Η καλύτερη στιγμή για να βάλει το παιδί σας οδοντικά σιδεράκια εξαρτάται από τη σοβαρότητα και την αιτία της κακής ευθυγράμμισης των δοντιών του. Η καλύτερη αξιολόγηση γίνεται στην ηλικία των 7 ετών.
Παραδοσιακά, η θεραπεία με οδοντικά στηρίγματα αρχίζει όταν ένα παιδί έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος των πρώτων του δοντιών (αυτά που έβγαλε ως μωρό) και έχει αναπτυχθεί η πλειοψηφία των ενήλικων (μόνιμων) δοντιών του, δηλαδή μεταξύ των ηλικιών 8 και 14.
Ορισμένοι ορθοδοντικοί συνιστούν μια προσέγγιση που περιλαμβάνει τη χρήση μιας οδοντιατρικής συσκευής (όχι πάντα σιδεράκια) σε μικρότερη ηλικία, ενώ δηλαδή το παιδί εξακολουθεί να έχει ακόμα τα περισσότερα από τα μωρουδιακά του δόντια. Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα ανακουφιστικό για παιδιά που είναι αγχωμένα ή στενοχωρημένα με τα στραβά τους δόντια ή έχουν πρόβλημα στο δάγκωμα.
Στη συνέχεια, όταν το παιδί έχει αναπτύξει τα περισσότερα από τα ενήλικα δόντια του, ξεκινάει μια δεύτερη φάση της θεραπείας, συνήθως με οδοντικά στηρίγματα. Αυτή η δεύτερη φάση θεωρείται από κάποιους ότι πρέπει να είναι μικρότερη από την παραδοσιακή πορεία με τα σιδεράκια, αν έχει προηγηθεί η θεραπεία σε μικρότερη ηλικία.
Οι ορθοδοντικοί που είναι υπέρ της παραδοσιακής προσέγγισης (δηλαδή απευθείας σιδεράκια στην ηλικία 8-14) υποστηρίζουν ότι μια θεραπεία σε δύο φάσεις στην πραγματικότητα αυξάνει πολύ το συνολικό χρόνο και μερικές φορές το κόστος της ορθοδοντικής θεραπείας, χωρίς εντυπωσιακά αποτελέσματα, αφού αυτά είναι σε γενικές γραμμές παρόμοια.
Σε κάθε περίπτωση, η καλύτερη επιλογή για το παιδί σας θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα των οδοντιατρικών του προβλημάτων. Συζητήστε μαζί του, καθώς και με τον οδοντίατρο ή τον ορθοδοντικό για το ποια είναι η καλύτερη πορεία δράσης που πρέπει να ακολουθήσετε.