Η ισοτονική άσκηση είναι μια μορφή άσκησης που περιλαμβάνει την ελεγχόμενη σύσπαση (συρρίκνωση και έκταση) των μυών, καθώς και την κινητοποίηση των αρθρώσεων γύρω απ’ αυτούς τους μύες.
Κατά την ισοτονική άσκηση, η ένταση πρέπει να παραμείνει σταθερή κατά τη διάρκεια της άσκησης, και να μην έχει διακυμάνσεις. Μια από τις πιο κλασικές μορφές της ισοτονικής άσκησης είναι η άρση βαρών. Αυτό το είδος της άσκησης είναι εύκολο στην εκτέλεση και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να αναπτύξει αντοχή, τόσο στους μύες, όσο και στις αρθρώσεις.
Οι άνθρωποι συγχέουν μερικές φορές την ισοτονική με την ισομετρική άσκηση, επειδή και οι δύο όροι ακούγονται παρόμοιοι. Η βασική διαφορά είναι η παρουσία κίνησης. Στην ισοτονική προπόνηση οι αρθρώσεις κινούνται σε μια σειρά θέσεων που ελέγχονται από το χρήση, ενώ στην ισομετρική άσκηση οι αρθρώσεις παραμένουν στάσιμες. Η πίεση της παλάμης σε έναν τοίχο και η κλίση προς αυτήν για την επιμήκυνση των μυών είναι μια ισομετρική άσκηση, ενώ τα push ups είναι μια ισοτονική άσκηση.

Κλασικά, η ισοτονική άσκηση χρησιμοποιείται για να υποστηρίξει ένα συνολικό πρόγραμμα γυμναστικής. Οι άνθρωποι σηκώνουν βάρη, κάνουν κάμψεις και έλξεις και συμμετέχουν σε άλλα ήδη ισοτονικής άσκησης για να προσαρμόσουν τον εαυτό τους σε ένα συγκεκριμένο άθλημα. Ενας κολυμβητής για παράδειγμα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτό το είδος άσκησης για να οικοδομήσει γερούς μύες στους βραχίονες, ώστε να γίνει περισσότερο αποτελεσματικός και δυνατός ως κολυμβητής. Η τακτική ισοτονική άσκηση μπορεί, επίσης, να προωθήσει τις υγιείς αρθρώσεις, που θα μπορούν να λειτουργούν αποτελεσματικά μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Οι ελαφρά ισοτονικές ασκήσεις μερικές φορές χρησιμοποιούνται σε προγράμματα σωματικής θεραπείας για να αναπτύξουν ήπιους μύες και δυνατές αρθρώσεις. Η απαλή επιμήκυνση και συστολή των μυών που συμβαίνει κατά τη διάρκεια της άσκησης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εντοπίσει προβληματικές περιοχές, όπως ένα σημείο όπου ένας μυς βιώνει πολύ υψηλό επίπεδο έντασης. Η άσκηση αυτή μπορεί επίσης να χτίσει μύες και αρθρώσεις μετά από μια χειρουργική επέμβαση ή τραύμα, με την καθοδήγηση του φυσιοθεραπευτή ή του προσωπικού γυμναστή που έχει την κατάλληλη εμπειρία.
Το σώμα κάθε ανθρώπου είναι διαφορετικό και στην ιδανική περίπτωση ένα ισοτονικό πρόγραμμα άσκησης θα πρέπει να αναπτυχθεί για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο αντί να τού δίνονται ασκήσεις που ισχύουν για όλους. Οι επαγγελματίες αθλητές συχνά αναπτύσσουν τέτοια προγράμματα με τους προπονητές και τους αθλητίατρους για να επιτύχουν το μέγιστο επίπεδο απόδοσης. Προσωπικοί γυμναστές και καθηγητές φυσικής αγωγής μπορούν να προσφέρουν καταθέτοντας τις προτάσεις τους και να συμβάλλουν στην κατάλληλη και αποτελεσματική σειρά ασκήσεων. Για εκείνους που απλά θέλουν να μπουν σε ένα πρόγραμμα άσκησης μια καλή ιδέα είναι να ρωτήσουν έναν εκπαιδευτή για τις πρώτες ασκήσεις, ώστε να μάθουν πώς να τις κάνουν με ασφάλεια και αποφασιστικότητα, αφού βεβαίως συμβουλευτούν πρώτα το γιατρό τους.