Οι χιμπατζήδες τρώνε φρούτα γεμάτα αλκοόλ, αλλά όχι, δεν μεθάνε
Λόγω της διατροφής τους που περιέχει φρούτα και της φυσικής ζύμωσης, οι χιμπατζήδες (Pan troglodytes) στην Ουγκάντα και την Ακτή Ελεφαντοστού πιθανότατα τρώνε περίπου 0.5 ουγγιές (14 γραμμάρια) αιθανόλης την ημέρα.
“Οπωσδήποτε δεν μεθάνε,” δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Aleksey Maro, πρωτοπαθολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϊ (UC Berkeley), στο Live Science. “Αν είχατε δύο ποτά που τα έχετε μοιράσει σε όλη την ημέρα, δεν θα αισθανόσασταν και πολύ.”
Η ιδέα ότι οι άνθρωποι έχουν γεύση για το αλκοόλ επειδή εμφανίστηκε πρώτα φυσικά στις διατροφές μας ονομάζεται “υπόθεση του μεθυσμένου πιθήκου” και προτάθηκε από τον συν-συγγραφέα της μελέτης Robert Dudley, καθηγητή της ολοκληρωτικής βιολογίας στο UC Berkeley. Η υπόθεση του Dudley υποθέτει ότι υπήρξε μια περίοδος της εξέλιξης των πρωτευόντων κατά την οποία οι πρόγονοί μας δεν μπορούσαν να μεταβολίσουν τα ζυμωμένα φρούτα και έτσι έχαναν από υψηλής θερμιδικής αξίας γεύματα.
Για να αξιοποιήσουν αυτόν τον θρεπτικό πόρο, οι πρωτεύοντες εξελίχθηκαν ώστε να μπορούν να αντέχουν το αλκοόλ, καταφέρνοντας να διασπάσουν την αιθανόλη.
Ωστόσο, μέχρι τώρα οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει άμεσα τους χιμπατζήδες να τρώνε φρούτα που είναι γνωστά ότι περιέχουν αιθανόλη μόνο μία φορά, αναφέροντας χιμπατζήδες στη Γουινέα-Μπισάου να τρώνε και να μοιράζονται φυσικά ζυμωμένο αφρικανικό ψωμί φρούτο το 2022.
“Είμαι εξίσου σκεπτικός με όλους τους άλλους σχετικά με την υπόθεση του μεθυσμένου πιθήκου,” δήλωσε ο Maro, “γι’ αυτό και φρόντισα να κάνω τη δική μου έρευνα.”
Για να κατανοήσουν πόσο συχνά οι χιμπατζήδες θα μπορούσαν να καταναλώνουν φρούτα πλούσια σε αιθανόλη, ο Maro και η ομάδα του παρακολούθησαν δύο ομάδες χιμπατζήδων: τους χιμπατζήδες Ngogo στην Ουγκάντα και τους χιμπατζήδες Taï στην Ακτή Ελεφαντοστού. Παρατήρησαν τους χιμπατζήδες για τρεις περιόδους διάρκειας αρκετών μηνών μεταξύ 2017 και 2021.
Οι ερευνητές πήραν δείγματα φρέσκων φρούτων όποτε εντόπισαν τους χιμπατζήδες να τρώνε. Από αυτό, απέκτησαν 254 δείγματα ώριμων φρούτων από 15 είδη φρούτων στην Ngogo και 245 δείγματα από έξι είδη στην Taï.
Για να εκτιμήσουν την περιεκτικότητα σε αλκοόλ στα δείγματα, η ομάδα είτε ανάλυσε τους ατμούς αλκοόλης που βρέθηκαν μέσα στα φρούτα είτε χρησιμοποίησε ένα χημικό αντιδραστήριο που γινόταν κίτρινο στην επαφή με την αιθανόλη.
Διαπίστωσαν ότι οι χιμπατζήδες Ngogo έτρωγαν φρούτα με μέση συγκέντρωση αιθανόλης 0.32%, που σημαίνει ότι υπήρχαν 1.1 ουγγιές (32 γραμμάρια) αιθανόλης σε κάθε 3.5 ουγγιές (100 γραμμάρια) του συνολικού βάρους. Τα φρούτα που έτρωγαν οι χιμπατζήδες Taï είχαν μια εξαιρετικά παρόμοια μέση συγκέντρωση αιθανόλης στο 0.31%.
Ο Maro και η ομάδα του χρησιμοποίησαν στη συνέχεια προϋπάρχοντα δεδομένα σχετικά με τις διατροφές και τα σωματικά βάρη των χιμπατζήδων για να εκτιμήσουν την καθημερινή κατανάλωση αιθανόλης των χιμπατζήδων σε όλο το φάσμα των δύο πληθυσμών. Διαπίστωσαν ότι τόσο οι αρσενικοί όσο και οι θηλυκοί χιμπατζήδες καταναλώνουν περίπου 0.5 ουγγιές αιθανόλης ημερησίως, που αντιστοιχεί σε περίπου 2.5 τυπικά ποτά όταν προσαρμόζεται για το μικρότερο μέγεθος σώματός τους.
Matthew Carrigan, μοριακός βιολόγος στο Κολέγιο Κεντρικής Φλόριντα που δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε ότι ενώ τα αποτελέσματα δεν είναι απαραίτητα εκπληκτικά, είναι συναρπαστικά γιατί προάγουν ένα “σημαντικό ερώτημα σχετικά με την ανθρώπινη εξάρτηση από την αιθανόλη και την εξέλιξη.”
Ωστόσο, ο Carrigan επισήμανε ότι “υπάρχει μια πολύ ευρεία γκάμα” στα σφάλματα, πράγμα που σημαίνει ότι οι χιμπατζήδες θα μπορούσαν να τρώνε όσο το δυνατόν λιγότερο από 0.14 ουγγιές (4 γραμμάρια) αιθανόλης την ημέρα, ή όσο το δυνατόν περισσότερο από 0.85 ουγγιές (24 γραμμάρια) — η διαφορά μεταξύ λιγότερο από ένα ποτό ή τέσσερα.
Ο Maro αναγνώρισε επίσης ότι τα δείγματα της έρευνας μπορεί να ήταν φρούτα που οι χιμπατζήδες αρνήθηκαν να φάνε. Το επόμενο βήμα είναι να ερευνηθεί αν οι χιμπατζήδες επιλέγουν να αποφύγουν ή να αναζητήσουν συγκεκριμένα φρούτα ανάλογα με τον βαθμό ζύμωσής τους, δήλωσε ο Carrigan.
Τελικά, οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες “εξελίχθηκαν ώστε να αποκτούν θερμίδες χωρίς να μεθούν,” είπε ο Carrigan. “Αλλιώς, αν εξελίχθηκαν για να μεθούν, τότε δεν θα εξελίσσονταν για να μεταβολίζουν την αιθανόλη πιο γρήγορα.”