Tι είναι η μυσοφοβία
Η μυσοφοβία είναι μία ψυχολογική κατάσταση που μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων που υποφέρουν από αυτή, καθώς ενδέχεται να τούς ωθήσει να κάνουν ριζικές αλλαγές στον τρόπο ζωής τους.
Πρόκειται για μια έντονη φοβία για τις ακαθαρσίες και τη βρωμιά, που συνήθως συνδέεται με το φόβο της μόλυνσης από μικρόβια, γι’ αυτό κάποιοι την αποκαλούν και μικροβιοφοβία. Λανθασμένα ορισμένοι άνθρωποι συγχέουν την μυσοφοβία με την φοβία για τα ποντίκια.
Υπάρχουν αρκετές θεραπείες για την συγκεκριμένη κατάσταση που μπορούν να επιτρέψουν στον άνθρωπο να ζήσει και πάλι μια φυσιολογική ζωή.
Οπως συμβαίνει με τις περισσότερες ψυχολογικές καταστάσεις, οι βασικές αιτίες της μυσοφοβίας είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Μπορεί να σχετίζονται με κάποιες μορφές τραύματος για παράδειγμα, είτε από κάποιο βιβλίο που διάβασε ή μια ταινία που είδε ο ασθενής ή από κάποια εμπειρία που βίωσε ο ίδιος. Οι ψυχολόγοι πιστεύουν πως ορισμένες συνθήκες όπως η μυσοφοβία αυξήθηκαν απότομα στο τέλος του 20ού αιώνα, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να ανησυχούν για ασθένειες όπως το AIDS.
Η σοβαρότητα της μυσοφοβίας από άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρει. Οι ασθενείς έχουν την τάση να αισθάνονται ένταση μπροστά σε πιθανές πηγές μόλυνσης και μπορεί να πάθουν δύσπνοια ή ναυτία. Συνήθως αυξάνονται και οι παλμοί της καρδιάς, ενώ ο ασθενής με μυσοφοβία μπορεί να αισθανθεί πως είναι και άρρωστος σωματικά. Πολλοί μυσοφοβικοί παρουσιάζουν εμμονές, όπως για παράδειγμα το να πλένουν μανιωδώς τα χέρια τους σε κάθε ευκαιρία. Μερικοί, μάλιστα, φτάνουν στο άλλο άκρο και αποφεύγουν οποιεσδήποτε καταστάσεις θα μπορούσαν να τούς φέρουν σε επαφή με κάτι βρώμικο ή άρρωστο, με αποτέλεσμα στο τέλος να κόβουν εντελώς τις κοινωνικές συναναστροφές.
Η μυσοφοβία ως ψυχολογική κατάσταση περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1879 από τον William Hammond. Ο Hammond ενδιαφερόταν να μελετήσει το ρόλο της μυσοφοβίας σε καταστάσεις όπως η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Μπορεί εύκολα κάποιος να μπερδέψει την μυσοφοβία με άλλες ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές. Ενας μυσοφοβικός μπορεί να πλένει επανειλημμένα τα χέρια του υπό το φόβο της μόλυνσης, ενώ κάποιος που πάσχει από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή τα πλένει επειδή αισθάνεται ότι πρέπει να διατηρήσει την ρουτίνα της ζωής του.
Η πιο κοινή θεραπεία για τη μυσοφοβία είναι η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, που προσπαθεί να βρει την αιτία της κατάστασης και να αντιμετωπίσει τις συγκεκριμένες ανησυχίες του ασθενή. Τεχνικές όπως ο διαλογισμός και η ύπνωση μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί με κάποια φάρμακα που έχουν σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση του στρες και της ψυχικής οδύνης που συνδέονται με τις σοβαρότερες μορφές μυσοφοβίας.