Tι είναι το «τρομερό δυάρι»;

Το «τρομερό δυάρι» είναι ένας όρος που αναφέρεται στα παιδιά ηλικίας 2 ετών, που είναι η ηλικία που αρχίζουν να αγωνίζονται ανάμεσα στην εξάρτηση και την ανεξαρτησία τους από τους γονείς.

Το ένα λεπτό το παιδί είναι προσκολλημένο στη μαμά ή τον μπαμπά και την επόμενη τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Πρόκειται για ένα φυσιολογικό στάδιο στην ανάπτυξη ενός νηπίου, που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στη διάθεση, εκρήξεις θυμού και πολύ συχνή χρήση της λέξης «όχι».

Παρόλο που το «τρομερό δυάρι» μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να το διαχειριστούν οι γονείς του παιδιού ή οι κηδεμόνες και οι φροντιστές του, θα πρέπει όλοι να έχουν κατά νου πως πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές περιόδους της ζωής του νηπίου, μία απ’ αυτές που θεωρούνται «ορόσημα».

Κι αυτό επειδή είναι η ηλικιακή περίοδος όπου γίνονται οι μεγάλες κινητικές, πνευματικές, κοινωνικές και συναισθηματικές αλλαγές στη ζωή του. Το λεξιλόγιό του αυξάνεται, είναι πρόθυμο να κάνει πράγματα μόνο του και αρχίζει να ανακαλύπτει (όχι πάντα με ευχάριστη διάθεση) πως είναι αναμενόμενο να ακολουθήσει ορισμένους κανόνες.

Ωστόσο, παρά την επιθυμία τους, τα περισσότερα νήπια ηλικίας 2 ετών εξακολουθούν να μην είναι σε θέση να κινηθούν τόσο γρήγορα όσο θα ήθελαν, να επικοινωνούν με σαφήνεια τις ανάγκες τους ή να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Κι επειδή ακριβώς είναι σε ηλικία που αρχίζουν να το αντιλαμβάνονται αυτό, μπορεί να οδηγηθούν σε απογοήτευση και ανάρμοστη συμπεριφορά. Με άλλα λόγια να εξελιχθούν σ’ αυτό που έχει ονομαστεί «τρομερό δυάρι».

Εάν το παιδί σας βρίσκεται σ’ αυτή την ηλικία, θα βρεθείτε πολλές φορές στη δυσάρεστη θέση να χάσετε την υπομονή σας. Προσπαθήστε, ωστόσο, όσο μπορείτε, να παραμείνετε όσο ήρεμοι γίνεται. Οταν το παιδί σας έχει ένα ξέσπασμα, αντιμετωπίστε με άνεση ή αγνοήστε το εντελώς. Προσπαθήστε να περιορίσετε τη χρήση της λέξης «όχι». Αντί γι’ αυτό, χρησιμοποιήστε άλλες μορφές πειθαρχίας, όπως η ανακατεύθυνση και το χιούμορ. Επίσης, σκεφτείτε να αποφύγετε δύσκολες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα να βγείτε μαζί του για ψώνια την ώρα που λογικά θα έπαιρνε κάποιον απογευματινό υπνάκο και φροντίστε να το επαινείτε όταν δείχνει την κατάλληλη συμπεριφορά.

Αποδεχόμενοι τις αλλαγές του παιδιού σας, δείχνοντάς του αγάπη και φροντίδα, θα το βοηθήσετε να ξεπεράσει αυτή τη δύσκολη φάση, αποκτώντας αυτοπεποίθηση.