Έρευνα συνδέει τον κοροναϊό με αύξηση του παιδικού διαβήτη
Οι περιπτώσεις διαβήτη τύπου 1 μεταξύ των παιδιών, διπλασιάστηκαν κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας του κοροναϊού στη Βρετανία, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Η διαπίστωση αυτή δείχνει πιθανή σχέση ανάμεσα στις δύο νόσους, η οποία χρήζει περισσότερης έρευνας, όπως ανακοίνωσαν οι ειδικοί.
Ενώ η μελέτη βασίζεται μόνο σε λίγες περιπτώσεις, είναι η πρώτη που συνδέει τη νόσο Covid-19 με την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά και οι γιατροί θα πρέπει να βρίσκονται σε επιφυλακή, ανακοίνωσαν ερευνητές του Imperial College London.
«Η ανάλυσή μας δείχνει πως στη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας ο αριθμός των νέων κρουσμάτων διαβήτη τύπου 1 στα παιδιά ήταν ασυνήθιστα υψηλός σε δύο από τα νοσοκομεία (που μελετήσαμε) σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια», δήλωσε η Κάρεν Λόγκαν που συν-συγγραφέας της μελέτης.
«Όταν ερευνήσαμε περαιτέρω, μερικά απ’ αυτά τα παιδιά είχαν ενεργό κοροναϊό ή είχαν εκτεθεί στον ιό προηγουμένως», είπε σύμφωνα με το Reuters.
Η Λόγκαν δήλωσε πως προηγούμενες αναφορές από την Κίνα και την Ιταλία επισήμαιναν ότι παιδιά διαγιγνώσκονταν σε νοσοκομεία με νεοεμφανιζόμενο διαβήτη τύπου 1 στη διάρκεια της πανδημίας.
Στο πλαίσιο της μελέτης αυτής, η οποία δημοσιεύεται από την επιθεώρηση Diabetes Care, αναλύθηκαν δεδομένα από 30 παιδιά σε νοσοκομεία του Λονδίνου που είχαν διαγνωσθεί με νεοεμφανιζόμενο διαβήτη τύπου 1 στη διάρκεια της πρώτης κορύφωσης της πανδημίας και ήταν περίπου τα διπλάσια κρούσματα απ’ όσα είχαν καταγραφεί στη διάρκεια της ίδιας περιόδου τα προηγούμενα χρόνια.
Είκοσι ένα από τα παιδιά ελέγχθηκαν για Covid-19 ή έκαναν τεστ αντισωμάτων για να διαπιστωθεί αν είχαν εκτεθεί στον ιό και πέντε βρέθηκαν θετικά στον νέο κοροναϊό.
Ο διαβήτης τύπου 1 προκαλεί την καταστροφή των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας εμποδίζοντας το σώμα να παράγει αρκετή ινσουλίνη, ώστε να ρυθμίζει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Η ομάδα του Imperial ανακοίνωσε πως μια πιθανή εξήγηση μπορεί να είναι πως η πρωτεΐνη αιχμής του νέου κοροναϊού ενδέχεται να επιτίθεται στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας.
«Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί οριστικά αν υπάρχει σχέση, όμως στο μεταξύ ελπίζουμε πως οι κλινικοί γιατροί θα το προσέχουν», επισημαίνουν οι συμμετέχοντες στην έρευνα.