Πότε είναι απαραίτητη μια κολονοσκόπηση
Η κολονοσκόπηση είναι μια ιατρική διαδικασία που περιλαμβάνει την εξέταση της εντερικής οδού με κάμερα που έχει εισαχθεί από το ορθό και εκτελείται για να αναζητηθούν σημεία πολυπόδων, βλάβες και άλλα προβλήματα υγείας στο παχύ έντερο.
Το ερώτημα εάν ο ασθενής χρειάζεται ή όχι κολονοσκόπηση εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.
Παρόλο που μια κολονοσκόπηση μπορεί να είναι δυσάρεστη, αυτή η εξέταση είναι χρήσιμη για την αναγνώριση των πρώτων ενδείξεων καρκίνου του παχέος εντέρου και άλλων συνθηκών υγείας.
Ενας γενικός κανόνας είναι πως αν κάποιος είναι άνω των 50 ετών, χρειάζεται να υποβληθεί σε κολονοσκόπηση κάθε δέκα χρόνια μέχρι την ηλικία των 75 ή 80 ετών, καθώς ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου είναι η ηλικία.
Μια εικονική κολονοσκόπηση, η οποία περιλαμβάνει τη χρήση ιατρικού εξοπλισμού απεικόνισης για να τραβήξει μια εικόνα του παχέος εντέρου, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί μαζί με εξετάσεις περιττωμάτων, για να αναζητηθούν σημάδια αιμορραγίας και εξέλκωσης στο παχύ έντερο.
Εάν κάποιος έχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου, τότε χρειάζεται κολονοσκόπηση συχνότερα, λόγω του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης καρκίνου. Ο καρκίνος σε στενά μέλη της οικογένειας είναι ένας δείκτης για μια κολονοσκόπηση κάθε πέντε χρόνια, που αρχίζει από την ηλικία των 40 ετών.
Μια μεγάλη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου, ιδιαίτερα του καρκίνου του παχέος εντέρου, στο οικογενειακό ιστορικό, υποδηλώνει ότι ένας ασθενής μπορεί να χρειαστεί μια κολονοσκόπηση κάθε τρία χρόνια, δέκα χρόνια κάτω από την ηλικία του νεότερου μέλους της οικογένειας που διαγνώστηκε με καρκίνο. Με άλλα λόγια, αν ο πατέρας ενός ασθενούς είχε διαγνωστεί με καρκίνο του παχέος εντέρου σε ηλικία 35 ετών, ο ασθενής θα πρέπει να σχεδιάσει να κάνει μια κολονοσκόπηση σε ηλικία 25 ετών και στη συνέχεια κάθε τρία χρόνια από εκεί και μετά.
Ενας ασθενής μπορεί επίσης να χρειαστεί μια κολονοσκόπηση αν έχει ιστορικό πολυπόδων του εντέρου ή ασθένειας του εντέρου. Ο γιατρός θα κάνει συστάσεις, βάσει της κατάστασης του κάθε ασθενούς, αλλά ο έλεγχος ρουτίνας ίσως χρειαστεί να ξεκινήσει από την ηλικία μόλις των 15 ετών, με διαδοχικές εξετάσεις μεταξύ δύο και πέντε ετών, ανάλογα με τις περιστάσεις. Τα άτομα με ιστορικό οικογενούς αδενοματώδους πολυποδίασης, με ασθένεια του Crohn, με ασθένεια ευερέθιστου εντέρου και άλλες παθήσεις του εντέρου, μπορεί να χρειάζονται μια κολονοσκόπηση σε τακτική βάση, για να ελέγξουν τα πρώτα σημάδια ενός προβλήματος.
Πέρα από τις συστάσεις βασικής κολονοσκόπησης που χρησιμοποιούνται ως γενικές κατευθυντήριες οδηγίες για την περίθαλψη των ασθενών, μπορεί να υπάρχουν συγκεκριμένες περιστάσεις, στις οποίες ένας γιατρός συνιστά μια κολονοσκόπηση ως μέρος ενός σχεδίου διάγνωσης και θεραπείας.
Οταν ένας γιατρός ζητά από έναν ασθενή να κάνει μια κολονοσκόπηση, είναι καλή ιδέα να ακολουθήσετε τις συστάσεις του. Εάν ο ασθενής έχει πρόσφατα υποβληθεί σε εξέταση κολονοσκόπησης, μπορεί να ρωτήσει τον γιατρό αν μπορεί να αναθεωρήσει τα προηγούμενα αποτελέσματα και να μην επιμείνει στη σύσταση για επανάληψη, όμως αν ο γιατρός θεωρεί ότι η κατάσταση του ασθενούς αξίζει μια δεύτερη ματιά στην υγεία των εντέρων του, τότε θα πρέπει να ακολουθήσει τις συμβουλές του.