Το να είναι κανείς γονέας μπορεί να είναι η πιο ικανοποιητική δουλειά του κόσμου, αλλά επίσης μπορεί να είναι μία από τις δυσκολότερες, όταν το παιδί σας, που λατρεύετε, βγαίνει εκτός ελέγχου.
Συμβαίνει σε κάθε γονέα. Απλά θυμηθείτε να αναπνεύσετε και να δοκιμάσετε αυτές τις στρατηγικές για να επαναφέρετε τα πράγματα σε τάξη.
1. Μάθετε τα συμπτώματα. Είναι πολύ πιο εύκολο να σταματήσετε μια ένταση, αν την προλάβετε στην αρχή. Τα ξεσπάσματα θυμού είναι σαν ντόμινο. Μόλις πέσει το πρώτο κομμάτι, ακολουθούν και τα υπόλοιπα. Μάθετε τα σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί σας ετοιμάζεται να εκραγεί. Στη συνέχεια, μπορείτε να διδάξετε στο παιδί σας να τα βλέπει και εκείνο.
2. Αποσπάστε την προσοχή των μικρών παιδιών. H απόσπαση της προσοχής μπορεί συχνά να βοηθήσει τα παιδιά έως 3 ετών. Δείξτε τους ένα παιχνίδι, ή ξεκινήστε μια δραστηριότητα για να μεταθέσετε αλλού την προσοχή τους. Σε αυτή την ηλικία, τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν την έννοια της αιτίας και του αποτελέσματος και έτσι οι συζητήσεις δεν είναι αποτελεσματικές.
3. Κάντε ένα διάλειμμα. Απομακρύνετε το παιδί σας από ό,τι το εξοργίζει. Αυτό του δίνει την ευκαιρία να ηρεμήσει και να απαλύνει τον εαυτό του, που είναι μια σημαντική ικανότητα για να μάθει. Ξαπλώστε τα μικρά παιδιά με ένα αγαπημένο τους παιχνίδι ή βάλτε τα να καθίσουν στον καναπέ. Τα μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να διδαχθούν αυτο-καταπραϋντικές στρατηγικές, όπως το να παίρνουν μια βαθιά ανάσα ή να μετρούν μέχρι το πέντε ή το δέκα πριν μιλήσουν.
4. Δείξτε αυτοέλεγχο. Το πιο δύσκολο πράγμα είναι να παραμείνουμε ήρεμοι. Εάν αισθάνεστε τον εαυτό σας να εξοργίζεται, κάντε ένα βήμα πίσω, πάρτε μια βαθιά ανάσα και δώστε στον εαυτό σας χρόνο για να ανασυνταχθεί. Τα παιδιά θα μάθουν πολύ περισσότερα από τη συμπεριφορά των γονιών τους παρά από τα λόγια.
5. Μιλήστε σταθερά. Εξηγήστε τι χρειάζεστε από το παιδί σας, αλλά μην έχετε διδακτικό τόνο και χαρακτήρα και μη φωνάζετε. Να είστε σταθεροί και να θέσετε όρια. Υπενθυμίστε στο παιδί σας ότι αυτός είναι ο κανόνας. Κάντε το με ένα ήρεμο τρόπο. Εάν το παιδί σας συμπεριφέρεται απρεπώς και εσείς το αγκαλιάζετε, γιατί νομίζετε ότι αυτό θα το ηρεμήσει, το μόνο που θα καταφέρετε είναι αυτό να ενισχύσει την κακή του συμπεριφορά.
6. Χρησιμοποιήστε το χιούμορ. Το χιούμορ είναι συχνά μια καλή εκτόνωση. Αν δείτε τα πράγματα να εκτραχύνονται, κάντε κάτι λίγο αστείο. Τα πειράγματα, όμως, δεν φέρνουν καλό αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει ποτέ ένας καλός λόγος για να προσβάλετε το παιδί σας ή να το ταπεινώσετε.
7. Μιλήστε για συναισθήματα. Τα μικρά παιδιά συχνά έχουν πρόβλημα να μιλάνε για τα συναισθήματά τους. Μπορεί να μην γνωρίζουν καν τι αισθάνονται και αυτό μπορεί να επιτείνει την απογοήτευσή τους. Βοηθήστε το παιδί σας να καταλάβει και να μιλήσει για τα συναισθήματά του. Διδάξτε του ότι ο καθένας μπορεί να εξοργιστεί μερικές φορές και ότι είναι εντάξει να μιλάμε γι’ αυτό. Κάντε ερωτήσεις όπως «Τι συνέβη;» ή «Αισθάνεσαι λυπημένος;» Ζητήστε του να σας πει ιδέες για πράγματα που θα το ηρεμήσουν.
8. Συνεργαστείτε. Μπείτε στην ίδια πλευρά. Αυτό είναι δύσκολο για σας. Ας προσπαθήσετε όμως, ίσως καταλάβετε τι μπορεί να κάνει τα πράγματα ευκολότερα. Αν θέλει κάτι, να του δώσετε μια επιλογή, αλλά μην παραδοθείτε.
9. Προσδιορίσετε την αιτία. Εάν παρατηρήσετε πολλά ξεσπάσματα, δείτε τι άλλο συμβαίνει στον κόσμο του παιδιού σας. Θα μπορούσε να έχει πάρα πολλούς παράγοντες άγχους ή περισσότερες δραστηριότητες από ό,τι μπορεί να διαχειριστεί. Το παιδί, επίσης, μπορεί να είναι αναστατωμένο για κάτι άλλο, όπως μια πρόσφατη αλλαγή στη ζωή του. Ζητήστε από το παιδί σας να σχεδιάσει μια εικόνα ή να παίξει με ένα παιχνίδι. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να δείτε καλύτερα τα συναισθήματά του και να σας δώσει μια καλύτερη ιδέα για το τι το ενοχλεί.
10. Ζητήστε βοήθεια. Εάν το παιδί σας εξοργίζεται συχνά ή κάνει πισωγύρισμα σε πράγματα όπως ο ύπνος τη νύχτας, ή δεν θέλει να πηγαίνει σχολείο ή δεν θέλει να κάνει δραστηριότητες που έκανε, αυτό μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι έχει άγχος. Ενας επαγγελματίας θεραπευτής μπορεί να βοηθήσει.