Οσο πιο δραστήρια είναι σωματικά μία μητέρα, τόσο πιο ενεργό σωματικά θα είναι και το παιδί της, σύμφωνα με μια νέα έρευνα από τη Μεγάλη Βρετανία που μελέτησε 554 μητέρες και παιδιά ηλικίας 4 ετών.
Ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Κέμπριτζ και του Σαουθάμπτον χρησιμοποίησαν οθόνες καρδιακού ρυθμού για να μετρήσουν τα επίπεδα δραστηριότητας σε επτά ημέρες.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Pediatrics, αναφέρει πως πρέπει να αναπτυχθούν πολιτικές που θα απευθύνονται στις μητέρες, προκειμένου να τις βοηθήσουν να βελτιώσουν την υγεία των παιδιών τους.
Τα παιδιά δεν είναι μόνο από τη φύση τους ενεργά, καταλήγει η μελέτη, που υποστηρίζει πως και οι γονείς έχουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη καθημερινών υγιεινών συνηθειών άσκησης, όσο νωρίτερα γίνεται στη ζωή των παιδιών τους.
Στο πλαίσιο της μελέτης 554 παιδιά ηλικίας 4 ετών και οι μαμάδες τους από το Σαουθάμπτον, φόρεσαν στο στήθος τους ένα ελαφρύ μόνιτορ καρδιακού ρυθμού συνδυασμένο με ένα επιταχυνσιόμετρο για επτά ημέρες. Το φορούσαν συνεχώς, ακόμα και στον ύπνο, ή σε δραστηριότητες που γίνονταν στο νερό.
Τα στοιχεία της μελέτης έδειξαν άμεσο, θετικό συσχετισμό μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας των μαμάδων και των παιδιών τους.
«Η μεγάλη σωματική δραστηριότητα της μητέρας έκανε πιο ενεργό το παιδί της. Παρόλο που δεν είναι δυνατόν να εξαχθεί από τη μελέτη αν ήταν τα περισσότερο ζωηρά παιδιά που έκαναν τις μαμάδες τους να τρέχουν γύρω τους, είναι πολύ πιθανό η δραστηριότητα του ενός μέλους του ζεύγους (μητέρα-παιδί) να επηρέασε τη δραστηριότητα του άλλου», αναφέρει μία από τις συγγραφείς της μελέτης, η Kathryn Hesketh, επιστημονική συνεργάτιδα στο Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού στο University College του Λονδίνου.
Η μελέτη έδειξε πως για κάθε λεπτό μέτριας έως έντονης δραστηριότητας μιας μητέρας, υπήρχε πιθανότητα το παιδί να εμπλακεί στη συγκεκριμένη δραστηριότητα κατά 10% περισσότερο, όσον αφορά το επίπεδο της δραστηριότητας.
Ετσι, αν μια μητέρα ξόδευε μία ώρα δραστηριότητας την ημέρα, το παιδί ήταν 10 λεπτά περισσότερο δραστήριο την ίδια ημέρα.
Μπορεί οι διαφορές αυτές να φαντάζουν ασήμαντες, αν όμως μετρηθούν στη διάρκεια ενός μήνα ή ενός έτους, φαίνεται πόσο σημαντικές είναι, τονίζουν οι ερευνητές.
Παράγοντες που επηρέασαν τα επίπεδα δραστηριότητας της μητέρας περιελάμβαναν επίσης το αν εργαζόταν ή όχι και αν το παιδί είχε αδέλφια.
Οι ερευνητές δήλωσαν ακόμα πως η σχέση ανάμεσα σε μια μητέρα και τα επίπεδα δραστηριότητας του παιδιού της ήταν ισχυρότερη για τις μητέρες που εγκατέλειψαν το σχολείο στα 16 χρόνια τους συγκριτικά με εκείνες που το εγκατέλειψαν στα 18.
Η μελέτη αναγνωρίζει πως όταν οι γυναίκες γίνονται μητέρες, τα επίπεδα δραστηριότητάς τους πέφτουν και συχνά αποτυγχάνουν να επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδα. Αυτή η έλλειψη δράσης είναι, μάλιστα, που μπορεί να επηρεάσει και τα παιδιά τους.
«Υπάρχουν πολλές ανταγωνιστικές προτεραιότητες για τους νέους γονείς και η εξεύρεση του χρόνου για να είναι σωματικά ενεργοί δεν βρίσκεται πάντα στην κορυφή της λίστας, ωστόσο ακόμα και μια μικρή αύξηση της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να οδηγήσει σε οφέλη, τόσο για τις μητέρες, όσο και για τα παιδιά. Και μόνο που θα κινούνται τα πόδια περισσότερο κάθε μέρα είναι κέρδος», λέει η Hesketh.
Kαι καταλήγει: «Το δραστήριο παιχνίδι είναι ένας σημαντικός τρόπος για να αναπτύξουν τα παιδιά τις δεξιότητες του συντονισμού και της κινητικής λειτουργίας στα πρώτα προσχολικά χρόνια και υπάρχουν πολλές δραστηριότητες, όπως το κολύμπι γονιού και παιδιού, ή το γυμναστήριο, που προσφέρουν ευκαιρίες για μαμάδες να κοινωνικοποιηθούν, να γίνουν περισσότερο δραστήριες και να υποστηρίξουν έτσι με τον καλύτερο τρόπο την ανάπτυξη του παιδιού τους».