«Φάρμακο της άσκησης»: Η επανάσταση που μιμείται τα οφέλη της κίνησης για τον εγκέφαλο
Το «Φάρμακο της Άσκησης» που Μπορεί να Αλλάξει τη Μάχη κατά του Αλτσχάιμερ
Ερευνητές του Harvard Medical School και του Massachusetts General Hospital ερευνούν έναν καινοτόμο τρόπο να «μιμηθούν» τα νευροπροστατευτικά οφέλη της σωματικής άσκησης μέσω φαρμάκων, προσφέροντας ελπίδα σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ που δεν μπορούν να ασκηθούν.
Το Πρόβλημα: Η Άσκηση Προστατεύει, αλλά Πολλοί Δεν Μπορούν να Ασκηθούν
Στις ΗΠΑ, 6,7 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από Αλτσχάιμερ (CDC).
Μέχρι το 2060, ο αριθμός αυτός θα διπλασιαστεί.
Μελέτες δείχνουν ότι 10.000 βήματα ημερησίως μειώνουν τον κίνδυνο κατά 50%, αλλά πολλοί ασθενείς είναι ανίκανοι για σωματική δραστηριότητα λόγω ηλικίας ή άλλων παθήσεων.
«Υπάρχει μια μεγάλη ομάδα ασθενών που δεν μπορεί να ασκηθεί αρκετά για να ωφεληθεί», λέει η Christiane Wrann, ερευνήτρια και καθηγήτρια στο Harvard.
Η Λύση: Μοριακή Μίμηση της Άσκησης
Χρησιμοποιώντας αναλυτική RNA σε επίπεδο κυττάρων, η ομάδα ανέδειξε έναν κρίσιμο μοριακό δρόμο:
Ο γονίδιο ATPIF1 (συνδεδεμένο με τη νευροπλαστικότητα) αποκαθίσταται με την άσκηση σε πειραματόζωα.
Στον εγκέφαλο Αλτσχάιμερ, η δραστηριότητα του γονιδίου είναι μειωμένη, αλλά η άσκηση την ενισχύει, βελτιώνοντας τη μνήμη.
Στόχος τώρα: Φαρμακευτική ενεργοποίηση του ίδιου μηχανισμού χωρίς την ανάγκη για κίνηση.
Ποιες Είναι οι Επόμενες Φάσεις;
Γονιδιακή θεραπεία σε ανθρώπους για την τροποποίηση του ATPIF1.
Αναζήτηση φαρμακευτικών υποψηφίων που μπορούν να μιμηθούν τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης.
Γιατί Αυτή η Έρευνα Είναι Σημαντική;
Επιβραδύνει την πορεία της νόσου (όχι θεραπεία, αλλά καθυστέρηση εκδήλωσης).
Απευθύνεται σε αδύναμους ασθενείς που δεν μπορούν να ασκηθούν.
Ανοίγει νέους δρόμους για θεραπείες που στοχεύουν τη νευρογένεση.
«Αντί να συνταγογραφούμε άσκηση, θέλουμε να ενεργοποιήσουμε αυτούς τους μοριακούς δρόμους με φάρμακα», εξηγεί η Wrann.
Συμπέρασμα:
Η επιστήμη πλησιάζει ένα «χάπι της άσκησης» που θα προσφέρει μέρος των ευεργετικών της επιδράσεων στον εγκέφαλο. Ωστόσο, οι ερευνητές τονίζουν: η φυσική κίνηση παραμένει η καλύτερη προστασία.