Κοροναϊός: 1 στους 5 διαβητικούς ασθενείς πεθαίνει εντός 28 ημερών από την εισαγωγή στο νοσοκομείο
Ενώ περίπου το 50% των διαβητικών ασθενών με κοροναϊό, παίρνει εξιτήριο από το νοσοκομείο, ένας στους πέντε πεθαίνει εντός 28 ημερών από την εισαγωγή του στο νοσοκομείο, σύμφωνα με έρευνα.
Η έρευνα, που αναλύει ενημερωμένα αποτελέσματα από τη μελέτη CORONADO, δημοσιεύεται στο περιοδικό «Διαβητολογία» (το περιοδικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη) και διενεργήθηκε από τον καθηγητή Bertrand Cariou και τον καθηγητή Samy Hadjadj, διαβητολόγους στο l’ Institut du Τhorax, του Πανεπιστημιακού νοσοκομείου της Ναντ.
Τον Μάιο του 2020, τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της μελέτης CORONADO (Coronavirus SARS-CoV-2 και Diabetes), με μικρότερο μέγεθος δείγματος, έδειξαν ότι το 10% των ασθενών με διαβήτη που είχαν κοροναϊό πέθαναν εντός 7 ημερών από την εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Αυτή η ενημερωμένη ανάλυση περιελάμβανε 2.796 συμμετέχοντες από 68 κέντρα σε όλη τη Γαλλία: σχεδόν τα δύο τρίτα (64%) ήταν άνδρες, με μέση ηλικία 70 ετών, με μέσο δείκτη μάζας σώματος 28 kg/m² (που εμπίπτει στο εύρος του υπέρβαρου). Μικροαγγειακές και μακροαγγειακές διαβητικές επιπλοκές βρέθηκαν στο 44% και στο 39% των συμμετεχόντων, αντίστοιχα.
Μέσα σε 28 ημέρες, 1.404 (50%) ασθενείς πήραν εξιτήριο από το νοσοκομείο με μέση διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο 9 ημερών, ενώ 577 συμμετέχοντες πέθαναν (21%). Από τους υπόλοιπους ασθενείς, το 12% παρέμεινε στο νοσοκομείο την 28η ημέρα, ενώ το 17% είχε μεταφερθεί σε εγκαταστάσεις διαφορετικές από το αρχικό νοσοκομείο.
Η μοντελοποίηση υπολογιστών αποκάλυψε διάφορους παράγοντες όπως η νεότερη ηλικία, η αντιμετώπιση του διαβήτη με το φάρμακο μετφορμίνη και η μεγαλύτερη διάρκεια των συμπτωμάτων κατά την εισαγωγή, συσχετίστηκαν με υψηλότερες πιθανότητες εξόδου από το νοσοκομείο.
Ιστορικό μικροαγγειακών επιπλοκών, αντιπηκτική θεραπεία (για την πρόληψη θρόμβων αίματος), δύσπνοια κατά την εισαγωγή, ανώμαλα επίπεδα ηπατικών ενζύμων, υψηλότερος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων και υψηλότερα επίπεδα του συστηματικού φλεγμονώδους δείκτη C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, όλα συσχετίστηκαν με χαμηλότερη πιθανότητα εξιτηρίου και με υψηλότερο κίνδυνο θανάτου. Οι ασθενείς των οποίων ο διαβήτης αντιμετωπίζονταν τακτικά με ινσουλίνη (πιθανώς υποδηλώνει μια πιο προχωρημένη κατάσταση διαβήτη) είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου κατά 44% σε σύγκριση με εκείνους που δεν έλαβαν ινσουλίνη.
Ένα ασυνήθιστο εύρημα από αυτήν τη μελέτη ήταν 42% αυξημένος κίνδυνος θανάτου για ασθενείς με διαβήτη που έλαβαν θεραπεία με στατίνη για υψηλή χοληστερόλη. Ωστόσο, οι συγγραφείς καθιστούν σαφές, δεδομένου ότι πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξαχθούν οριστικά συμπεράσματα σχετικά με οποιαδήποτε σχέση με τις στατίνες ή οποιαδήποτε άλλη θεραπεία.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης πως ένα αυξημένο επίπεδο γλυκόζης πλάσματος κατά την εισαγωγή ήταν ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας θανάτου και, συνεπώς, χαμηλότερης πιθανότητας εξόδου από το νοσοκομείο.