Τέσσερις συνηθισμένες χρόνιες καταστάσεις μοιράζονται ένα γενετικό στοιχείο, γεγονός που υποδηλώνει πως θα μπορούσαν, τουλάχιστον εν μέρει, να είναι κληρονομικές ασθένειες, λένε Βρετανοί ερευνητές.
Οι τέσσερις αυτές καταστάσεις είναι το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, ο μυοσκελετικός πόνος, ο πυελικός πόνος και η ξηροφθαλμία.
Η μελέτη εξέτασε 8.000 ζευγάρια διδύμων και βρήκε πως η ασθένεια ήταν κοινή σε όμοια ζεύγη που μοιράζονταν το ίδιο DNA.
Η ερευνητική ομάδα του King’s College του Λονδίνου είπε πως η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει στη διαχείριση εξουθενωτικών ασθενειών.
Παρόλο που οι περιβαλλοντικοί παράγοντες πιθανώς εξακολουθούν να διαδραματίζουν κάποιο ρόλο στις τέσσερις αυτές ιατρικές συνθήκες, τα γονίδια θα μπορούσαν να ευθύνονται για τα 2/3 των πιθανοτήτων να εμφανίσει κάποιος τη νόσο.
Ωστόσο, χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να εντοπιστούν τα ακριβή γονίδια που εμπλέκονται όπως είπαν στο περιοδικό Pain.
Ο χρόνιος πόνος που επιμένει ή υποτροπιάζει για μήνες στο τέλος, είναι συχνός και έχει πολλές διαφορετικές αιτίες, γεγονός που μπορεί να κάνει δύσκολη τη διάγνωση και τη θεραπεία. Ενώ μπορεί να σχετίζεται με άλλες ιατρικές καταστάσεις, πιστεύεται ότι προκαλείται από προβλήματα στο νευρικό σύστημα, που στέλνει σήματα πόνου στον εγκέφαλο χωρίς προφανή βλάβη των ιστών.
Οι ειδικοί προσπαθούν να κατανοήσουν περισσότερα για το χρόνιο πόνο ώστε να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων που είναι υποχρεωμένοι να τον υπομένουν. Μερικοί από τους επιστήμονες υποπτεύονται ότι ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν μια γενετική προδιάθεση στον χρόνιο πόνο, δεδομένου ότι πολλοί πάσχοντες μοιράζονται παρόμοια συμπτώματα και συχνά έχουν περισσότερους από έναν διαφορετικούς τύπους χρόνιου πόνου.
Η ομάδα του King’s College του Λονδίνου αποφάσισε να μελετήσει πανομοιότυπα και μη ταυτόσημα δίδυμα, επειδή αυτές οι δύο ομάδες παρέχουν μια ιδανική σχέση για τη διερεύνηση των κληρονομηθέντων γονιδίων: Τα ομοζυγωτικά δίδυμα μοιράζονται το ίδιο DNA, ενώ τα μη ταυτόσημα δίδυμα δεν το κάνουν.
«Αυτή η μελέτη είναι μία από τις πρώτες που εξετάζει το ρόλο των γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων στην εξήγηση των δεσμών μεταξύ των διαφόρων συνδρόμων χρόνιου πόνου. Τα ευρήματα έχουν σαφώς δείξει ότι ο χρόνιος πόνος μπορεί να είναι κληρονομικός μέσα στις οικογένειες. Με περαιτέρω έρευνα, τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν στη συνέχεια να οδηγήσουν σε θεραπείες που μπορεί να αλλάξουν τις ζωές των ανθρώπων που πάσχουν από χρόνιο πόνο», αναφέρουν οι ερευνητές στην έκθεσή τους.