Τι είναι η ανισορροπία των ηλεκτρολυτών

Οι ηλεκτρολύτες είναι άλατα, παρόντα στα σωματικά υγρά και τους ιστούς και πρέπει να διατηρούνται στο σώμα σε σωστή αναλογία για τη διατήρηση της ορθής λειτουργίας των συστημάτων του σώματος.

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές συμβαίνουν όταν η ισορροπία των ηλεκτρολυτών διαταράσσεται. Αυτό μπορεί να συμβεί, είτε όταν υπάρχει περίσσεια ηλεκτρολυτών, είτε όταν υπάρχει ανεπάρκειά τους στο σώμα. Υπάρχουν αρκετοί τύποι ανισορροπίας ηλεκτρολυτών, που μπορεί να συμβούν.

Η υπερνατριαιμία εμφανίζεται όταν υπάρχει μεγάλη ποσότητα νατρίου στο σώμα. Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες της υπερνατριαιμίας, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη που δεν έχει ρυθμιστεί, διουρητικών φαρμάκων, βαριάς αναπνοής, όπως στην άσκηση, σοβαρών εγκαυμάτων, διάρροιας ή εμετού. Το αντίθετο πρόβλημα, η υπονατριαιμία, συμβαίνει όταν το σώμα έχει πολύ λίγο νάτριο. Η πιο κοινή αιτία για την υπονατριαιμία είναι η νεφρική ανεπάρκεια.

Η υπερκαλιαιμία είναι ένα άλλο είδος ανισορροπίας των ηλεκτρολυτών. Η υπερκαλιαιμία είναι το αποτέλεσμα της περίσσειας καλίου. Πιο συχνά προκαλείται από τη νεφρική ανεπάρκεια ή από φάρμακα που προκαλούν τη διατήρηση καλίου στο σώμα. Η υποκαλιαιμία, συμβαίνει όταν το σώμα δεν έχει αρκετό κάλιο και συχνά προκαλείται από διουρητικά, επειδή προκαλούν το σώμα να εκκρίνει περισσότερο κάλιο.

Η περίσσεια ή ανεπάρκεια ασβεστίου είναι ο τρίτος συνηθισμένος τύπος ανισορροπίας ηλεκτρολυτών. Η υπερβολική παρουσία του ασβεστίου στο σώμα ονομάζεται υπερασβεστιαιμία. Η υπερασβεστιαιμία προκαλείται συχνά από προβλήματα του θυρεοειδή που ελέγχει την ποσότητα του ασβεστίου στον οργανισμό ή από ορισμένους τύπους καρκίνου. Όταν το σώμα δεν έχει αρκετό ασβέστιο, το φαινόμενο ονομάζεται υπασβεστιαιμία. Η υπασβεστιαιμία μπορεί επίσης να προκληθεί από προβλήματα με το θυρεοειδή αδένα, από κάποια μόλυνση ή από ανεπάρκεια της βιταμίνης D.

Υπάρχει μια ποικιλία συμπτωμάτων της ανισορροπίας ηλεκτρολυτών. Η φύση των συμπτωμάτων εξαρτάται από τον τύπο της ανισορροπίας. Τα δύο πιο συχνά συμπτώματα σε όλους τους τύπους της ανισορροπίας ηλεκτρολυτών είναι η αδυναμία και η σύγχυση. Τα υψηλά ή χαμηλά επίπεδα νατρίου μπορεί να προκαλέσουν επιληπτικές κρίσεις και παράλυση. Τα υψηλά επίπεδα καλίου παράγουν συχνά ένα μη φυσιολογικό καρδιακό ρυθμό. Το υπερβολικό ασβέστιο μπορεί να παράγει αφυδάτωση, απώλεια της όρεξης, ναυτία και εμετό.

Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες θεραπείες για την ανισορροπία ηλεκτρολυτών. Συνήθως, ένα χαμηλό επίπεδο ενός συγκεκριμένου ηλεκτρολύτη θα απαιτήσει να δοθεί στο άτομο ένα συμπλήρωμα του ηλεκτρολύτη που απαιτείται. Αν, αντίθετα, το επίπεδό του είναι υψηλό, αυτό μπορεί να αντιμετωπιστεί συχνά με ενδοφλέβια (IV) υγρά, που σκοπό έχουν να αραιώσουν το ποσό του ηλεκτρολύτη στο σώμα του ατόμου.

Οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές μπορεί να είναι ήπιες και χωρίς προβλήματα ή μπορεί να είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Οποιαδήποτε ανισορροπία ηλεκτρολυτών που είναι σοβαρή πρέπει να αντιμετωπίζεται αμέσως. Σε πολλές περιπτώσεις, η αντιμετώπιση της ανισορροπίας ηλεκτρολυτών θα πρέπει να ακολουθείται από θεραπεία της υποκείμενης αιτίας.