Η καθημερινή ασπιρίνη μειώνει την επανεμφάνιση του καρκίνου του παχέος εντέρου κατά 55%

Έρευνα που περιλάμβανε περισσότερους από 1.000 ασθενείς με καρκίνο διαπίστωσε ότι μια χαμηλή δόση ασπιρίνης μειώνει στο ήμισυ τον κίνδυνο επανεμφάνισης των καρκινικών όγκων του παχέος εντέρου μετά από εγχείρηση. Αυτή η ευρέως διαθέσιμη και οικονομική θεραπεία θα μπορούσε να αλλάξει τα αποτελέσματα της υγείας για σημαντικό αριθμό επιζώντων του καρκίνου που έχουν προβληματικές γενετικές παραλλαγές.
Ερευνητές από το Karolinska Institutet και το Karolinska University Hospital εξέτασαν 3.508 ασθενείς με καρκίνο του ορθού στα στάδια I, II ή III ή καρκίνο του παχέος εντέρου στα στάδια II ή III, διαπιστώνοντας ότι 1.103 από αυτούς είχαν μια συγκεκριμένη παραλλαγή στην οδό PI3K – τον γενετικό δείκτη ενδιαφέροντος. Η ομάδα στη συνέχεια πραγματοποίησε μια διπλή-τυφλή, τυχαία, ελεγχόμενη με placebo δοκιμή σε αυτή την ομάδα με γενετικές αλλοιώσεις, με 626 ασθενείς να λαμβάνουν 160 mg ασπιρίνης καθημερινά για τρία χρόνια και οι υπόλοιποι να παίρνουν placebo.
Αυτή η μελέτη, γνωστή ως δοκιμή ALASCCA, ήταν μια τεράστια προσπάθεια που περιλάμβανε 33 νοσοκομεία στη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Δανία και τη Φινλανδία. Η ομάδα προτεραιότητας περιλάμβανε άτομα με τη μετάλλαξη του γονιδίου PIK3CA, καθώς και άτομα με άλλες μέτριες ή υψηλής επιρροής παραλλαγές στα γονίδια PIK3R1 και PTEN. Οι ερευνητές επέλεξαν αυτές τις γενετικές αλλοιώσεις επειδή κάποιες προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η παρέμβαση με ασπιρίνη έχει θετική επίδραση στην καταστολή της ανάπτυξης όγκων.
“Η ασπιρίνη δοκιμάζεται εδώ σε ένα εντελώς νέο πλαίσιο ως θεραπεία ακριβούς ιατρικής,” δήλωσε η πρώτη συγγραφέας Άννα Μάρτλινγκ, καθηγήτρια στο Τμήμα Μοριακής Ιατρικής και Χειρουργικής του Karolinska Institutet. “Αυτό είναι ένα σαφές παράδειγμα του πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε γενετικές πληροφορίες για να προσωποποιήσουμε τη θεραπεία και ταυτόχρονα να εξοικονομήσουμε πόρους και να μειώσουμε τη suffering.”
Αυτό που βρήκαν ήταν ότι για άτομα με τη γενετική μετάλλαξη στο PIK3, η ασπιρίνη μείωσε τον κίνδυνο επανεμφάνισης κατά 55% σε σύγκριση με τη θεραπεία placebo. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το όφελος πιθανόν προέρχεται από την ασπιρίνη που δρα με διάφορους τρόπους – μειώνοντας τη φλεγμονή και αναστέλλοντας τη λειτουργία των αιμοπεταλίων και την ανάπτυξη όγκων. Συνολικά, η ασπιρίνη καθιστά το περιβάλλον πιο δύσκολο για τον καρκίνο να εδραιωθεί, ιδιαίτερα για άτομα με τη γενετική σύνθεση που προδιαθέτει σε δυσλειτουργία των κυττάρων, όπου η ανάπτυξη και διαίρεση των καρκινικών κυττάρων είναι πιο πιθανή.
“Αν και δεν κατανοούμε ακόμη πλήρως όλους τους μοριακούς συνδέσμους, τα ευρήματα υποστηρίζουν ισχυρά τη βιολογική λογική και υποδηλώνουν ότι η θεραπεία μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε γενετικά καθορισμένες υποομάδες ασθενών,” δήλωσε η Μάρτλινγκ. “Η ασπιρίνη είναι ένα φάρμακο που είναι παγκοσμίως διαθέσιμο και εξαιρετικά οικονομικό σε σύγκριση με πολλά σύγχρονα φάρμακα κατά του καρκίνου, γεγονός που είναι πολύ θετικό.”
Προηγούμενες κυρίως παρατηρητικές μελέτες έχουν επίσης διαπιστώσει ότι η ασπιρίνη σχετίζεται με σημαντική μείωση στην επανεμφάνιση του καρκίνου του παχέος εντέρου, ωστόσο τα στοιχεία από κλινικές δοκιμές ήταν αβέβαια – μέχρι τώρα. Το πρόσθετο πλεονέκτημα της ασπιρίνης είναι, φυσικά, ότι είναι ήδη ένα ευρέως γνωστό και μελετημένο φάρμακο, καθιστώντας το ισχυρό υποψήφιο για κλινική σύσταση για επιζώντες του καρκίνου με ορισμένες γενετικές μεταλλάξεις. Εξετάζεται επίσης σε άλλες περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων των ωοθηκών και του γαστρεντερικού συστήματος.
Κάθε χρόνο, περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως διαγιγνώσκονται με καρκίνο του παχέος εντέρου – και περίπου 15-20% των ασθενών έχουν ενεργοποιημένες μεταλλάξεις στην οδό PI3K, κυρίως στο γονίδιο PIK3CA.
“Η εκτιμώμενη τριετής σωρευτική επίπτωση επανεμφάνισης ήταν 7,7% με ασπιρίνη και 14,1% με placebo,” σημείωσαν οι ερευνητές. “Η ασπιρίνη οδήγησε σε σημαντικά χαμηλότερη επίπτωση επανεμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου σε σύγκριση με το placebo ανάμεσα σε ασθενείς με μεταλλάξεις hotspot PIK3CA στο εξόνιο 9 ή 20 και φάνηκε να έχει παρόμοιο όφελος στους ασθενείς με άλλες σωματικές αλλοιώσεις στα γονίδια της οδού PI3K.”
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine.
