Oξεία εκκολπωματίτιδα: Αίτια, συμπτώματα και θεραπεία

Η οξεία εκκολπωματίτιδα είναι φλεγμονή, η οποία συμβαίνει όταν μολύνονται  συγκεκριμένοι θύλακες (σάκοι) στο παχύ έντερο που ονομάζονται εκκολπώματα, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση αποβλήτων.

Οταν οι άνθρωποι έχουν εκκολπώματα, δημιουργείται μια κατάσταση που ονομάζεται εκκολπωματίτιδα. Αν ένας θύλακας πρηστεί και ωθηθεί προς τα έξω, μέσα στο παχύ έντερο, αυτό καλείται οξεία εκκολπωματίτιδα και απαιτεί αξιολόγηση και φροντίδα από το γιατρό.

Δεν είναι γνωστοί οι λόγοι που δημιουργούνται τα εκκολπώματα. Οι γιατροί πιστεύουν ότι σχηματίζονται όταν υπάρχουν περιοχές υψηλής πίεσης που ωθούν τα αδύναμα σημεία του τοιχώματος του εντέρου.

Τα συμπτώματα της οξείας εκκολπωματίτιδα, είναι δύσκολο να τα αγνοήσει κανείς. Ο πόνος βρίσκεται στο κάτω αριστερό μέρος της κοιλιάς. Η ταλαιπωρία είναι αρκετά μεγάλη και δεν έχει την τάση να υποχωρεί με την αλλαγή θέσης. Ενα ακόμα χαρακτηριστικό αυτής της κατάστασης είναι πως μπορεί να αλλάξει τη συνήθεια των εντέρων. Μερικοί άνθρωποι υποφέρουν από διάρροια, εμετό και άλλοι μπορεί αντίθετα να έχουν δυσκοιλιότητα. Σε μερικές περιπτώσεις παρουσιάζεται και πυρετός.

Τα συμπτώματα που υποδηλώνουν οξεία εκκολπωματίτιδα, απαιτούν ιατρική  φροντίδα, επειδή η κατάσταση δεν θα πάει μακριά αν αγνοηθεί, εξαιτίας της παρουσίας της λοίμωξης. Ο γιατρός πιθανότατα θα ζητήσει να γίνει μια αξονική τομογραφία, καθώς αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξετάσει την κατάσταση. Εάν επιβεβαιωθεί η οξεία εκκολπωματίτιδα, τότε η θεραπεία μπορεί να έχει πολλές κατευθύνσεις.

Η συνήθης θεραπεία για την οξεία εκκολπωματίτιδα περιλαμβάνει την παύση της κατανάλωσης οποιαδήποτε τροφής πέρα από υγρά για μερικές ημέρες, ενώ αρχίζει η λήψη μιας σειράς αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση της φλεγμονής και της μόλυνσης. Αφού ο ασθενής ξεκινήσει να καταναλώνει και πάλι τροφές, η εντολή είναι να ακολουθήσει μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, με αφθονία υγρών και ενδεχομένως λήψη επιπλέον φυτικών ινών, μέσω συμπληρωμάτων. Ο έλεγχος του πόνου συνήθως περιορίζεται στα μη συνταγογραφούμενα παυσίπονα.

Ενας κίνδυνος που μπορεί να προκύψει αν μείνει η οξεία εκκολπωματίτιδα χωρίς θεραπεία, είναι ότι μπορεί να προκαλέσει μόλυνση του σώματος. Χωρίς την αντιμετώπιση της λοίμωξης, το πρήξιμο μπορεί να γίνει τόσο έντονο που να προκαλέσει ρήξη εντέρου, που θα διασπείρει τους μολυσματικούς παράγοντες στην κοιλιακή κοιλότητα, γεγονός που μπορεί να είναι απειλητικό για τη ζωή. Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να χρειάζονται πολύ περισσότερα επιθετικά μέτρα για την αντιμετώπιση της κατάστασης.

Σε περίπτωση που η οξεία εκκολπωματίτιδα είναι εξαιρετικά σοβαρή και προκαλέσει ρήξη, ο γιατρός θα χρειαστεί να δώσει πιο ισχυρά αντιβιοτικά και αν δεν λειτουργήσουν ούτε αυτά, θα πρέπει να γίνει χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να επιλυθεί το πρόβλημα. Η χειρουργική επέμβαση συχνά απαιτεί αφαίρεση του άρρωστου τμήματος, με την εκτομή του παχέος εντέρου. Σε σπάνιες περιπτώσεις η ζημιά είναι τόσο σοβαρή, που είναι απαραίτητη η αφαίρεση του παχέος εντέρου, γεγονός που θα σημάνει και αλλαγές στον τρόπο ζωής, αφού θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο θα βγαίνουν από το σώμα τα κόπρανα, μέσω της κολοστομίας και της παρά φύση έδρας.

Οι άνθρωποι μπορεί να έχουν πολλές επιθέσεις εκκολπωματίτιδας που μπορούν να αντιμετωπιστούν με εκτομή του εντέρου ή μπορεί να έχουν μόνο περιστασιακή οξεία εκκολπωματίτιδα. Για να αποφευχθούν αυτές οι καταστάσεις θα πρέπει να ακολουθούν μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, να πίνουν άφθονο νερό και, αν γίνεται, να κάνουν τακτική άσκηση.

Εχει αποδειχθεί πως η εκκολπωματίτιδα είναι πιο συχνή σε άτομα που έχουν επιπλέον βάρος. Επομένως, θα είναι χρήσιμο να χάσει κανείς βάρος γιατί αυτό θα μειώσει τον κίνδυνο, αλλά αυτή η δίαιτα δεν θα πρέπει να είναι χαμηλή σε φυτικές ίνες και υψηλή σε πρωτεΐνες.