Μπορεί πράγματι η βιταμίνη D να αποτρέψει τις πτώσεις;

Οι πτώσεις είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα που μπορούν να συμβούν στο σπίτι ή στο δρόμο, σε ανθρώπους οποιασδήποτε ηλικίας, αλλά οι συνέπειες είναι πολύ διαφορετικές για τον καθένα.

Για τους ηλικιωμένους ανθρώπους, που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πτώσης, οι συνέπειες μπορεί να είναι ιδιαίτερα σοβαρές. Ειδικά τώρα που έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής και υπάρχουν πολλοί ηλικιωμένοι που ζουν περισσότερο και ενδεχομένως μόνοι τους στα σπίτια τους, η πιθανότητα μιας πτώσης είναι μια πολύ πιο ρεαλιστική κατάσταση.

Οι πτώσεις αποτελούν ιδιαίτερα σοβαρό πρόβλημα για τους ηλικιωμένους επειδή σχετίζονται με τον κίνδυνο κατάγματος. Αν ένας ηλικιωμένος υποστεί κάταγμα στο ισχίο από μια πτώση, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια μακρά νοσηλεία και μια εξίσου μακρά περίοδο ανάρρωσης, με κάποιους απ’ αυτούς να μην αναρρώνουν ικανοποιητικά.

Η βιταμίνη D, με ή χωρίς συμπληρώματα ασβεστίου, έχει θεωρηθεί πως είναι σε θέση να αποτρέψει τις πτώσεις των ηλικιωμένων, όμως τα αποδεικτικά στοιχεία γι’ αυτό έχουν αντιφατικό χαρακτήρα.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα αποτελέσματα από 20 ελεγχόμενες μελέτες όπου εκτιμήθηκε η σχέση μεταξύ της χρήσης της βιταμίνης D με ή χωρίς ασβέστιο και του κινδύνου των πτώσεων σε περίπου 30.000 ηλικιωμένα άτομα.

Η ανάλυση έδειξε ότι δεν υπήρξε καμία σχέση μεταξύ της χρήσης της βιταμίνης D και του κινδύνου πτώσης των ευπαθών ομάδων. Οπως μάλιστα έγραψαν οι συντάκτες της μελέτης: «Οι μελλοντικές μελέτες με παρόμοια αποτελέσματα είναι απίθανο να μεταβάλλουν τα παρόντα αποτελέσματα. Προς το παρόν δεν προκύπτει δικαιολογία για τη συνταγογράφηση συμπληρωμάτων βιταμίνης D για την πρόληψη των πτώσεων».

Η ερώτηση, όμως, που προκύπτει είναι: Από πού πηγάζει η εντύπωση πως θα υπήρχε αναμενόμενο όφελος από τη χρήση της βιταμίνης D με σκοπό τη μείωση του κινδύνου πτώσης ενός ηλικιωμένου ατόμου;

Αν παρατηρήσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο πέφτουν οι ηλικιωμένοι, δεν έχει να κάνει σε τίποτα με τα επίπεδα της βιταμίνης D στο αίμα τους. Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι πέφτουν επειδή μπορεί να σκοντάψουν πολύ εύκολα. Να γλιστρήσουν σε ψάθες, σε μια κηλίδα υγρού στο πάτωμα, ή ακόμα και να χάσουν την ισορροπία τους λόγω της χρήσης κάποιων φαρμάκων.

Ενας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους οποίους οι ηλικιωμένοι είναι πιο επιρρεπείς σε πτώσεις και κατάγματα είναι επειδή είναι αδύναμοι. Καθώς γερνούν, χάνουν μυϊκό ιστό κι αυτό τούς εμποδίζει να στέκονται, να περπατάνε ή να κάνουν εύκολα ελιγμούς. Αυτή η διαδικασία, δηλαδή η αρχική χαλάρωση, η μετέπειτα απώλεια μυϊκής μάζας και στο τέλος η απώλεια μυϊκής λειτουργίας, γνωστή ως σαρκοπενία αντιπροσωπεύει μία από τις πιο κοινές αιτίες των πτώσεων που οδηγούν σε κατάγματα. Καθώς πολλοί απ’ αυτούς μπορεί επίσης να έχουν οστεοπόρωση, γίνεται σαφές για ποιον ακριβώς λόγο μπορεί να πέσουν με τέτοια ευκολία.

Η χρησιμοποίηση της βιταμίνης D για την πρόληψη των πτώσεων είναι προορισμένη να παράγει τέτοιους τύπους αποτελεσμάτων στην έρευνα που θα προκαλούσαν συνεχή σύγχυση σχετικά με τη σωστή χρήση της στην κλινική ιατρική. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την πρόληψη της σαρκοπενίας είναι μέσω της άσκησης και των κατάλληλων αλλαγών στη διατροφή των ηλικιωμένων.