Η άποψή μας για όσα μας κάνουν ευτυχισμένους, έχει αλλάξει σημαντικά από το 1938, συμπεραίνει έρευνα του Πανεπιστημίου του Μπόλτον που αναδημιουργήθηκε από την ψυχολόγο Sandie McHugh.
Η μελέτη είχε διεξαχθεί στο Μπόλτον πριν από περίπου 80 χρόνια και παρουσιάζεται τώρα στο ετήσιο συνέδριο της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρείας στο Λίβερπουλ.
Η Μελέτη Μαζικής Παρατήρησης του 1938 αξιολογούσε την ανταπόκριση στην παρουσίαση μιας αγγελίας στην εφημερίδα Bolton Evening News που ζητούσε από τους αναγνώστες να απαντήσουν στο ερώτημα «τι είναι ευτυχία;». Συνολικά 226 άτομα είχαν στείλει σε επιστολές την απάντησή τους και τους ζητήθηκε να βοηθήσουν στην κατάρτιση ενός «δείκτη ευτυχίας» με βαθμολόγηση της σημασίας που είχαν δέκα συγκεκριμένοι παράγοντες που κυμαίνονταν από την ομορφιά μέχρι την μέγιστη ασφάλεια και τη θρησκεία.
Το 2014 η Sandie McHugh και ο καθηγητής Jerome Carson, επανέλαβαν την έρευνα Μαζικής Παρατήρησης ζητώντας από τους ανθρώπους της πόλης μέσω της Bolton News να συμπληρώσουν ένα ερωτηματολόγιο που επαναλάμβανε τα ίδια ερωτήματα του 1938 όσο ήταν αυτό δυνατόν. Στη συνέχεια, συνέκριναν τα νέα ευρήματα με τα παλιά.
Η Sandie McHugh διαπίστωσε ότι το 1938 η ασφάλεια, η γνώση και η θρησκεία, θεωρήθηκαν από τους συμμετέχοντες ως οι τρεις πιο σημαντικές πτυχές της ευτυχίας. Το 2014 η ασφάλεια ήταν ακόμη στην πρώτη τριάδα, αλλά το καλό χιούμορ και η αναψυχή ήταν στην πρώτη και τη δεύτερη θέση.
Η θρησκεία που είχε θεωρηθεί το 1938 ως ο τρίτος πιο σημαντικός παράγοντας ευτυχίας, σήμερα κατρακύλησε στη δέκατη θέση.
Μια άλλη σημαντική διαφορά είναι ότι το 1938 η πλειοψηφία των ανθρώπων είχαν αναφέρει ότι είναι ευτυχισμένοι όταν βρίσκονται στο Μπόλτον, ενώ το 2014 το 63% των κατοίκων είπαν πως είναι πιο ευτυχισμένοι όταν έχουν την ευκαιρία να βρίσκονται μακριά από την πόλη.
Σε ό,τι αφορά την τύχη, τόσο το 1938, όσο και το 2014, το 40% των ανθρώπων την θεώρησαν και τη θεωρούν σημαντική για την ευτυχία. Το 2014, το 77% των ανθρώπων απάντησε «όχι» στην ερώτηση «πιστεύετε ότι η ευτυχία σας είναι άμεσα συνδεδεμένη με τα υλικά αγαθά και τον πλούτο;». Παρόλο που η ασφάλεια είχε υψηλή βαθμολογία το 1938, ο πλούτος από μόνος του δεν αρκούσε.
«Η γενική εντύπωση από την αλληλογραφία το 1938 είναι ότι ο παράγοντας ευτυχία είχε τις ρίζες του στην καθημερινή ζωή στο σπίτι και στην κοινότητα. Το 2014 πολλές απαντήσεις τοποθέτησαν την οικογένεια, τους φίλους, το καλό χιούμορ και τον ελεύθερο χρόνο, επίσης σε υψηλή θέση», είπε η ΜcHugh.
Αναφορές σχετικά με την ευτυχία από τις έρευνες του 1938 και του 2014
«Αρκετά χρήματα για να καλύψω τις καθημερινές μου ανάγκες και να διαθέσω λίγα ακόμα για ψυχαγωγία» (1938)
«Να ξέρω ότι το νοίκι μου πληρώνεται στην ώρα του και έχω την πολυτέλεια να τρώω υγιεινά» (2014)
«Ένα μικρό σπίτι, όχι πολλά πράγματα, συντροφικότητα, καλή μουσική και ένα καλό βιβλίο» (1938)
«Να ασχολούμαι με τα χόμπι μου απαλλαγμένος από το άγχος των δαπανών. Απλά πράγματα όπως το να απολαύσω ένα ωραίο γεύμα και να παίρνω φροντίδα και αγάπη» (2014)
«Οταν έρχομαι σπίτι και βλέπω τα παιδιά και τη σύζυγό μου, είμαι ευτυχισμένος» (1938)
«Απλά πράγματα, όπως το να βγω έξω για μια βόλτα, δεν χρειάζομαι τόνους από υλικά πράγματα για να είμαι ευτυχισμένος. Για την ευτυχία αρκεί να περνάς καλά στο χώρο που ζεις με τους αγαπημένους σου ανθρώπους πλάι σου» (2014).