Ποια είναι η διαδικασία για την τοποθέτηση οδοντικού εμφυτεύματος;

Η διαδικασία τοποθέτησης οδοντικού εμφυτεύματος περιλαμβάνει την αντικατάσταση ενός κατεστραμμένου δοντιού ή ενός δοντιού που λείπει με ένα τεχνητό δόντι που μοιάζει και λειτουργεί σαν ένα κανονικό δόντι.

Απαιτείται χειρουργική τοποθέτηση των οδοντικών εμφυτευμάτων μέσα στη γνάθο. Αυτά τα εμφυτεύματα λειτουργούν ως ρίζες των δοντιών που λείπουν. Αν και υπάρχουν αρκετά πρωτόκολλα τοποθέτησης, η βασική διαδικασία είναι σε όλα ίδια.

Μέσα στη γνάθο σφηνώνεται ένα μεταλλικός κύλινδρος, προκειμένου τα εμφυτεύματα να παραμείνουν ασφαλή, να μην προκαλούν βλάβες στα οστά και να μην κάνουν θόρυβο. Οταν ο μεταλλικός κύλινδρος τοποθετηθεί μέσα στο οστό της γνάθου, βιδώνεται πάνω του ένα μεταλλικό εξάρτημα, το κολόβωμα (abutment) που παίζει το ρόλο τροχισμένου δοντιού για να μπορέσει να τοποθετηθεί πάνω του η οδοντική στεφάνη ή ένα τεχνητό δόντι που θα δημιουργήσει την εμφάνιση ενός φυσικού δοντιού.

Ενας οδοντίατρος μπορεί να συστήσει να προχωρήσει η διαδικασία του οδοντικού εμφυτεύματος, εάν ο ασθενής δεν θέλει να φορέσει τεχνητές οδοντοστοιχίες και έχει ένα ή περισσότερα δόντια που λείπουν. Μπορεί, επίσης, να τη συστήσει σε εκείνους που έχουν δυσκολία στην ομιλία, λόγω των δοντιών που λείπουν.

***

Η χειρουργική επέμβαση είναι ευεργετική για όσους έχουν πλήρως ανεπτυγμένη γνάθο, έχουν αρκετό οστό για να μπορεί να υποστηρίξει τα εμφυτεύματα, δεν έχουν προβλήματα υγείας που θα μπορούσαν να δυσκολέψουν τη διαδικασία επούλωσης των οστών και έχουν υγιείς ιστούς του στόματος. Οι ασθενείς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η διαδικασία του εμφυτεύματος απαιτεί αρκετούς μήνες.

Στους ασθενείς χορηγείται αναισθησία με σκοπό τον έλεγχο του πόνου κατά τη διάρκεια της διαδικασίας του οδοντικού εμφυτεύματος. Οι μορφές της αναισθησίας μπορεί να περιλαμβάνουν την τοπική αναισθησία, την καταστολή ή τη γενική αναισθησία.

Ο χειρουργός οδοντίατρος κάνει μία τομή στο ούλο και αποκαλύπτει το οστό της γνάθου. Στη συνέχεια, με ειδικά τρυπάνια ανοίγει τρύπες μέσα στο οστό, για να τοποθετήσει το κυλινδρικό οδοντικό εμφύτευμα μέσα στο άνοιγμα.

Η διάνοιξη θα πρέπει να γίνει τμηματικά και βήμα βήμα με τη χρησιμοποίηση τρυπανιών διαφορετικού πάχους. Χρειάζεται προσοχή και παρακολούθηση των ακτινογραφιών των δοντιών του ασθενούς, ώστε να μην τρυπήσει κατά τη διαδικασία της διάνοιξης ο μαλακός ιστός πάνω από το κόκαλο μέσα στο ιγμόρειο.

***

Ο μεταλλικός κύλινδρος θα λειτουργήσει ως ρίζα για το δόντι και μια προσωρινή ή μερική οδοντοστοιχία θα τοποθετηθεί μέσα στο στόμα. Μετά την τοποθέτηση του κυλίνδρου η γνάθος συγχωνεύεται με το οδοντικό εμφύτευμα, μια διαδικασία που απαιτεί από δύο έως έξι μήνες. Οταν περάσει αρκετός καιρός, το ούλο ανοίγεται και πάλι, προκειμένου να εκτεθεί το εμφύτευμα και να προσαρμοστεί πάνω του το κολόβωμα. Στη συνέχεια, ο χειρουργός κλείνει τον ιστό των ούλων γύρω από το κολόβωμα.

Τα ούλα θα πρέπει να επουλωθούν για μία με δύο εβδομάδες και όταν γίνει αυτό, λαμβάνονται αποτυπώματα της γνάθου, ώστε να μπορέσει να δημιουργηθεί το τεχνητό δόντι ή η προσθετική στεφάνη.

Ακολούθως, τα τεχνητά δόντια ή οι στεφάνες συνδέονται με το κολόβωμα. Μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να εμφανίσει μώλωπες, πόνο, αιμορραγία και πρήξιμο. Αν αυτά τα προβλήματα επιδεινωθούν ή επιμένουν, θα πρέπει να ενημερωθεί το συντομότερο δυνατόν ο χειρουργός οδοντίατρος που έκανε την επέμβαση.

Οπως ισχύει σε κάθε χειρουργική επέμβαση, η διαδικασία ενός οδοντικού εμφυτεύματος συνοδεύεται από κάποιους κινδύνους. Για παράδειγμα, μετά από μια τέτοια διαδικασία, ο ασθενής μπορεί να πάθει λοίμωξη στο σημείο όπου τοποθετήθηκε το εμφύτευμα. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί μερικές φορές να προκαλέσει επίσης βλάβη των νεύρων.

Η νευρική βλάβη μπορεί να προκαλέσει μούδιασμα ή πόνο στα ούλα, τα φυσικά δόντια, το πηγούνι ή τα χείλη. Γύρω από τα δόντια τα αιμοφόρα αγγεία μπορεί να υποστούν βλάβη μετά την επέμβαση.