Η κοιλιακή μάζα είναι το πρήξιμο στην κοιλιά που μπορεί να προσδιοριστεί μέσω της ψηλάφησης της κοιλιάς ή με τη χρήση κάποιας εξέτασης απεικόνισης που θα επιτρέψει να δει κανείς στο εσωτερικό της.
Υπάρχει μια ευρεία ποικιλία τύπων των κοιλιακών μαζών, μαζί με μια σειρά από αιτίες για τη δημιουργία τους και η προσέγγιση της θεραπείας εξαρτάται από το τι προκαλεί αυτή τη διεύρυνση στην κοιλιακή χώρα.
Μερικοί κοιλιακοί όγκοι είναι καλοήθεις και απαιτούν μόνο την παρακολούθησή τους, ώστε να εξασφαλιστεί πως δεν επεκτείνονται, ενώ άλλοι μπορεί να αποτελούν σημάδι μιας πιο σοβαρής ιατρικής κατάστασης και αντίστοιχα μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση ή άλλες παρεμβάσεις.
Μερικοί άνθρωποι δεν βιώνουν συμπτώματα από την παρουσία της κοιλιακής μάζας, ενώ άλλοι μπορεί να έχουν κοιλιακό πόνο, εμετό, διάρροια, μειωμένη όρεξη και κοιλιακή ευαισθησία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η μάζα ανακαλύπτεται κατά τη διάρκεια μιας φυσικής εξέτασης ρουτίνας. Όταν εντοπίζεται κάποια κοιλιακή μάζα, ένας γιατρός πρέπει να καθορίσει τι είναι, για να αποφασίσει σχετικά με την πορεία της θεραπείας.
Αν μια μάζα είναι αρκετά μεγάλη, μπορεί να γίνει αισθητή με ψηλάφηση. Ανάλογα με τον τύπο της μάζας, μπορεί ο ασθενής να την αισθάνεται στερεή και σκληρή ή πιο μαλακή και γεμάτη υγρό. Σε ορισμένες περιπτώσεις η ψηλάφηση προκαλεί πόνο, πράγμα που καθιστά ευκολότερο να εντοπιστεί η περιοχή που βρίσκεται. Μόλις η μάζα ταυτοποιηθεί με την ψηλάφηση, το επόμενο βήμα είναι συνήθως να γίνει μια απεικονιστική εξέταση για να μάθετε περισσότερα πράγματα σχετικά με τη φύση της. Μπορεί επίσης να γίνει μια εξέταση αίματος ώστε να συλλεχθούν περισσότερες πληροφορίες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί βιοψία.
Ενας όγκος, μια κύστη ή μια κήλη, καθώς και πρησμένα όργανα μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακές μάζες. Μια λοίμωξη, μια φλεγμονή, αποφράξεις του εντέρου και κατακράτηση υγρών μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην δημιουργία μιας μάζας στην κοιλιά. Το ίδιο μπορούν να κάνουν η σκωληκοειδίτιδα και το κοιλιακό αορτικό ανεύρυσμα.
Ορισμένες συνθήκες είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν. Η σκωληκοειδίτιδα για παράδειγμα έχει πολύ συγκεκριμένο σύνολο συμπτωμάτων που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προσδιοριστεί γρήγορα το πρόβλημα και ο ασθενής να οδηγηθεί σε χειρουργική επέμβαση. Άλλες μάζες μπορεί να απαιτήσουν μια πιο μακρά περίοδο διαγνωστικών εξετάσεων.
Ενας γιατρός θα κρίνει αν μια κοιλιακή μάζα είναι καλοήθης και θα πρέπει απλώς να παρακολουθείται, γιατί δεν αποτελεί αιτία ανησυχίας. Ενας γιατρός επίσης θα είναι αυτός που θα κρίνει αν μια κοιλιακή μάζα συνδέεται με μια κατάσταση που χρήζει θεραπευτικής αγωγής. Σε άλλες περιπτώσεις η χειρουργική επέμβαση μπορεί να απαιτηθεί για να αφαιρεθεί μια μάζα ή να διορθωθεί το βασικό πρόβλημα.
Το χειρότερο σενάριο περιλαμβάνει την περίπτωση η κοιλιακή μάζα να προκαλείται από μια κατάσταση που δεν μπορεί να θεραπευτεί, οπότε σ’ αυτή την περίπτωση ο στόχος θα είναι να νοιώθει ο ασθενής άνετα, παρά να επιχειρηθεί θεραπεία.