Τα παιδιά των οποίων ο πατέρας ασχολείται με τεχνικό επάγγελμα είναι πιο πιθανό να πάσχουν από μια διαταραχή του φάσματος αυτισμού, όπως αναφέρει νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Τέξας.
Οι άνδρες που εργάζονταν στον τεχνικό τομέα είχαν μέχρι και 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν παιδί με διαταραχή φάσματος αυτισμού, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως ο συσχετισμός δεν αφορούσε τις μητέρες.
Τα ευρήματα των επιστημόνων του Κέντρου Επιστήμης και Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Χιούστον παρουσιάζονται στη Διεθνή Συνάντηση για την Ερευνα πάνω στον Αυτισμό που λαμβάνει χώρα στην Ατλάντα.
Στην διάρκεια της έρευνας, η οποία χρησιμοποίησε ένα κυβερνητικό πρόγραμμα των ΗΠΑ για την κατηγοριοποίηση των επαγγελμάτων η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Αisha S. Dickerson, χώρισε τους γονείς σε εκείνους που είχαν προσανατολισμένες στον τεχνικό τομέα εργασίες και σε εκείνους που δεν είχαν.
Οι άνδρες που εργάστηκαν στη μηχανική ήταν δύο φορές πιο πιθανό να έχουν ένα παιδί με διαταραχή φάσματος αυτισμού, ενώ όσοι εργάζονταν στον τομέα των οικονομικών είχαν τέσσερις φορές μεγαλύτερες πιθανότητες να έχουν παιδί με διαταραχή φάσματος αυτισμού και εκείνοι που εργάζονταν στον τομέα υγειονομικής περίθαλψης είχαν 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν παιδί με διαταραχή φάσματος αυτισμού.
Δεν υπήρχε καμία συσχέτιση με το επάγγελμα της μητέρας, ωστόσο τα παιδιά που είχαν και τους δύο γονείς σε τεχνικούς τομείς, ήταν σε υψηλότερο κίνδυνο να έχουν μια πιο σοβαρή μορφή αυτισμού.
«Το επάγγελμα του γονιού θα μπορούσε να είναι ενδεικτικό για τις αυτιστικές συμπεριφορές του παιδιού και να χρησιμεύσει ως ένας ακόμα παράγοντας που θα βοηθήσει τον κλινικό γιατρό να υποψιαστεί πως ένα παιδί μπορεί να έχει αυτισμό. Οι φοιτητές της ιατρικής μπορούν να διδαχθούν έτσι πως είναι μία παράμετρος που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν τους όταν εξετάζουν», τόνισε η Dickerson.
Τα αποτελέσματα, μπορεί να μην εξέπληξαν, η απορία ωστόσο παραμένει αναπάντητη. Είναι πιθανό οι γονείς που εμπλέκονται περισσότερο με την τεχνολογία και τα δεδομένα από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αντί να εργάζονται με ανθρώπους και μη-τεχνικά αντικείμενα ή ζώα να αναπτύσσουν οι ίδιοι συμπεριφορές που μοιάζουν με αυτιστικές και να περνούν αυτές τις συμπεριφορές στα παιδιά τους; ΄Η μήπως υπάρχει κάτι σχετικό με την τεχνολογία που «βομβαρδίζει» τον οργανισμό των γονιών;
Και τι ακριβώς θεωρείται «τεχνικό επάγγελμα»; Κάποιος που εργάζεται σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ένας μηχανικός σε εργοστάσιο, ή κάποιος που δουλεύει με επιστημονικά όργανα, χημικά, μικροσκόπια και ακτινοβολία; Και αν είναι «τεχνικά επαγγέλματα» όλα τα παραπάνω, τότε με ποια λογική συμπεριελήφθησαν και εκείνοι που εργάζονται στα οικονομικά, όπως για παράδειγμα οι λογιστές; Μήπως επειδή δουλεύουν όπως και οι προγραμματιστές πολλές ώρες μπροστά σε οθόνες υπολογιστών; Και δεν αποτελεί μια πολύ ευρεία έννοια αυτού που αποκαλείται «τεχνικό επάγγελμα»;
Η μελέτη δεν έδωσε απαντήσεις στο συγκεκριμένο ερώτημα, από τα αποτελέσματά της ωστόσο, συνάγεται πως είναι πολύ πιθανό η «απομόνωση» που βιώνουν λόγω της φύσης του επαγγέλματός τους οι γονείς να ευθύνεται για την ανάπτυξη της διαταραχής φάσματος αυτισμού στα παιδιά τους.