεδα χοληστερόλης.
Οι συμμετέχοντες εξακολούθησαν να παρακολουθούνται για τα επόμενα 12,5 χρόνια. Κατά την περίοδο αυτή, περίπου 500 άνθρωποι υπέστησαν για πρώτη φορά καρδιακή προσβολή, ή εγκεφαλικό επεισόδιο και σχεδόν 400 έχασαν τη ζωή τους.
Οι άνθρωποι που είχαν αναφερθεί με υψηλά επίπεδα καθημερινής δραστηριότητας (όχι άσκησης) είχαν λιγότερες πιθανότητες να υποστούν καρδιακό επεισόδιο και ήταν λιγότερο πιθανό να χάσουν τη ζωή τους σε σύγκριση με όσους ήταν λιγότερο ενεργοί.
Για κάθε 100 άτομα που εμφάνιζαν χαμηλότερα επίπεδα δραστηριότητας και είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή ή εγκεφαλικό επεισόδιο, μόνο 73 άτομα που ήταν ενεργά σωματικά έζησαν ανάλογα συμβάντα. Και στα 100 άτομα λιγότερο ενεργά σωματικά που έχασαν τη ζωή τους, αντιστοιχούσαν μόνο 70 που έχασαν τη ζωή τους, ενώ ήταν σωματικά ενεργά.
«Τα ευρήματα ήταν συναρπαστικά αλλά δεν αποτελούν έκπληξη. Οταν κάποιος κάθεται οι μύες δεν συστέλλονται και η ροή του αίματος μειώνεται, γεγονός που μειώνει παράλληλα την αποτελεσματικότητα πολλών διαδικασιών του αίματος, όπως η απορρόφηση της γλυκόζης στο αίμα. Η δραστηριότητα, ακόμα κι αν δεν αφορά την άσκηση, εμποδίζει την γενική επιβράδυνση του οργανισμού που μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για την υγεία», ανέφερε ο David Dunstan, του Ινστιτούτου Baker για την Καρδιά και τον Διαβήτη, στη Μελβούρνη της Αυστραλίας.
«Εκτός από την συμμετοχή σε τακτική άσκηση που είναι ενισχυτική της υγείας, οι άνθρωποι θα πρέπει να ενθαρρύνονται να σκεφτούν τι πρέπει να κάνουν κατά τη διάρκεια των διαστημάτων της ημέρας κατά τα οποία δεν ασκούνται. Η μέτρια έως έντονη άσκηση βοηθά στην ενίσχυση των μυών της καρδιάς και του υπόλοιπου σώματος και μπορεί να βοηθήσει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης. Ομως, είναι εξίσου σημαντικό, τόσο οι γιατροί, όσο και η κοινωνία γενικότερα, να ενθαρρύνουν την καθημερινή δραστηριότητα σε ανθρώπους που δεν συνηθίζουν να ασκούνται», συμπλήρωσε.