Τα βακτήρια που ζουν στα σκοτεινά βάθη του πεπτικού συστήματος φαίνεται να επηρεάζουν το εάν οι όγκοι συρρικνώνονται κατά τη διάρκεια της θεραπείας για τον καρκίνο, υποστηρίζουν Γάλλοι και Αμερικανοί ερευνητές.
Οι ερευνητές ερεύνησαν το μικροβίωμα -το σύνολο των μικροοργανισμών που ζουν εντός μας- ασθενών που πάσχουν από καρκίνο.
Δύο μελέτες, στο περιοδικό Science, συνέδεσαν συγκεκριμένα είδη, αλλά και τη συνολική ποικιλομορφία του μικροβιώματος, με την αποτελεσματικότητα των ανοσοθεραπευτικών φαρμάκων. Οι ειδικοί δήλωσαν ότι τα αποτελέσματα ήταν συναρπαστικά και άφησαν πολλές υποσχέσεις.
Το σώμα μας φιλοξενεί τρισεκατομμύρια μικροοργανισμών και η σχέση ανάμεσα σε εμάς και αυτούς υπερβαίνει τις μολυσματικές ασθένειες.
Το μικροβίωμα εμπλέκεται στην πέψη, την προστασία από τις μολύνσεις και τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Και οι δύο μελέτες αφορούσαν ασθενείς που έλαβαν ανοσοθεραπεία, γεγονός που ενισχύει την άμυνα του οργανισμού για την καταπολέμηση των όγκων.
Δεν λειτουργεί σε κάθε ασθενή, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να καθαρίσει ακόμη και τον καρκίνο που βρίσκεται σε τελικό στάδιο.
Επιβίωση
Μία μελέτη, στο Ινστιτούτο Εκστρατείας κατά του Καρκίνου Gustave Roussy στο Παρίσι, εξέτασε 249 ασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα ή των νεφρών.
Η μελέτη έδειξε ότι εκείνοι που είχαν πάρει αντιβιοτικά, όπως για οδοντική λοίμωξη, έβλαψαν το μικροβίωμά τους και ήταν πιο πιθανό να δουν όγκους να αναπτύσσονται, ενώ βρίσκονταν στην ανοσοθεραπεία.
Ειδικότερα ένα είδος βακτηρίων με την ονομασία Akkermansia Μuciniphila, βρισκόταν στο 69% των ασθενών που ανταποκρίθηκαν, σε σύγκριση με το ένα τρίτο αυτών που δεν ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία. Η αύξηση των επιπέδων του Α. Muciniphila σε ποντίκια φάνηκε να αυξάνει επίσης την ανταπόκρισή τους στην ανοσοθεραπεία.
Στο μεταξύ, στο Πανεπιστημιακό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Τέξας MD Anderson, 112 ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα δέχθηκαν επίσης να γίνει ανάλυση στο μικροβίωμά τους.
Εκείνοι που ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία έτειναν να έχουν ένα πλουσιότερο, πιο διαφοροποιημένο μικροβίωμα από εκείνους που δεν ανταποκρίθηκαν.
Και είχαν επίσης διαφορετικά βακτήρια. Τα υψηλά επίπεδα Faecalibacterium και Clostridiales φαίνονταν ωφέλιμα, ενώ τα είδη Bacteroidales όχι, με βάση τη μελέτη.
Αλλαγή παιχνιδιού
Τα δείγματα ιστών έδειξαν ότι υπήρχαν περισσότερα ανοσοκύτταρα που σκοτώνουν τον καρκίνο στους όγκους των ανθρώπων με τα ευεργετικά βακτηρίδια.
Η ομάδα πραγματοποίησε στη συνέχεια ένα «trans-poο-sion, μια μετάγγιση κοπράνων (μέθοδος που χρησιμοποιείται για να θεραπεύει γαστρεντερικές διαταραχές) από ανθρώπους σε ποντίκια με μελάνωμα.
Τα ποντίκια που έλαβαν βακτήρια από τους ασθενείς με το «καλό» μείγμα βακτηρίων είχαν βραδύτερα αναπτυσσόμενους όγκους από τα ποντίκια που έλαβαν δείγμα από ασθενείς με κακό μείγμα βακτηρίων.
Η δρ Jennifer Wargo, από το Τέξας, δήλωσε σχετικά: «Εάν διαταραχθεί το μικροβίωμα ενός ασθενούς, μπορεί να επηρεαστεί η ικανότητά του να ανταποκρίνεται στην θεραπεία κατά του καρκίνου».
Η δρ Wargo προγραμματίζει κλινικές δοκιμές με στόχο την τροποποίηση του μικροβιώματος σε συνδυασμό με τη θεραπεία του καρκίνου.
«Η δική μας υπόθεση είναι πως αν δημιουργήσουμε ένα πιο ευνοϊκό μικροβίωμα, ίσως είμαστε σε θέση να κάνουμε τους ασθενείς να ανταποκριθούν καλύτερα. Το μικροβίωμα, είναι η “αλλαγή του παιχνιδιού”. Οχι μόνο σε ό,τι αφορά τον καρκίνο, αλλά είναι σημαντικός “παίκτης” και σε ό,τι αφορά τη γενική υγεία.
Υποσχέσεις
Ο Mark Fielder, πρόεδρος της Εταιρείας Εφαρμοσμένης Μικροβιολογίας και καθηγητής Ιατρικής Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Kingston, δήλωσε ότι η μελέτη έδειξε τη σημασία της κατανόησης των μικροοργανισμών που ονομάζουν το σώμα μας «σπίτι» τους.
«Είναι πραγματικά μια ενδιαφέρουσα και πολλά υποσχόμενη μελέτη. Χρειάζεται περισσότερη δουλειά, αλλά υπάρχουν συναρπαστικές στιγμές για τη θεραπεία κάποιων δύσκολων ασθενειών.
«Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το μικροβίωμα είναι η απάντηση σε όλα. Δεν νομίζω ότι συμβαίνει αυτό. Αλλά μόλις κατανοήσουμε περισσότερα, θα μπορούσε η μικροβιακή επεξεργασία να είναι σημαντική για την αλλαγή της υγείας των ανθρώπων», τόνισε και πρόσθεσε:
«Μία από τις μεγάλες προκλήσεις για τη χρήση ανοσοθεραπειών για τη θεραπεία του καρκίνου είναι να κατανοήσει ο γιατρός ποιοι ασθενείς είναι σε θέση να ανταποκριθούν και αυτή η έρευνα είναι ένα σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς βοηθά τους γιατρούς, στον εντοπισμό αυτών των ασθενών».