Τα χημικά συνδέονται με εγκεφαλικές διαταραχές στα παιδιά

Οι τοξικές χημικές ουσίες μπορεί να είναι το έναυσμα για τις πρόσφατες αυξήσεις νευροαναπτυξιακών διαταραχών μεταξύ των παιδιών, όπως ο αυτισμός, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και η δυσλεξία.

Αυτό αναφέρει νέα μελέτη που προέκυψε από τη συνεργασία της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ στη Βοστώνη με την Ιατρική Σχολή του Ορους Σινά, στη Νέα Υόρκη.

Η έκθεση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Lancet Neurology, με τους ερευνητές να τονίζουν πως είναι αναγκαία μια νέα παγκόσμια στρατηγική πρόληψης για τον έλεγχο της χρήσης αυτών των ουσιών.

«Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ο ολοένα και αυξανόμενος αριθμός παιδιών που πλήττονται από την τοξική βλάβη στην ανάπτυξη του εγκεφάλου, ελλείψει επίσημης διάγνωσης. Υποφέρουν από μειωμένη προσοχή, καθυστερημένη ανάπτυξη και κακή σχολική επίδοση. Τα βιομηχανικά χημικά προϊόντα αναδύονται πια ως πιθανές αιτίες», αναφέρει ο Philippe Grandjean, επίκουρος καθηγητής της περιβαλλοντικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Η έκθεση αποτελεί συνέχεια παρόμοιας έρευνας του 2006, που είχε προσδιορίσει πέντε βιομηχανικές χημικές ουσίες ως «αναπτυξιακά νευροτοξικές ουσίες» ή «χημικές ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν ελλείμματα στον εγκέφαλο».

Η νέα μελέτη προσφέρει νέα πορίσματα σχετικά με αυτές τις χημικές ουσίες και προσθέτει πληροφορίες για έξι πρόσφατα αναγνωρισμένες, συμπεριλαμβανομένων των μαγγανίου, φθορίου, φυτοφαρμάκων, τετραχλωροαιθυλενίου (διαλύτης) και πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρων (επιβραδυντικά φλόγας).

Η μελέτη περιγράφει τις πιθανές σχέσεις μεταξύ αυτών των πρόσφατα αναγνωρισμένων νευροτοξικών και των αρνητικών τους επιπτώσεων στην υγεία των παιδιών, όπως οι εξής:

* Το μαγγάνιο σχετίζεται με μειωμένη πνευματική λειτουργία και μειωμένες κινητικές δεξιότητες

* Οι διαλύτες συνδέονται με την υπερκινητικότητα και την επιθετική συμπεριφορά

* Ορισμένοι τύποι των φυτοφαρμάκων μπορεί να προκαλέσουν νοητική στέρηση

Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι πολλά περισσότερα χημικά από αυτά της γνωστής δωδεκάδας, αναγνωρίζονται ως νευροτοξικές ουσίες και συμβάλλουν σε μια «σιωπηλή πανδημία» νευροσυμπεριφορικών ελλειμμάτων που διαβρώνουν την ευφυΐα, διαταράσσοντας τις συμπεριφορές και ζημιώνοντας την κοινωνία. Ομως, ο έλεγχος αυτής της πανδημίας είναι δύσκολος, λόγω της έλλειψης στοιχείων για την καθοδήγηση της πρόληψης και την τεράστια ποσότητα των αποδείξεων που απαιτούνται να ρυθμιστεί το θέμα βάσει κυβερνητικών κανονισμών. Πολύ λίγες είναι οι χημικές ουσίες που έχουν τεθεί υπό κανονισμούς για λόγους αναπτυξιακής νευροτοξικότητας.

«Το πρόβλημα είναι διεθνούς εμβέλειας και ως εκ τούτου η λύση πρέπει να είναι διεθνής. Εχουμε τις μεθόδους να δοκιμάσουμε τις βιομηχανικές χημικές ουσίες για να δούμε αν έχουν βλαβερές συνέπειες στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών. Τώρα είναι η ώρα για τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς κέντρου διαλογής και αξιολόγησης των βιομηχανικών χημικών ουσιών για πιθανή αναπτυξιακή νευροτοξικότητα. Πρέπει να γίνουν αυτές οι δοκιμές υποχρεωτικές», αναφέρουν οι συγγραφείς.