Βιοδιασπώμενη πλαστική ύλη από μπαμπού: ισχυρή και εύκολη στην ανακύκλωση
Το μπαμπού είναι μια εξαιρετικά ανανεώσιμη πηγή, και οι κυτταρίνες του μπορούν να μετατραπούν σε σκληρή, μορφοποιήσιμη πλαστική ύλη για χρήση σε αυτοκίνητα και οικιακές συσκευές.
Τα φυτά μπαμπού είναι γρήγορα αναπτυσσόμενοι και ανανεώσιμοι πόροι. Η σκληρή πλαστική ύλη που προέρχεται από μπαμπού είναι τόσο ανθεκτική και διαρκής όσο τα συμβατικά πλαστικά που χρησιμοποιούνται σε οικιακές συσκευές και εσωτερικά αυτοκινήτων, ενώ είναι ταυτόχρονα ανακυκλώσιμη και βιοδιασπώμενη στο έδαφος.
Τα πλαστικά που προέρχονται από βιολογικά υλικά, ή βιοπλαστικά, γίνονται όλο και πιο δημοφιλή, αλλά αποτελούν μόνο περίπου το μισό τοις εκατό από πάνω από 400 εκατομμύρια τόνους πλαστικών που παράγονται κάθε χρόνο. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο ότι τα βιοπλαστικά δεν έχουν την μηχανική αντοχή πολλών πλαστικών με βάση το πετρέλαιο και δεν μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν εύκολα στις κοινές διαδικασίες παραγωγής.
Τώρα, ο Dawei Zhao από το Πανεπιστήμιο Χημικής Τεχνολογίας της Σενγιανγκ στην Κίνα και οι συνεργάτες του έχουν αναπτύξει έναν τρόπο παραγωγής πλαστικού από κυτταρίνη που προέρχεται από μπαμπού, η οποία μπορεί να αναπαράγει ή να ξεπεράσει τις ιδιότητες πολλών ευρέως χρησιμοποιούμενων πλαστικών.
«Η ταχεία ανάπτυξη του μπαμπού το καθιστά μια εξαιρετικά ανανεώσιμη πηγή, παρέχοντας μία βιώσιμη εναλλακτική λύση στις παραδοσιακές πηγές ξύλου, αλλά οι τρέχουσες εφαρμογές του εξακολουθούν να είναι σε μεγάλο βαθμό περιορισμένες σε πιο παραδοσιακά υφαντά προϊόντα», δηλώνει ο Zhao.
Ο Zhao και η ομάδα του πρώτα επεξεργάστηκαν το μπαμπού προσθέτοντας χλωριούχο ψευδάργυρο και ένα απλό οξύ, το οποίο διασπά τις ισχυρές χημικές δεσμεύσεις και παράγει μια «σούπα» από μικρότερα μόρια κυτταρίνης. Στη συνέχεια, πρόσθεσαν αιθανόλη, η οποία αναγκάζει τα μόρια κυτταρίνης να επαναταξινομηθούν σε ένα σκληρό, στερεοποιημένο πλαστικό.
Η ανθεκτικότητα του πλαστικού συγκρίνεται με τα συνήθως χρησιμοποιούμενα μηχανικά πλαστικά – ανθεκτικά πλαστικά που χρησιμοποιούνται σε οχήματα, συσκευές και κατασκευές, επισημαίνει ο Andrew Dove από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Ωστόσο, η σ rigidity του σημαίνει ότι οι πιθανές χρήσεις του δεν είναι οι πιο ευρέως διαδεδομένες. «Δεν πρόκειται για κάτι που θα αμφισβητήσει τη χρήση των κύριων πλαστικών που χρησιμοποιούμε σε συσκευασίες, όπως το πολυαιθυλένιο και το πολυπροπυλένιο», λέει ο Dove. «Αλλά ενώ στοχεύει σε μια μικρότερη ομάδα μηχανικών πλαστικών, μπορεί να βοηθήσει να ανακουφίσει ορισμένες από τις ανησυχίες προμήθειας των υφιστάμενων [πλαστικών] σε αυτήν την περιοχή».
Αν και δεν είναι τόσο φθηνό όσο μερικά από τα πιο συνηθισμένα πλαστικά, ο Zhao και η ομάδα του διαπίστωσαν ότι μπορεί να ανακυκλωθεί πλήρως διατηρώντας το 90% της αρχικής του αντοχής, γεγονός που θα μπορούσε να το κάνει πιο οικονομικά ελκυστικό. Αναφέρουν επίσης ότι είναι βιοδιασπώμενο εντός 50 ημερών, αν και αυτή η δήλωση δεν έχει αποδειχθεί βάσει άλλων βιοδιασπώμενων πλαστικών.