Πλαστικό επίθεμα γλώσσας στην υπηρεσία της απώλειας βάρους

Είναι γνωστό πως οι άνθρωποι μπορεί να καταφύγουν ακόμα και στις πιο ακραίες μεθόδους, προκειμένου να απαλλαγούν από τα περιττά κιλά, αδιαφορώντας για το αν είναι επικίνδυνες ή όχι.

Μία από αυτές τις μεθόδους «αδυνατίσματος» που περιμένει προς το παρόν να πάρει έγκριση από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, εφαρμόζεται ήδη από έναν πλαστικό χειρουργό στο Μπέβερλι Χιλς.

Σε τι ακριβώς συνίσταται η συγκεκριμένη μέθοδος; Πρόκειται για την τοποθέτηση ενός πλαστικού πλέγματος που ράβεται πάνω στη γλώσσα κάνοντας την κατάποση οποιαδήποτε στερεάς τροφής εξαιρετικά επώδυνη, αν όχι αδύνατη. Με τον τρόπο αυτό μπορεί κανείς να πίνει μόνο υγρά και μπορεί να χάσει 18-20 κιλά μέσα σε ένα μήνα.

Ο Δρ Nicholas Clugay ήταν ο πρώτος πλαστικός χειρουργός που χρησιμοποίησε τη συγκεκριμένη μέθοδο στις ΗΠΑ, αφού πρώτα εισήγαγε ο ίδιος τη διαδικασία από την Λατινική Αμερική.

Πώς, όμως, αυτό το έμπλαστρο μπορεί να μετατρέψει σε μια βασανιστική, αποτρεπτική διαδικασία το να φάει κανείς ένα απλό γεύμα;

«Καθώς καταπίνετε ας πούμε ένα cheeseburger ή κάτι ανάλογο, η γλώσσα πιέζει την τροφή στην οροφή του στόματος και πίσω προς το λαιμό. Αν έχει επάνω τα ράμματα, είναι εξαιρετικά επώδυνο να το κάνει αυτό γιατί λειτουργεί σαν πετονιά. Εχει δύο μικρά αιχμηρά σημεία πάνω της που τρίβονται στην κορυφή του στόματος και κάνουν τον άνθρωπο να αισθάνεται εξαιρετικά άβολα», εξηγεί ο Chugay.

Η διαδικασία τοποθέτησης του έμπλαστρου διαρκεί περίπου 10 λεπτά και σύμφωνα με τον Chugay δεν έχουν υπάρξει μέχρι τώρα αναφορές για λοιμώξεις, ή άλλους κινδύνους, ενώ κανένας ασθενής δεν κατάπιε το επίθεμα. Η μέση απώλεια βάρους είναι 18 με 20 κιλά και η τιμή για την επέμβαση είναι 2.000 δολάρια.

Με το… μπάλωμα στη γλώσσα, όπως είναι λογικό, κάθε σκέψη για στερεά τροφή είναι εκτός συζήτησης. Ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει ένα αυστηρό πρόγραμμα 800 θερμίδων την ημέρα με υγρή δίαιτα που περιλαμβάνει χυμούς, ζωμό και ροφήματα πρωτεΐνης μέχρις ότου αφαιρεθεί το έμπλαστρο, δηλαδή για ένα μήνα.

Για τους ασθενείς, όμως, έτσι κι αλλιώς κάθε σκέψη για στερεά τροφή φαντάζει τρομακτική, γιατί φέρνουν στο μυαλό τους τον πόνο που τούς προκάλεσε όταν επιχείρησαν να φάνε.

Οπως είναι φυσικό, βέβαια, η γλώσσα – έμπλαστρο έχει και τους επικριτές της.

«Είναι μια βάρβαρη διαδικασία και πολύ πρωτόγονη προσέγγιση. Θα μπορούσατε αντί γι’ αυτό να προσλάβετε κάποιον να κρατάει ένα όπλο πάνω στο κεφάλι σας και να απειλεί να σας πυροβολήσει κάθε φορά που επιχειρήσετε να φάτε. Η ιδέα ότι θα τοποθετήσετε αυτό το επίθεμα μέσα στο στόμα σας και κάθε φορά που προσπαθείτε να φάτε ένα κομματάκι στερεάς τροφής θα σας διαπερνάει ο πόνος, είναι εξαιρετικά οδυνηρή, ενώ κανείς δεν γνωρίζει ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειές της», τόνισε ο Δρ Rob Huizenga, ο οποίος ειδικεύεται σε μακροπρόθεσμη απώλεια βάρους.

Ο Δρ Huizenga, επισημαίνει επίσης και το γεγονός ότι συνήθως όσοι χάνουν βάρος με τέτοιες ακραίες μεθόδους αργά ή γρήγορα ξαναπαίρνουν όλα τα κιλά πίσω.

Ο Δρ Chugay από την πλευρά του μαζί με τον γιο του που είναι επίσης γιατρός, έχει υποβάλλει μελέτη, όπου ισχυρίζεται πως το 70% των ασθενών έχασαν κατά μέσο όρο 16 κιλά και τα διατηρούν μακριά τους εδώ και 8 μήνες.

Ανεξάρτητα, πάντως, από τη διχογνωμία των γιατρών, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Oι άνθρωποι έκαναν, κάνουν και θα εξακολουθήσουν να κάνουν τα πάντα, προκειμένου να χάσουν τα περιττά κιλά τους, ακόμα κι αν αυτό συνεπάγεται πόνο ή μεθόδους επικίνδυνες για την υγεία τους.

Το κατά πόσο οι φορείς που είναι επιφορτισμένοι με την θέσπιση ενός νομοθετικού πλαισίου που θα αποτρέπει ακραίες καταστάσεις, κάνουν το καθήκον τους είναι (αν και δεν θα έπρεπε…) θέμα άλλης συζήτησης…