Οι μελέτες δείχνουν πως το 97% των ενήλικων αθλούνται λιγότερο από μισή ώρα την ημέρα, χρόνος που αποτελεί την ελάχιστη συνιστώμενη ποσότητα για να κρατηθεί ένας οργανισμός υγιής.
Μια νέα έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι υποστηρίζει πως ορισμένα γενετικά χαρακτηριστικά μπορεί να προδιαθέτουν τους ανθρώπους να γίνονται περισσότερο ή λιγότερο πρόθυμοι να ασκηθούν και να παραμένουν ενεργοί. Ο Φρανκ Μπουθ, καθηγητής στο κολέγιο της Κτηνιατρικής μαζί με τον μεταδιδακτορικό συνάδελφό του, Μάικλ Ρόμπερτς κατάφεραν να αναπαραγάγουν αρουραίους με γενετικά χαρακτηριστικά που τους προδιαθέτουν τόσο προς την υπερβολική δραστηριότητα, όσο και προς την υπερβολική τεμπελιά.
Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι αυτοί οι αρουραίοι αποδεικνύουν πως η γενετική θα μπορούσε να παίξει το ρόλο της στη δημιουργία κινήτρου άσκησης, ακόμα και στους ανθρώπους.
«Δείξαμε πως είναι πιθανό κάποιος να είναι γενετικά προδιατεθειμένος προς την τεμπελιά», είπε ο Μπουθ. «Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα σημαντικό βήμα για να προσδιοριστούν επιπλέον αιτίες για την ανθρώπινη παχυσαρκία και ειδικότερα για την δραματικά αυξανόμενη παιδική παχυσαρκία. Θα ήταν χρήσιμο να γνωρίζουμε αν ένα άτομο έχει γενετική προδιάθεση να παρουσιάζει έλλειψη κινήτρων για άσκηση, αφού αυτή ενδεχομένως αυξάνει τις πιθανότητες να γίνει παχύσαρκο».
Στη μελέτη τους με τίτλο «Ρυθμιστική, Ολοκληρωμένη και Συγκριτική Φυσιολογία» που δημοσιεύτηκε στο Αμερικανικό Ημερολόγιο Φυσιολογίας οι Ρόμπερτς και Μπουθ τοποθέτησαν ποντικούς σε κλουβιά με τροχούς τρεξίματος και μέτρησαν την προθυμία του κάθε ποντικού να τρέξει στον τροχό του στη διάρκεια μιας περιόδου έξι ημερών. Επειτα αναπαρήγαγαν τους 26 καλύτερους «δρομείς» μεταξύ τους, ενώ το ίδιο έκαναν και με τους 26 χειρότερους. Επανέλαβαν τη συγκεκριμένη διαδικασία για 10 γενιές και διαπίστωσαν πως η γενιά των «αθλητικών» ποντικών έτρεξε 10 φορές περισσότερο από τους «τεμπέληδες» ποντικούς. Οταν οι ερευνητές δημιούργησαν τους ποντικούς «σούπερ δρομείς» και τις «πατάτες του καναπέ» (χαρακτηριστική έκφραση για όσους δεν αθλούνται σχεδόν καθόλου και προτιμούν να αράζουν στον καναπέ απέναντι από την τηλεόραση τρώγοντας διάφορα παχυντικά σνακς) μελέτησαν τα επίπεδα των μιτοχονδρίων στα μυϊκά κύτταρα συνέκριναν τη σωματική τους σύνθεση και προχώρησαν σε γονιδιακή αξιολόγηση μέσω των αλληλουχιών RNA (αποτελεί μαζί με το DNA το γενετικό υλικό των οργανισμών) του κάθε ποντικού.
«Παρόλο που βρήκαμε μικρές διαφορές στη σωματική σύσταση και τα επίπεδα μιτοχονδρίων στα μυϊκά κύτταρα, είναι σημαντικό ότι διαπιστώθηκαν γενετικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων των τρωκτικών. Από περισσότερα από 17.000 διαφορετικά γονίδια σε ένα μέρος του εγκεφάλου, εντοπίσαμε 36 γονίδια που μπορεί να παίζουν ρόλο στην προδιάθεση για σωματική άσκηση», τόνισε ο Ρόμπερτς.
Τώρα που οι ερευνητές έχουν εντοπίσει αυτά τα συγκεκριμένα γονίδια, σκοπεύουν να συνεχίσουν την έρευνά τους για να διερευνήσουν τις επιπτώσεις που έχει κάθε γονίδιο ξεχωριστά στην διάθεση των πειραματόζωων για σωματική άσκηση.