Νέα προσέγγιση στη θεραπεία του καρκίνου του παγκρέατος

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ πιστεύουν ότι έχουν ανακαλύψει νέο τρόπο για να κάνουν την χημειοθεραπεία περισσότερο αποτελεσματική για τους ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος.

Ο συγκεκριμένος καρκίνος είναι μια επιθετική μορφή καρκίνου με φτωχή πρόγνωση και περιορισμένες επιλογές θεραπείας και είναι εξαιρετικά ανθεκτικός στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.

Ομως, οι ερευνητές πιστεύουν ότι έχουν βρει μια αποτελεσματική στρατηγική για την επιλεκτική εξολόθρευση των καρκινικών κυττάρων του παγκρέατος, ενώ διαφυλάσσονται τα υγιή κύτταρα, γεγονός που κάνει την θεραπεία περισσότερο αποτελεσματική.

Ο Δρ Jason Bruce, που ηγήθηκε της έρευνας δήλωσε: «Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια από τις πιο επιθετικές και θανατηφόρες μορφές καρκίνου. Οι περισσότεροι ασθενείς αναπτύσσουν συμπτώματα, αφού ο όγκος έχει ήδη εξαπλωθεί σε άλλα όργανα. Και σα να μη φτάνει αυτό, ο καρκίνος του παγκρέατος είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός στη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Είναι σαφές ότι μια ριζοσπαστική νέα προσέγγιση στη θεραπεία είναι απαραίτητη επειγόντως. Θέλαμε να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ο διακόπτης του ενεργειακού εφοδιασμού των καρκινικών κυττάρων, που τους επιτρέπει να επιβώνουν».

Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Biological Chemistry, διαπίστωσε πως τα παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα μπορεί να έχουν τις δικές τους εξειδικευμένες μορφές ενεργειακού εφοδιασμού, που διατηρούν τα επίπεδα ασβεστίου και τα καρκινικά κύτταρα ζωντανά.

Η διατήρηση μιας χαμηλής συγκέντρωσης ασβεστίου μέσα στα κύτταρα είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή τους κι αυτό επιτυγχάνεται με τις αντλίες ασβεστίου επί της μεμβράνης του πλάσματος.

Αυτή η αντλία του ασβεστίου που είναι γνωστή ως PMCA, τροφοδοτείται χρησιμοποιώντας ΑΤP, που είναι το ενεργειακό κλειδί για πολλές κυτταρικές διεργασίες.

Ολα τα κύτταρα παράγουν ενέργεια από τα θρεπτικά συστατικά που χρησιμοποιούν δύο σημαντικά «εργοστάσια» βιοχημικής ενέργειας, τα μιτοχόνδρια και η γλυκόλυση. Τα μιτοχόνδρια παράγουν περίπου το 90% της ενέργειας των κυττάρων σε ό,τι αφορά τα φυσιολογικά υγιή κύτταρα. Ωστόσο, στα παγκρεατικά καρκινικά κύτταρα υπάρχει μια στροφή προς τη γλυκόλυση ως κύρια πηγή ενέργειας. Πιστεύεται ότι η αντλία ασβεστίου μπορεί να έχει τη δική της παροχή γλυκολυτικών ΑΤΡ και είναι αυτή η παροχή καυσίμου που δίνει στα καρκινικά κύτταρα ένα πλεονέκτημα επιβίωσης συγκριτικά με τα φυσιολογικά κύτταρα.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν κύτταρα που λαμβάνονται από ανθρώπινους όγκους και εξέτασαν την επίδραση του αποκλεισμού κάθε μίας από τις δύο αυτές πηγές ενέργειας με τη σειρά. Η μελέτη τους έδειξε ότι το «κλείδωμα» του μιτοχονδριακού μεταβολισμού δεν είχε καμία επίδραση. Ωστόσο, όταν μπλόκαραν τη γλυκόλυση, είδαν πως η μειωμένη παροχή ΑΤP ανέστειλε την αντλία ασβεστίου, με αποτέλεσμα μια τοξική υπερφόρτωση ασβεστίου και τελικά τον θάνατο των κυττάρων.

«Φαίνεται πως η γλυκόλυση είναι το κλειδί της διαδικασίας για την παροχή καυσίμου ΑΤΡ στην αντλία ασβεστίου στα καρκινικά κύτταρα του παγκρέατος. Αν είναι μια σημαντική στρατηγική για την επιβίωση των κυττάρων μπορεί να είναι εξίσου σημαντική για την αδυναμία τους. Σχεδιάζοντας φάρμακα που θα κόψουν την εν λόγω προμήθεια στις αντλίες ασβεστίου μπορούμε δυνητικά να θανατώσουμε επιλεκτικά τα καρκινικά κύτταρα, ενώ θα διαφυλάξουμε τα φυσιολογικά κύτταρα στο εσωτερικό του παγκρέατος», τονίζει ο δρ Bruce.