Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής έναν Μηχανικό της Βιοϊατρικής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης έχει αναπτύξει ένα νέο κοινό λιπαντικό που θα μπορούσε να προσφέρει ανακούφιση σε εκατομμύρια πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδα.
Το νέο συνθετικό πολυμερές συμπληρώνει το αρθρικό υγρό, το φυσικό λιπαντικό των αρθρώσεων και λειτουργεί καλύτερα απ’ ό,τι όλες οι ανάλογες θεραπείες που διατίθενται σήμερα.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Μαρκ Γκρίνσταφ, το καλύτερο συμπλήρωμα υγρού είναι τώρα διαθέσιμο και έτοιμο να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση από τα συμπτώματα, αλλά παρέχει ανεπαρκή λίπανση, ώστε να προλάβει την περαιτέρω υποβάθμιση των επιφανειών του χόνδρου. Για να επιτύχουν και τους δύο στόχους (ανακούφιση και επαρκή λίπανση) ο Γκρίνσταφ, ο ορθοπεδικός χειρουργός Μπράιαν Σνάιντερ και μια ομάδα χημικών και μηχανικών φοιτητών του Πανεπιστημίου της Βοστώνης έχουν προχωρήσει στην κατασκευή του πρώτου συνθετικού αρθρικού υγρού με τα ευρήματά τους να δημοσιεύονται στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας.
Η πιο κοινή μορφή ασθενειών και κύρια αιτία αναπηρίας στους ηλικιωμένους, η οστεοαρθρίτιδα, επηρεάζει περίπου 27 εκατομμύρια Αμερικανούς και 200 εκατομμύρια πολίτες σε όλο τον κόσμο. Χαρακτηρίζεται από πόνο και πρήξιμο και εμφανίζεται στο χέρι, το ισχίο, το γόνατο, καθώς και σε άλλες αρθρώσεις, όπου η υποβάθμιση του χόνδρου και η μείωση αρθρικού υγρού καταλήγει στην τριβή των οστών. Οι θεραπείες κυμαίνονται από τη λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μέχρι τη χειρουργική αντικατάσταση αρθρικού χόνδρου. Ενώ δεν υπάρχει καμία θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα, η θεραπεία με την έκχυση πολυμερούς για αντικατάσταση του αρθρικού υγρού στην άρθρωση, υπόσχεται να ανακουφίσει τα συμπτώματα και να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου από τη μείωση της φθοράς στις επιφάνειες του χόνδρου.
«Από τις μελέτες μας γνωρίζουμε πως τα βιοπολυμερή είναι ένα ανώτερο λιπαντικό της άρθρωσης, πολύ καλύτερο από τα κορυφαία συμπληρώματα αρθρικού υγρού και αρκετά κοντά στο υγιές αρθρικό υγρό. Οταν χρησιμοποιείται αυτό το νέο πολυμερές, η τριβή μεταξύ των δύο επιφανειών του χόνδρου είναι χαμηλότερη, με αποτέλεσμα η φθορά να είναι μικρότερη. Είναι περίπου σα να… λαδώνουμε τις αρθρώσεις», λέει ο Γκρίνσταφ.
Τo νέο πολυμερές που αρχικά παρασκευάστηκε πέρυσι για κάποια άλλη μελέτη, μιμείται μερικές από τις ιδιότητες των φυσικών πολυσακχαριτών, μεγάλων ενώσεων που συνδέουν επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες των μορίων της ζάχαρης σε ένα αλυσιδωτό μοτίβο.
«Αν το ακουμπήσετε με τα δάχτυλά σας θα δείτε ότι είναι γλιστερό. Από τη στιγμή που το παρασκευάσαμε σκεφτήκαμε αν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως λιπαντικό και πού θα μπορούσε να χρησιμεύσει. Ετσι σκεφτήκαμε να το χρησιμοποιήσουμε ως πιθανή θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα», λέει ο Γκρίνσταφ.
Ενα ακόμα πλεονέκτημα του βιοπολυμερούς είναι το μεγάλο μοριακό του βάρος που το αποτρέπει να γλιστρήσει έξω από την άρθρωση, επιτρέποντας έτσι την προστασία του χόνδρου για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Σε αντίθεση με το συμπλήρωμα αρθρικού υγρού που διαρκεί μία ή δύο ημέρες, το νέο πολυμερές παραμένει στην άρθρωση για περισσότερο από δύο εβδομάδες.