Η κακή κυκλοφορία του αίματος που προκαλείται από τον διαβήτη είναι η κύρια σύνδεση μεταξύ της νόσου και του κνησμού. Το υψηλό σάκχαρο στο αίμα κάνει τα αιμοφόρα αγγεία στα πόδια να στενεύουν και να σκληραίνουν.
Το αποτέλεσμα της νευρικής βλάβης είναι ένα αίσθημα κνησμού στους ασθενείς με διαβήτη. Η φαγούρα δεν είναι απλώς ένα σύμπτωμα του διαβήτη είναι και η πρώτη από τις πολλές σοβαρές παθήσεις που μπορεί να αναπτυχθούν. Εάν ένας διαβητικός ασθενής δεν διαχειριστεί το διαβήτη του, ο κνησμός μπορεί γρήγορα να γίνει έλκος, κάλος και σοβαρή λοίμωξη που υπάρχει πιθανότητα να χρειαστεί ακόμα και ακρωτηριασμό.
Παρόλο που υπάρχει σύνδεση μεταξύ του διαβήτη και του κνησμού για όλους τους διαβητικούς, εντούτοις είναι πολύ μεγαλύτερη όταν ο ασθενής έχει διαβήτη τύπου 2. Παρόμοια με τον τρόπο που το υπερβολικό λίπος καταστρέφει τις αρτηρίες της καρδιάς, η υπερβολική ζάχαρη κυκλοφορεί μέσα από τις σωματικές βλάβες στα ευαίσθητα αιμοφόρα αγγεία των κάτω άκρων και των ποδιών. Η ανεπαρκής ροή του αίματος κάνει τα νεύρα να μην λειτουργούν σωστά. Το αίσθημα κνησμού είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι ενδέχεται να προκληθούν ζημιές. Εάν ένα άτομο είναι σε κίνδυνο για διαβήτη και αρχίζει να έχει φαγούρα στα πόδια απροσδόκητα, θα πρέπει να επισκεφθεί έναν γιατρό.
Πέραν του ότι ο κνησμός στα πόδια είναι ένα σύμπτωμα του διαβήτη, αποτελεί παράλληλα και μια ένδειξη για κάποιον που έχει ήδη διαγνωστεί με διαβήτη πως πρέπει να αναπροσαρμόσει τον τρόπο ζωής του. Προκειμένου το σάκχαρο στο αίμα να διατηρηθεί σε φυσιολογικά επίπεδα θα πρέπει οι ασθενείς να «ακούνε» το σώμα τους. Οι ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη και κνησμό ακόμα κι αν ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής μπορεί να πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους. Ο γιατρός θα κάνει εξετάσεις, για να διαπιστώσει αν η φαγούρα οφείλεται στο διαβήτη ή σε κάποια άλλη, ενδεχομένως άσχετη κατάσταση.
Ενας διαβητικός ασθενής που ακολουθεί την συνταγή που του έχει δώσει ο γιατρός του θα σταματήσει γενικά να έχει επεισόδια κνησμού. Παρόλο που κάποια βλάβη των νεύρων θα έχει ενδεχομένως σημειωθεί, η μείωση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα θα κρατήσει τα πόδια υγιή. Αν ο διαβήτης τύπου 2 αφεθεί ανεξέλεγκτος, ωστόσο, η φαγούρα θα είναι απλά η πρώτη από τις πολλές εκφυλιστικές συνθήκες που θα ακολουθήσουν. Η μειωμένη ροή του αίματος θα προκαλέσει έλκη και κάλους στα πόδια. Ο ιδρώτας και οι αδένες δεν θα είναι σε θέση να εργαστούν λόγω βλάβης των νεύρων. Τέλος θα αναπτυχθεί νέκρωση ή ακόμα και γάγγραινα που θα απαιτήσει ακρωτηριασμό του ποδιού.