Βρέθηκαν στοιχεία για το πώς θυμόμαστε τα όνειρα

Τα όνειρα εξακολουθούν να παραμένουν ένα μεγάλο μυστήριο για την επιστήμη. Ομως, οι διαφορές στην εγκεφαλική δραστηριότητα μπορούν να δώσουν μια ένδειξη γιατί μερικοί άνθρωποι θυμούνται συχνά τα όνειρά τους και άλλοι όχι.

Αυτό αναφέρει μελέτη νευροεπιστημόνων από το το Πανεπιστήμιο της Λιόν, που δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό Neuropsychopharmacology.

Σε προηγούμενη εργασία, οι ερευνητές είχαν διαπιστώσει ότι οι άνθρωποι που θυμόντουσαν τα όνειρά τους σχεδόν κάθε ημέρα, ξυπνούσαν τη νύχτα σε διπλάσια συχνότητα, συγκριτικά με εκείνους που θυμόντουσαν σπάνια τα όνειρά τους.

Διαπίστωσαν επίσης ότι οι εγκέφαλοι εκείνων που θυμόντουσαν τα όνειρά τους αντιδρούσαν περισσότερο στους ήχους κατά τη διάρκεια του ύπνου και της εγρήγορσης. Για παράδειγμα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ανταποκρίθηκαν πιο έντονα στο άκουσμα του ονόματός τους.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως αν κάποιος έχει έναν εγκέφαλο που αντιδρά περισσότερο στους ήχους, μπορεί να έχει πολλές περιόδους που θα ξυπνήσει πολλές φορές τη νύχτα και είναι κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων που ο εγκέφαλος απομνημονεύει κάποια όνειρα.

«Ο εγκέφαλος όταν κοιμάται δεν είναι σε θέση να απομνημονεύσει νέες πληροφορίες, πρέπει να ξυπνήσει για να είναι σε θέση να το κάνει», λένε οι ερευνητές.

Στη νέα αυτή μελέτη οι ερευνητές προσπάθησαν να εντοπίσουν τις περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται και πώς αυτές διέφεραν ανάμεσα σε εκείνους που θυμούνται τα όνειρά τους και σε εκείνους που δεν τα θυμούνται. Χρησιμοποιήθηκαν 41 εθελοντές, από τους οποίους οι 21 θυμόντουσαν τα όνειρά τους κατά μέσο όρο 5 φορές στην εβδομάδα και 20 που δεν θυμόντουσαν τα όνειρά τους ή τα θυμόντουσαν κατά μέσο όρο μόλις 2 φορές το μήνα.

Χρησιμοποιώντας Τομογραφία Εκπομπής Ποζιτρονίων (PET scan) παρακολουθούσαν την εγκεφαλική δραστηριότητα αυτών των δύο ομάδων κατά τη διάρκεια του ύπνου και της εγρήγορσης και βρήκαν πως η βρεγματοκροταφική περιοχή (TPJ) και ο μέσος προμετωπιαίος φλοιός εμφάνισαν πιο αυθόρμητη δραστηριότητα σε όσους θυμόντουσαν τα όνειρά τους, τόσο κατά τη διάρκεια του ύπνου, όσο και όταν ήταν ξύπνιοι.

Προηγούμενες μελέτες από τον Νοτιοαφρικανό νευροψυχολόγο Μark Solms είχαν επίσης δείξει ότι οι βλάβες σε αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου ανέστειλαν την ικανότητα των ανθρώπων να μπορούν να θυμηθούν τα όνειρά τους συνολικά.

Αυτή η νέα μελέτη είναι σημαντική γιατί υπογραμμίζει το γεγονός ότι τόσο κατά τη διάρκεια του ύπνου, όσο και κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης αυτοί που θυμούνται τα όνειρά τους και αυτοί που δεν τα θυμούνται έχουν διαφορετικά επίπεδα εγκεφαλικής δραστηριότητας σ’ αυτές τις περιοχές.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν πως αν η βρεγματοκροφατική περιοχή που λειτουργεί σαν ένα κομβικό σημείο επεξεργασίας πληροφοριών, είναι πιο ενεργή σε αυτούς που θυμούνται τα όνειρά τους, τότε αυτό θα μπορούσε να σημάνει συναγερμό σε ό,τι αφορά τα εξωτερικά ερεθίσματα που με τη σειρά τους τον αναγκάζουν να είναι περισσότερο ξύπνιος το βράδυ, δίνοντας στον εγκέφαλό του περισσότερες ευκαιρίες να κωδικοποιήσει τα όνειρα στη μνήμη.

Ωστόσο, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο η παραγωγή των ονείρων σε αντίθεση με την απομνημόνευση των ονείρων να είναι επίσης διαφορετική μεταξύ των δύο ομάδων.

«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι όσοι θυμούνται τα όνειρά τους και όσοι δεν τα θυμούνται, διαφέρουν σε ό,τι αφορά την απομνημόνευση των ονείρων, αλλά δεν αποκλείεται να διαφέρουν επίσης και στην παραγωγή τους. Πράγματι, είναι πιθανό όσοι θυμούνται τα όνειρά τους να παράγουν μεγαλύτερη ποσότητα ονείρων απ’ όση εκείνοι που δεν θυμούνται τα όνειρά τους», καταλήγουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει