Κοραλλιογενείς ύφαλοι: Πώς συνέβαλαν στην υπερθέρμανση του πλανήτη στο παρελθόν – Ενδιαφέροντα στοιχεία!
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι, γνωστοί για την εκπληκτική τους βιοποικιλότητα, έχουν διαδραματίσει έναν απροσδόκητο ρόλο στο κλίμα της Γης τα τελευταία 250 εκατομμύρια χρόνια. Μάθετε πώς η ανάπτυξή τους συνδέεται με σημαντικές αυξήσεις της θερμοκρασίας της θάλασσας.
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι καθαροί παραγωγοί διοξειδίου του άνθρακα (CO2), καθώς το αέριο του θερμοκηπίου είναι ένα υποπροϊόν του σχηματισμού ανθρακικού ασβεστίου, το οποίο αποτελεί τους σκελετούς των κοραλλιών.
Ο ρόλος των κοραλλιών και του πλαγκτόν
Ορισμένοι τύποι πλαγκτόν δημιουργούν επίσης κελύφη από ανθρακικό ασβέστιο και όταν πεθαίνουν, αυτό το ορυκτό θάβεται στον βυθό της θάλασσας. Όταν μεγάλες περιοχές ρηχών θαλάσσιων περιβαλλόντων καλύπτονται από κοράλλια, τα ιόντα ασβεστίου και ανθρακικών αλάτων που κανονικά θα απορροφούνταν από το βαθυπελαγικό πλαγκτόν δεν είναι πλέον διαθέσιμα.
Ο Tristan Salles από το Πανεπιστήμιο του Σίδνεϊ στην Αυστραλία και οι συνεργάτες του μοντελοποίησαν την αλληλεπίδραση μεταξύ των κοραλλιών ρηχών υδάτων και του βαθέος ωκεάνιου πλαγκτόν τα τελευταία 250 εκατομμύρια χρόνια. Ενσωμάτωσαν ανακατασκευές της τεκτονικής των πλακών, προσομοιώσεις του κλίματος και αλλαγές στα ιζήματα που ρέουν στη θάλασσα.
Διαπίστωσαν ότι η ισορροπία μεταξύ των κοραλλιών και του πλαγκτόν έχει διαταραχθεί όταν η τεκτονική των πλακών και η γεωμορφολογία οδηγούν σε περιόδους όπου υπάρχουν εκτεταμένες περιοχές ρηχής ηπειρωτικής υφαλοκρηπίδας, η οποία είναι το ιδανικό περιβάλλον για τους κοραλλιογενείς υφάλους.
Όταν οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι λιγότερο εκτεταμένοι, το ασβέστιο και η αλκαλικότητα συσσωρεύονται στον ωκεανό, το πλαγκτόν γίνεται πιο παραγωγικό και περισσότερο ανθρακικό άλας θάβεται στα βάθη της θάλασσας, γεγονός που βοηθά στη μείωση των επιπέδων CO2 και στη μείωση των θερμοκρασιών.
Κλιματικές αλλαγές στο παρελθόν
Οι ερευνητές βρήκαν τρεις σημαντικές περιόδους κατά τις οποίες ο κύκλος του άνθρακα διαταράχθηκε σοβαρά τα τελευταία 250 εκατομμύρια χρόνια. Αυτά τα γεγονότα, στα μέσα της Τριαδικής, στα μέσα της Ιουρασικής και στα τέλη της Κρητιδικής περιόδου, περιελάμβαναν εκτεταμένους κοραλλιογενείς υφάλους που χρησιμοποιούσαν τεράστιες ποσότητες ανθρακικού ασβεστίου, οδηγώντας σε μεγάλες αυξήσεις στις θερμοκρασίες της θάλασσας.
Όταν καταρρέει η ισορροπία μεταξύ των κοραλλιογενών υφάλων ρηχών υδάτων και του βαθέος θαλάσσιου πλαγκτόν, λέει ο Salles, μπορεί να χρειαστούν εκατοντάδες χιλιάδες έως εκατομμύρια χρόνια για να αποκατασταθεί η ισορροπία.
“Έτσι, ακόμη και αν το σύστημα καταφέρει να ανακάμψει από μια τεράστια κρίση, η επανεξισορρόπηση θα συμβεί σε μια πολύ μεγάλη χρονική περίοδο που είναι πολύ μεγαλύτερη από τις ανθρώπινες κλίμακες”, λέει ο Salles.
Στη θετική πλευρά, λέει ο Salles, εάν οι άνθιση πλαγκτονικών θρεπτικών ουσιών είναι ποτέ εκτός ελέγχου, τα κοράλλια είναι εξαιρετικά στην απορρόφηση των υπερβολικών θρεπτικών ουσιών για την κατασκευή κοραλλιογενών υφάλων.
Τώρα, οι ανθρώπινες εκπομπές CO2 προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη και την οξίνιση των ωκεανών με άνευ προηγουμένου ρυθμό, γεγονός που σκοτώνει τόσο τα κοράλλια όσο και το πλαγκτόν, λέει ο Salles. Οι συνέπειες είναι άγνωστες, αλλά είναι πιθανό να είναι οικολογικά καταστροφικές, λέει.
“Οι βαθιές χρονικές αντιδράσεις που μοντελοποιήσαμε δεν ισχύουν σήμερα – ο ρυθμός της σύγχρονης αλλαγής είναι πολύ γρήγορος για να έχουν σημασία οι αντιδράσεις της πλατφόρμας ανθρακικού ασβεστίου με οποιονδήποτε συγκρίσιμο τρόπο.”
Ο Alexander Skeels από το Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο στην Καμπέρα λέει ότι η μελέτη δείχνει ότι υπάρχει ένας “βαθιά συνυφασμένος κύκλος ανάδρασης μεταξύ ζωής και κλίματος”.
Λέει ότι οι άνθρωποι συχνά πιστεύουν ότι τα είδη εξελίσσονται και προσαρμόζονται ως απάντηση στο κλίμα της Γης, το οποίο διέπεται από “αμετάβλητες φυσικές και χημικές διαδικασίες”.
“Ωστόσο, όλο και πιο συχνά βλέπουμε παραδείγματα όπου τα βιολογικά είδη επηρεάζουν άμεσα το ίδιο το κλίμα, δημιουργώντας έναν συν-εξελισσόμενο βρόχο ανάδρασης”, λέει ο Skeels. “Όχι μόνο τα κοράλλια, αλλά και αρχαιότερες μικροβιακές αποικίες όπως οι στροματολίτες έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ατμοσφαιρικού άνθρακα.
“Γνωρίζουμε ότι ο άνθρακας θερμαίνει το κλίμα μας, όπως συμβαίνει τόσο γρήγορα σήμερα, και οι ύφαλοι μπορεί να έχουν συμβάλει σε αυτή τη διαδικασία σε πολύ βαθιές χρονικές κλίμακες, εξηγώντας τα ταλαντευόμενα θερμά και ψυχρά διαστήματα.”
Επίδραση των κοραλλιογενών υφάλων στο κλίμα
- Παραγωγή CO2: Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι παράγουν CO2 κατά τη δημιουργία των σκελετών τους.
- Ανταγωνισμός με το πλαγκτόν: Μειώνουν τη διαθεσιμότητα ασβεστίου για το πλαγκτόν βαθέων υδάτων.
- Διαταραχές στον κύκλο του άνθρακα: Έχουν συνδεθεί με αυξήσεις της θερμοκρασίας στο μακρινό παρελθόν.
Οι επιπτώσεις στην ανθρωπότητα
- Ασυνήθιστες αλλαγές: Οι σημερινές κλιματικές αλλαγές είναι πολύ ταχύτερες από αυτές του παρελθόντος.
- Επιπτώσεις στους ύφαλους: Οι άνθρωποι έχουν προκαλέσει ζημιά μέσω βιομηχανικών δραστηριοτήτων και ρύπανση.
Συχνές Ερωτήσεις (Συχνές Ερωτήσεις)
1. Πώς ακριβώς οι κοραλλιογενείς ύφαλοι παράγουν CO2;
Όταν τα κοράλλια σχηματίζουν τους σκελετούς τους από ανθρακικό ασβέστιο, μια χημική αντίδραση απελευθερώνει CO2 ως υποπροϊόν.
2. Μπορούν οι κοραλλιογενείς ύφαλοι να μας βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής σήμερα;
Δυστυχώς, ο ρυθμός της σημερινής κλιματικής αλλαγής είναι πολύ γρήγορος για να μπορέσουν οι κοραλλιογενείς ύφαλοι να αντιδράσουν και να βοηθήσουν με την απορρόφηση CO2 με τον ίδιο τρόπο που ίσως έκαναν στο παρελθόν. Επίσης, είναι υπό εξαφάνιση!
3. Υπάρχουν τρόποι να προστατεύσουμε τους κοραλλιογενείς υφάλους από την εξαφάνιση;
Ναι! Η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η μείωση της ρύπανσης των ωκεανών, η δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών και η υποστήριξη βιώσιμων τουριστικών πρακτικών είναι μερικοί από τους τρόπους που μπορούμε να βοηθήσουμε.