Οι άνθρωποι επιλέγουν σύζυγο με παρόμοιο DNA

Μέχρι τώρα οι επιστήμονες γνώριζαν πως οι άνθρωποι παντρεύονται άτομα με παρόμοια χαρακτηριστικά. Τώρα υποστηρίζουν πως είναι πολύ πιθανό να επιλέγουν ως συντρόφους τους άτομα με παρόμοιο DNA.

Θρησκεία, φυλή, εισόδημα, σωματότυπος, εκπαίδευση, ηλικία, ήταν μεταξύ των παρόμοιων χαρακτηριστικών, βάσει των οποίων έχουν την τάση να παντρεύονται οι άνθρωποι (με τις εξαιρέσεις απλά να επιβεβαιώνουν τον κανόνα), λένε οι επιστήμονες, αλλά πλέον νέα μελέτη που εκπονήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, στο Μπόλντερ, τούς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι σύζυγοι είναι και γενετικά παρόμοιοι.

Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, οι επιστήμονες έδειξαν πως οι άνθρωποι είναι επίσης πιθανόν να επιλέξουν συντρόφους με παρόμοιο DNA. Ενώ χαρακτηριστικά όπως η φυλή, ο σωματότυπος, ακόμη και η εκπαίδευση έχουν γενετικές συνιστώσες, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που έψαξε να βρει και να εξετάσει τις ομοιότητες σε ολόκληρο το γονιδίωμα.

«Είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι παντρεύονται ανθρώπους που είναι σαν κι αυτούς, αλλά υπήρχε πάντα το ερώτημα σχετικά με το αν ζευγάρωναν τυχαία ή σε σχέση με τη γενετική», λέει ο Benjamin Domingue, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

Για τη μελέτη ο Domingue και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν γονιδιακά δεδομένα που συνέλεξαν από τη «Μελέτη Υγείας και Συνταξιοδότησης» και εξέτασαν τα γονιδιώματα 825 ζευγαριών. Εξέτασαν ειδικά τους πολυμορφισμούς μονών νουκλεοτιδίων, οι οποίες είναι θέσεις στο DNA, που είναι γνωστό ότι συνήθως διαφέρουν μεταξύ των ανθρώπων.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπήρχαν λιγότερες διαφορές στο DNA μεταξύ των παντρεμένων ανθρώπων από ό,τι ανάμεσα σε δύο τυχαία επιλεγμένα άτομα. Σε όλους υπολόγισαν τη γενετική ομοιότητα μεταξύ των ατόμων, χρησιμοποιώντας 1,7 εκατομμύρια πολυμορφισμούς μονών νουκλεοτιδίων στο γονιδίωμα του κάθε ανθρώπου.

Συνέκριναν το μέγεθος της γενετικής ομοιότητας μεταξύ των παντρεμένων ανθρώπων με το φαινόμενο που έχει ήδη μελετηθεί εκτενέστερα και αφορά τα παρόμοια χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την εκπαίδευση των ζευγαριών και είναι γνωστό ως εκπαιδευτικό «ομοιοφαινοτυπικό ζευγάρωμα» (assortative mating). Βρήκαν ότι η προτίμηση για έναν γενετικά παρόμοιο σύζυγο που είναι γνωστή ως γενετικό ομοιοφαινοτυπικό ζευγάρωμα, είναι περίπου το 1/3 του μεγέθους του εκπαιδευτικού ομοιοφαινοτυπικού ζευγαρώματος.

Τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν συνέπειες για τα στατιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούνται σήμερα από τους επιστήμονες, προκειμένου να κατανοήσουν τις γενετικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπινων πληθυσμών, επειδή αυτά τα μοντέλα υποθέτουν συχνά ότι το ζευγάρωμα είναι τυχαίο.

Η μελέτη αποτελεί επίσης ένα θεμέλιο για τη μελλοντική έρευνα που θα μπορούσε να διερευνήσει κατά πόσον παρόμοια αποτελέσματα βρίσκονται μεταξύ των παντρεμένων ανθρώπων άλλων φυλών, αν οι άνθρωποι επιλέγουν επίσης γενετικά παρόμοια φίλους και αν υπάρχουν περιπτώσεις που οι άνθρωποι προτιμούν συντρόφους των οποίων το DNA είναι στην πραγματικότητα περισσότερο διαφορετικό παρά όμοιο με το δικό τους.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει