Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν τις αποβολές
Η αποβολή είναι η απώλεια ενός αγέννητου παιδιού πριν από την 20ή εβδομάδα της κύησης. Συχνά αποβολές συμβαίνουν πριν από την 12η εβδομάδα και περίπου 20-30% των κυήσεων καταλήγουν σε αποβολές.
Οι αιτίες για την αποβολή είναι πολλές. Μερικές αποβολές συμβαίνουν τόσο νωρίς που η έγκυος γυναίκα να μην έχει συνειδητοποιήσει καν ότι είναι έγκυος. Αυτό μπορεί να συμβεί στις πρώτες δύο ή τρεις εβδομάδες της εγκυμοσύνης και συνήθως οφείλεται στην έλλειψη εμβρύου για να εμφυτευτεί. Σε άλλες περιπτώσεις δεν υπάρχει έμβρυο και η προκύπτουσα αποβολή είναι πρώιμη, αλλά δεν είναι απώλεια παιδιού, παρόλο που μπορεί να αποτελεί μια συναισθηματικά δύσκολη στιγμή για τους γονείς.
Οι αποβολές δεν προκαλούνται από την εργασία, από τη σεξουαλική πράξη ή από την άσκηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, σε γυναίκες με παρελθόν αποβολών μπορεί να ζητηθεί να απέχουν από τις παραπάνω δραστηριότητες, ώστε να αυξήσουν την πιθανότητα μιας εγκυμοσύνης. Ωστόσο, στις περισσότερες περιπτώσεις αυτές οι φυσιολογικές συμπεριφορές δεν έχουν καμία συνέπεια για την ανάπτυξη του παιδιού.
Η αποβολή μπορεί επίσης να προκληθεί από γενετικές ανωμαλίες τόσο σοβαρές που η ζωή του μωρού να μην είναι βιώσιμη μέσα στη μήτρα. Η αδυναμία του εμβρύου να σχηματίσει μια λειτουργική καρδιά ή εγκέφαλο, εξαιτίας γενετικών διαλείψεων συνήθως σημαίνει θάνατο του εμβρύου. Συχνά, οι ανωμαλίες αυτές δεν είναι αποτέλεσμα γνωστών γενετικά αιτίων στους γονείς. Η σύλληψη και ο σχηματισμός ενός παιδιού είναι μια εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία από γενετικής απόψεως. Τα γονίδια πρέπει να ενωθούν, να ειδικευτούν και στη συνέχεια να υπαγορευτούν όλες εκείνες οι διαδικασίες που θα δημιουργήσουν ένα άτομο. Σε κάποιες περιπτώσεις τα γονίδια κάνουν λάθη και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η αποβολή.
Υπάρχουν κάποιες γενετικές (χρωμοσωμιακές) διαταραχές που μπορεί να πραγματοποιηθούν από τους δύο γονείς ή από τον έναν γονέα, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές δυσμορφίες και αποβολές. Οταν μια γυναίκα έχει περισσότερες από δύο αποβολές, οι γυναικολόγοι θα πρέπει να παραπέμψουν το ζευγάρι σε έναν ειδικό γενετικής, ώστε να αποκλειστεί (ή αντίστοιχα να εντοπιστεί…) μια γενετική αιτία.
Μια άλλη αιτία αποβολής είναι η παραμόρφωση ή οι ουλές της μήτρας που έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία του αγέννητου παιδιού να αναπτυχθεί σωστά. Εάν συμβούν περισσότερες από μία αποβολές και δεν υπήρξε τελειόμηνη εγκυμοσύνη, με αποτέλεσμα να γεννηθεί το παιδί ζωντανό, τότε ο γυναικολόγος θα πρέπει να προχωρήσει σε μια σειρά εξετάσεις, όπως είναι τα υπερηχογραφήματα για να δει αν η μήτρα είναι κατάλληλα σχηματισμένη. Σε σοβαρές περιπτώσεις αυτό προσδιορίζεται με μια κανονική εξέταση. Συχνά, ωστόσο, οι υπέρηχοι και η μαγνητική τομογραφία (ΜRI) είναι απαραίτητες εξετάσεις, για να αποκλείσει τυχόν δυσπλασία της μήτρας και μπορεί να δείξουν πως το πρόβλημα μπορεί να διορθωθεί χειρουργικά.
Ορισμένες ασθένειες μπορεί επίσης να προκαλέσουν αποβολή. Η έκθεση στην ιλαρά, για μια γυναίκα που δεν έχει ανοσία, μπορεί να προκαλέσει είτε αποβολή, είτε σοβαρή δυσπλασία του αγέννητου παιδιού. Συχνά, μια γυναίκα που θέλει να μείνει έγκυος, θα πρέπει να εξετάσει αν έχει ανοσία ή αν πρέπει να εμβολιαστεί για την ιλαρά. Εάν απαιτείται νέο εμβόλιο, η γυναίκα μπορεί να χρειαστεί να περιμένει λίγους μήνες πριν προσπαθήσει να μείνει έγκυος.
Χρόνιες ασθένειες όπως ο διαβήτης και ο λύκος έχουν επίσης αναφερθεί πως προκαλούν υψηλό κίνδυνο αποβολής. Ο διαβήτης που είναι καλά ελεγχόμενος με φαρμακευτική αγωγή, ενέχει μικρότερο κίνδυνο, αλλά όταν η ασθένεια είναι ανεξέλεγκτη, το ποσοστό τόσο των αποβολών όσο και των γενετικών ανωμαλιών, κλιμακώνεται σημαντικά. Ο λύκος, μια αυτοάνοση διαταραχή, μπορεί να δημιουργήσει μια κατάσταση όπου τα φυσιολογικά κύτταρα που ελέγχουν την ανοσία δεν κάνουν διάκριση μεταξύ των μικροβίων και των οργάνων του σώματος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει την επίθεση των κυττάρων στο αναπτυσσόμενο έμβρυο, γεγονός που δεν του επιτρέπει να επιβιώσει.
Αλλοι παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η χρήση ορισμένων φαρμάκων που αντενδείκνυνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και η χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, δεν υπάρχει κάποια αναγνωρίσιμη αιτία και οι γυναίκες συχνά και λανθασμένα αισθάνονται ένοχες για την αποβολή. Η ενοχή είναι συχνά χειρότερη, επειδή οι γυναίκες διατρέχουν τον κίνδυνο να πάθουν κατάθλιψη και είναι μάλιστα ο ίδιος κίνδυνος με αυτόν που βιώνουν γυναίκες που είχαν μια φυσιολογική εγκυμοσύνη και έφεραν στον κόσμο ένα υγιές παιδί. Τόσο η απώλεια, όσο και η ενοχή είναι αρκετοί λόγοι για να αισθανθεί μια γυναίκα κατάθλιψη και αυτό μπορεί να επιδεινωθεί από την απώλεια των ορμονών της εγκυμοσύνης.
Δεδομένου ότι υπάρχει τόσο μεγάλος αριθμός αποβολών, μια πρώτη αποβολή δεν είναι απαραίτητο να ερευνηθεί, ιδιαίτερα αν πραγματοποιείται πριν από την 12η εβδομάδα της κύησης. Αποβολές που συμβαίνουν πιο κοντά στην 20ή εβδομάδα είναι πιο ύποπτες και είναι πιθανόν ο μαιευτήρας να ξεκινήσει εξετάσεις για να ανακαλύψει τις πιθανές αιτίες. Περισσότερες από δύο αποβολές απαιτούν συνήθως έρευνα ούτως ώστε να αποφευχθούν νέες χαμένες εγκυμοσύνες στο μέλλον.