Νέα γενετικά στοιχεία για θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
Μια διεθνής ομάδα ερευνητών ανακάλυψε περισσότερες από 40 περιοχές στο DNA που αυξάνουν τον κίνδυνο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, στη μεγαλύτερη μελέτη που διεξήχθη ποτέ, με συμμετοχή περίπου 30.000 ασθενών.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι νέα φάρμακα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν με στόχο αυτές τις περιοχές και να προσφέρουν μια νέα θεραπεία για την ασθένεια.
Τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύονται στο περιοδικό Nature.
Η ερευνητική ομάδα προχώρησε σε σύγκριση του DNA των πασχόντων από αρθρίτιδα με εκείνο ατόμων χωρίς την ασθένεια και βρήκε 42 «ελαττωματικές» περιοχές που συνδέονται με την ασθένεια. Η ελπίδα είναι πως τα φάρμακα που μπορούν να αναπτυχθούν, θα αντισταθμίσουν αυτές τις βλάβες.
Ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Robert Pienge της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, διαπίστωσε πως μία από τις περιοχές παρουσιάζει μια αδυναμία που αντιμετωπίστηκε από ένα υπάρχον φάρμακο που αναπτύχθηκε δοκιμαστικά και κατά λάθος, αντί να παρασκευαστεί ειδικά για να διορθώσει το γενετικό πρόβλημα.
Το εύρημα αυτό δείχνει πως τέτοιες ανακαλύψεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για το σχεδιασμό νέων φαρμάκων.
«Εχουμε μια ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε τη γενετική για να ανακαλύψουμε νέα φάρμακα για πολύπλοκες ασθένειες, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα για να φροντίσουμε ή ακόμα και να θεραπεύσουμε την ασθένεια», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Μερικοί επιστήμονες διαφωνούν σχετικά με τη χρησιμότητα του προσδιορισμού γενετικά αδύνατων περιοχών για πολύπλοκες ασθένειες, που είναι γνωστές ως πολυμορφισμοί μονών νουκλεοτιδίων (SNPs ). Υποστηρίζουν πως υπάρχουν ελάχιστα ή και καθόλου στοιχεία που να δείχνουν πως η «αποσιώπηση των SNPs» με φάρμακα θα ανακουφίσει τα συμπτώματα.
Ωστόσο, ο δρ Plenge λέει ότι το γεγονός και μόνο ότι βρέθηκε ένα καθιερωμένο φάρμακο που θεραπεύει τα συμπτώματα που προκύπτουν από ένα συγκεκριμένο SNP για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, επικυρώνει αυτή την γενετική προσέγγιση.
«Προσφέρει τεράστιες δυνατότητες. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό φαρμάκων για πολύπλοκες ασθένειες, όχι μόνο για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, αλλά και για τον διαβήτη, το Αλτσχάιμερ και τη στεφανιαία νόσο», υποστηρίζει.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης πολυμορφισμούς μονών νουκλεοτιδίων (SNPs) σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, που μπορούν επίσης να συμβούν σε ασθενείς με διάφορους τύπους καρκίνου του αίματος.
Υπό αυτή την έννοια, τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου, θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικά κατά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, επομένως θα πρέπει να παρακολουθούνται στις κλινικές δοκιμές.
Υπάρχουν ήδη θεραπείες που έχουν σχεδιαστεί στον τομέα του καρκίνου, που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες για την επαναστόχευση των φαρμάκων, προσθέτοντας θεραπείες για την αντιμετώπιση των προβλημάτων των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα.