Σε άνοδο ο διαβήτης τύπου 1 στα παιδιά

Ολοένα και περισσότερα παιδιά εμφανίζουν διαβήτη τύπου 1 σύμφωνα με μελέτη του Τμήματος Ερευνας και Αξιολόγησης Kaiser Permanente στη Νότια Καλιφόρνια και αυτό αφορά κυρίως τα λευκά παιδιά.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου έγινε η έρευνα, από το 2002 έως το 2009, ο αριθμός των παιδιών με διαβήτη τύπου 1 αυξήθηκε από 24 ανά 100.000 σε 27 ανά 100.000 παιδιά με την αύξηση να είναι πιο έντονη μεταξύ παιδιών ηλικίας 5 έως 9 ετών.

Όμως, οι αριθμοί αυτοί είναι ιδιαίτερα αυξημένοι σε ολόκληρη την Υφήλιο με το ποσοστό να αυξάνει όσο πιο πολύ απέχουν οι χώρες από τον ισημερινό, ενώ στην Ευρώπη η Φινλανδία και η Σαρδηνία έχουν τις περισσότερες διαγνώσεις της νόσου.

Αν και η μελέτη δεν εξέτασε τις αιτίες της αύξησης, οι περισσότεροι ερευνητές συμφωνούν ότι δεν υπάρχουν ενιαία αίτια.

«Οπως οι περισσότερες άλλες ασθένειες, είναι ένας συνδυασμός γονιδίων και περιβάλλοντος», λέει η δρ Jessica Τζέσικα Dunne, διευθύντρια και επικεφαλής του προγράμματος για το Πρόγραμμα Πρόληψης του Ιδρύματος Ερευνών για τον Νεανικό Διαβήτη.

Στον διαβήτη τύπου 1, ο οργανισμός δεν κάνει καθόλου ή παράγει λίγη ινσουλίνη, την ορμόνη που είναι ζωτικής σημασίας, για να επιτρέψει στη ζάχαρη να εισέλθει στα κύτταρα για να δώσει ενέργεια. Ο διαβήτης αυτός συχνά διαγιγνώσκεται στην παιδική ηλικία.

Οι μακροπρόθεσμες επιπλοκές είναι παρόμοιες με τον διαβήτη τύπου 2. Μπορούν επομένως να περιλαμβάνουν καρδιακές παθήσεις, βλάβες στα νεφρά, τα μάτια και τα πόδια, μεταξύ άλλων προβλημάτων.

Γονίδια και διαβήτης τύπου 1

Για τα παιδιά, σε γενικές γραμμές, η πιθανότητα να έχουν διαβήτη τύπου 1 μέχρι τα 18 τους χρόνια, είναι περίπου 1 στις 300. Οι ειδικοί γνωρίζουν ότι κάποιος που έχει άμεση συγγενική σχέση με κάποιον διαβητικό με διαβήτη τύπου 1 όπως γονιός, αδελφός, κ.λπ. έχει 10 έως 20 φορές περισσότερες πιθανότητες να γίνει και ο ίδιος διαβητικός.

Τα γονίδια από μόνα τους δεν προκαλούν διαβήτη τύπου 1, αλλά ορισμένα γονίδια μπορεί να αυξήσουν τον συγκεκριμένο κίνδυνο. Η γενετική «πυροδοτεί» την τάση ενός ευαίσθητου στη νόσο ατόμου να αναπτύξει διαβήτη. Δεν έχει, όμως, μέχρι τώρα προσδιοριστεί ποια είναι αυτή η τάση, καθώς αν είχε γίνει κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προληφθεί η νόσος.

Ο ρόλος του περιβάλλοντος

Η γεωγραφία είχε από καιρό εγείρει υποψίες πως είναι ένας θεμελιώδης παράγοντας για την εμφάνιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, με τα υψηλότερα ποσοστά να εντοπίζονται μεταξύ εκείνων που ζουν μακρύτερα από τον ισημερινό, ενώ στην Ευρώπη η Φινλανδία αλλά και η Σαρδηνία έχουν στατιστικά τις περισσότερες διαγνώσεις διαβήτη τύπου 1.

Οι ερευνητές μελετούν και άλλες πιθανές αιτίες, όπως:

Εντεροϊοί. Αυτοί οι κοινοί ιοί επηρεάζουν πολλούς ανθρώπους και μερικοί ειδικοί υποστηρίζουν πως η έκθεση ενός αγέννητου παιδιού σ’ αυτούς μπορεί να προκαλέσει ακόμα και διαβήτη. Η μόλυνση με τον ιό μπορεί να ωθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα να κάνει πρωτεΐνες που επιτίθενται εσφαλμένα στο πάγκρεας, το μέρος του σώματος όπου παράγεται η ινσουλίνη.

Θέματα υγιεινής. Η υπερβολική μανία μας για την καθαριότητα μπορεί να μειώσει την έκθεση σε μολύνσεις. Μερικοί ειδικοί λένε πως οδηγεί σε αλλαγή των φιλικών βακτηρίων του εντέρου που βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει ένα ανοσοποιητικό σύστημα που «βαριέται», αφού δεν έχει τίποτα να κάνει, στο να επιτεθεί στον ίδιο του τον εαυτό. Το έντερο παίζει μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του ανοσοποιητικού συστήματος. Φαίνεται πως οι αλλαγές στη συλλογή των εντερικών βακτηρίων μερικές φορές προηγούνται της ανάπτυξης του διαβήτη τύπου 1, αλλά οι ειδικοί δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί συμβαίνει αυτό.

Θεωρία της επιτάχυνσης. Η θεωρία αυτή υποδηλώνει πως η υπερβολική σίτιση κατά την παιδική ηλικία οδηγεί σε αντίσταση στην ινσουλίνη, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο του διαβήτη.

Παράγοντες της εγκυμοσύνης. Οι ειδικοί έχουν διαπιστώσει ότι ο κίνδυνος του διαβήτη τύπου 1 είναι ελαφρώς υψηλότερος, αν το βάρος ενός μωρού κατά τη γέννησή του είναι μεγάλο ή αν η μητέρα του είναι μεγαλύτερης ηλικίας.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;

Το καλύτερο που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να κοιτάξουν για τα συμπτώματα, συμφωνούν οι ειδικοί, καθώς όσο πιο γρήγορα διαγνωστεί ο διαβήτης τύπου 1, τόσο το καλύτερο.

Οι γονείς πρέπει να παρακολουθούν συμπτώματα όπως συχνή ούρηση, η κατάποση πολλών υγρών και η απώλεια βάρους χωρίς την παραμικρή προσπάθεια. Εάν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τον παιδίατρο.