Ποια είναι τα συμπτώματα δηλητηρίασης από ψευδάργυρο
Ο ψευδάργυρος είναι ένα πλούσιο στοιχείο που εμφανίζεται ως γαλαζωπό λευκό μέταλλο σε καθαρή κατάσταση. Είναι εξαιρετικά προσαρμόσιμος και έχει πολλές χρήσεις σε οικοδομικές εργασίες.
Ανάμεσά τους η επίστρωση που κάνει τα υλικά ανθεκτικά στη σκουριά, η ανάμιξη με άλλα μέταλλα και η χρήση σε συντηρητικά ξύλου. Μια μικρή ποσότητα ψευδαργύρου είναι απαραίτητη για τη διατροφή, ωστόσο η έκθεση σε δέκα φορές μεγαλύτερη ποσότητα από αυτή που αποτελεί την ημερήσια συνιστώμενη ποσότητα μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από ψευδάργυρο. Η δηλητηρίαση από ψευδάργυρο μπορεί να είναι θανατηφόρα, αν δεν εντοπιστεί και αντιμετωπιστεί γρήγορα.
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον ψευδάργυρο για τα μάτια, τους μύες, το ήπαρ, τα νεφρά, τον προστάτη, ενώ έχει ρόλο ακόμα και στην παραγωγή του σπέρματος και τη λειτουργία του εγκεφάλου. Επίσης, παίζει ρόλο στον τρόπο που αντιδρά ο οργανισμός στην κατανάλωση του αλκοόλ. Προσπαθεί να το αντιμετωπίσει αποικοδομώντας το σε ακεταλδεΰδη στο ήπαρ με τη βοήθεια ενός ενζύμου, της αλκοολικής αφυδρογονάσης. Εχει, μάλιστα, διαπιστωθεί πως όσοι υποφέρουν από κίρρωση του ήπατος, λόγω του αλκοόλ, έχουν χαμηλότερη συγκέντρωση από ό,τι είναι οι φυσιολογικές τιμές, στο ήπαρ.
Για τους υγιείς ενήλικες, η ημερήσια συνιστώμενη ποσότητα ψευδαργύρου κυμαίνεται μεταξύ 12 με 15 mg. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σε θέση να πάρουν αυτή την απαραίτητη ποσότητα ψευδαργύρου από την κατανάλωση τροφής. Αλλοι μπορεί να χρειαστούν συμπληρώματα διατροφής για να αυξήσουν τον ψευδάργυρο. Ο διαιτητικός ψευδάργυρος εμφανίζεται στις περισσότερες πολυβιταμίνες αλλά και ως απλό χάπι. Είναι ασυνήθιστο για τους ανθρώπους να βιώσουν δηλητηρίαση από ψευδάργυρο, από κατάποση, εφόσον ακολουθούνται οι δοσολογικές συστάσεις. Μπορούν, όμως, να δηλητηριαστούν από χαλασμένη συσκευασία μεταλλικής κονσέρβας.
Υπάρχουν, ωστόσο, άλλες πηγές ψευδαργύρου που μπορούν να οδηγήσουν σε δηλητηρίαση. Οι εργαζόμενοι στα εργοστάσια που χρησιμοποιούν κράματα ψευδαργύρου, συχνά είναι εκτεθειμένοι σε υψηλά επίπεδα ψευδαργύρου. Τοποθεσίες που είναι μολυσμένες συχνά περιέχουν ψευδάργυρο που έχει διηθεί στο έδαφος και μπορεί να μολύνει το πόσιμο νερό.
Ο ψευδάργυρος ερεθίζει το έντερο γι’ αυτό και το πρώτο σημάδι δηλητηρίασης από ψευδάργυρο είναι συνήθως η εντερική δυσφορία. Αυτή περιλαμβάνει εμετό, κράμπες στο στομάχι, διάρροια και ναυτία. Περαιτέρω συμπτώματα της δηλητηρίασης από ψευδάργυρο είναι η χαμηλή αρτηριακή πίεση, η κατακράτηση ούρων, ο ίκτερος, οι επιληπτικές κρίσεις, ο πόνος στις αρθρώσεις, ο πυρετός, ο βήχας και μια μεταλλική γεύση στο στόμα. Εάν αυτά τα συμπτώματα εμφανιστούν, και η έκθεση στον ψευδάργυρο είναι πιθανή, τότε το προσβεβλημένο άτομο θα πρέπει να πιει πολύ γάλα ή νερό και να μεταφερθεί στο νοσοκομείο.
Ο ψευδάργυρος θεωρείται βαρύ μέταλλο, το οποίο σημαίνει ότι είναι πυκνό και ότι ακόμα και σχετικά χαμηλές συγκεντρώσεις του στο σώμα μπορεί να οδηγήσουν σε δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από ψευδάργυρο είναι παρόμοια με άλλους τύπους δηλητηρίασης από βαρέα μέταλλα. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος, η έκθεση σε οποιονδήποτε τύπο βαρέων μετάλλων, θα πρέπει να γνωστοποιείται στο γιατρό.
Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, ή αν ένα υψηλό επίπεδο της έκθεσης συνεχίζεται, η δηλητηρίαση από ψευδάργυρο μπορεί να αποβεί θανατηφόρα. Η έκθεση σε ανθυγιεινά επίπεδα ψευδαργύρου πρέπει να περιορίζεται για όλες τις ηλικίες. Οι γονείς θα πρέπει να κρατήσουν τυχόν συμπληρώματα ψευδαργύρου μακριά από τα παιδιά, καθώς επίσης θα πρέπει να κρατήσουν τα παιδιά τους μακριά από μολυσμένο νερό ή έδαφος.
Οι ενήλικες, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να γνωρίζουν καλά τον περιβάλλοντα χώρο της εργασίας τους, και να ακολουθούν τις ιατρικές συστάσεις όσον αφορά τα συμπληρώματα ψευδαργύρου. Εάν ζουν σε μολυσμένη περιοχή, θα πρέπει να φιλτράρουν το νερό και να αποφεύγουν τη διατάραξη του εδάφους.