Συνεργασία microRNA αποσιωπά ογκογονίδια καρκίνου του μαστού

Η συνδυασμένη δράση λίγων microRNA μπορεί να προσφέρει τόση δραστηριότητα κατά του καρκίνου του μαστού, όση προσφέρει η ενίσχυση έκφρασης ενός microRNA και μάλιστα χωρίς ανεπιθύμητες παρενέργειες.

Αυτό αναφέρει μελέτη του Αντικαρκινικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Κολοράντο, που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό Cell Death & Disease.

Είναι λίγο σαν το κλασικό πείραμα σκέψης, γνωστό ως «πρόβλημα καρκινικού όγκου», που διατυπώθηκε από τον Karl Dunker το 1945 και χρησιμοποιείται συχνά στην επίλυση των προβλημάτων:

Φανταστείτε ένα άτομο να πάσχει από ένα κακοήθη όγκο στο κέντρο του σώματός του. Η ακτινοβολία είναι αρκετά ισχυρή για να σκοτώνει τον όγκο, αλλά σκοτώνει και κάθε υγιή ιστό, μέσω του οποίου διέρχεται. Χωρίς το χειρισμό ή τη θανάτωση του υγιούς ιστού, πώς μπορεί ο γιατρός να χρησιμοποιήσει την ακτινοβολία για να σκοτώσει τον όγκο;

Η απάντηση είναι να στραφεί προς τον όγκο από πολλές οπτικές γωνίες – πολλές αδύναμες ακτίνες της ακτινοβολίας περνούν ακίνδυνα μέσω του υγιούς ιστού, αλλά η συνδυασμένη ισχύς τους στο σημείο του όγκου είναι αρκετή για να τον σκοτώσει.

Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές του Κέντρου Καρκίνου του Πανεπιστημίου του Κολοράντο χρησιμοποίησαν μια «αδύναμη» επαγωγή πολλαπλών microRNA που συνδυάζονται από πολλές οπτικές γωνίες για τη ρύθμιση των γνωστών ογκογονιδίων καρκίνου του μαστού erbB2/erbB3 («όγκος») χωρίς ρύθμιση μη στοχευόμενων γονιδίων («υγιής ιστός»).

«Φανταστείτε ότι έχετε ένα microRNA που ρυθμίζει τα γονίδια Α και Β. Στη συνέχεια, έχετε ένα άλλο microRNA που ρυθμίζει τα γονίδια Β και C. Ενισχύετε κάθε microRNA σε βαθμό που δεν επηρεάζει το γονίδιο Α ή C, αλλά η συνδυασμένη δράση τους ρυθμίζει το γονίδιο Β», λέει ο Liu Bolin, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο.

Τα microRNA είναι μικρές αλληλουχίες RNA που μπορούν να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν τα γονίδια. Τα microRNA είναι ένας ελκυστικός στόχος στη θεραπεία του καρκίνου – περισσότερα microRNA μπορούν να οδηγήσουν σε μικρότερη έκφραση των γονιδίων, να χαμηλώνουν ή να απενεργοποιούν τα ογκογονίδια που προκαλούν καρκίνο. Ωστόσο, για να επέλθει το επιθυμητό αποτέλεσμα στην γονιδιακή έκφραση συχνά απαιτείται ενίσχυση της έκφρασης microRNA 100 ή 1000 φορές (ή περισσότερο). Και το προκαλούμενο microRNA ενδέχεται να έχει άλλους γενετικούς στόχους.

«Η παρούσα μελέτη έδειξε ότι δύο microRNA που ενίσχυσαν μόνο 3 έως 6 φορές τη φυσική έκφρασή τους θα μπορούσαν να συνεργαστούν για να ρυθμίσουν ένα ογκογονίδιο που είχε στο παρελθόν επηρεαστεί μόνο από ένα microRNA, που είχε ενισχυθεί πολλές φορές με αυτή την ποσότητα», λέει ο Liu.

Συγκεκριμένα, οι εργασίες της ομάδας δείχνουν ότι κανένα μόνο του, αλλά οποιαδήποτε  δύο από τα τρία microRNA που ρυθμίζουν την έκφραση erbB2/erbB3 μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα των πρωτεϊνών που παράγονται από τα γονίδια. Αυτά είναι τα miR-125a, miR-15b, και miR-205, τα οποία δρουν από κοινού για να ρυθμίζουν την έκφραση των erbB2/erbB3, τα οποία είναι καρκινογόνα προϊόντα των ογκογονιδίων.

Σε γενικές γραμμές, η νέα τεχνική της ομάδας θα μπορούσε να έχει επιπτώσεις πολύ πέρα ​​από την erbB2/erbB3, επιτρέποντας στους ερευνητές και τελικά στους γιατρούς την αποσιώπηση των γονιδίων που θέλουν να απενεργοποιήσουν, χωρίς να αμβλύνουν την έκφραση των γονιδίων που ρυθμίζονται από τον ένα μόνο ή από τον άλλο εταίρο microRNA.