Η πιο συχνή, διαδεδομένη εκφυλιστική πάθηση των οστών είναι η οστεοπόρωση που συμβαίνει όταν τα οστά γίνονται αδύναμα λόγω χαμηλών επιπέδων μετάλλων. Η οστεοπόρωση καλείται και «σιωπηλή νόσος».
Αυτό συμβαίνει επειδή δεν υπάρχουν συμπτώματα στα πρώιμα στάδια. Πρόκειται για μια ασθένεια που πλήττει κυρίως τις γυναίκες, τουλάχιστον τέσσερις φορές πιο συχνά από τους άνδρες.
Μια άλλη εκφυλιστική νόσος των οστών είναι η νόσος του Paget, η οποία παράγει διογκωμένα και παραμορφωμένα οστά, ως αποτέλεσμα διαταραχής ισορροπίας της διαδικασίας απορρόφησης-αναπαραγωγής των φυσιολογικών οστών και μπορεί να οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα.
Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται όταν υποστεί φθορά ο αρθρικός χόνδρος, που καλύπτει την επιφάνεια των οστών μέσα στην άρθρωση με αποτέλεσμα αυτή να μένει απροστάτευτη.
Τα συμπτώματα της οστεοπόρωσης
Η οστεοπόρωση εξελίσσεται χωρίς προειδοποίηση και στις γυναίκες η απώλεια οστικής μάζας είναι πιο συχνή μετά την εμμηνόπαυση. Συνήθως, αφού δεν υπάρξουν συμπτώματα, πολλοί άνθρωποι δεν γνωρίζουν ότι πάσχουν από τη νόσο μέχρις ότου υπάρξει κάποιο κάταγμα οστού, γεγονός που οδηγεί στη διάγνωση της νόσου. Τα πιο συχνά κατάγματα λόγω οστεοπόρωσης είναι τα κατάγματα του καρπού, του ισχίου και της σπονδυλικής στήλης (σπόνδυλοι).
Τα συμπτώματα της νόσου του Paget
Η νόσος του Paget εντοπίζεται συνήθως τοπικά, επηρεάζει δηλαδή ένα-δυο οστά σε αντίθεση με την διαδικασία της οστεοπόρωσης που είναι περισσότερο διευρυμένη. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στο προσβεβλημένο οστό, ιδιαίτερα τη νύχτα, κατάγματα και παραμορφωμένο σχήμα των οστών, δυσμορφία των οστών, όπως τα ραιβά γόνατα (bowlegs), διαδικασία στην οποία τα γόνατα είναι κυρτά και αλύγιστα και δεν ακουμπούν το ένα το άλλο. Η νόσος του Paget με το χρόνο μπορεί να οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα.
Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας
Ο χόνδρος είναι ένας ανθεκτικός και ολισθηρός ιστός που καλύπτει τις καταλήξεις των οστών, προκειμένου να είναι ομαλή η κίνηση όταν δύο οστά δημιουργούν μια άρθρωση. Οταν ο χόνδρος καταρρεύσει η ομαλή κίνηση των οστών παύει να υφίσταται, αφού πλέον αυτά έχουν απωλέσει το «μαξιλάρι» προστασίας τους και αναγκαστικά τρίβονται μεταξύ τους. Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν πόνο στις αρθρώσεις με οίδημα και το εύρος της κίνησης στην προσβεβλημένη άρθρωση μπορεί να μειωθεί σοβαρά. Επιπλέον, με την πάροδο του χρόνου τα οστεόφυτα (αυτά που ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει ως «άλατα» -που δεν έχουν σχέση με το αλάτι που τρώμε), μπορεί να σχηματιστούν περιμετρικά της άρθρωσης.